Dag 10, van Alvorge naar Coimbra
27 maart 2023
Vanmorgen om 8 uur de molen verlaten, het was toch erg leuk om dat een keer mee te maken. De zon stond nog laag maar de lucht was al weer blauw. Het leverde op weg naar Rabaçal een heel lange schaduw op.
Vanaf de molen naar Rabaçal was het een half uur lopen. Ik hoorde tekens een luid elektronisch geluid. Bij Rabaçal aangekomen ontdekte ik dat dat de elektronische klokken van de kerk zijn. Het gaat zo hard dat je het van heinde en verre kan horen. Of het mooi is? Daar zullen de meningen over verdeeld zijn. Na Rabaçal is het volgens het boekje nog 29,6 km lopen naar Coimbra.
Je ziet het weer is weer geweldig in dit bergzame deel van Portugal. Je komt weer door de mooiste dorpjes met helaas die vele vervallen huizen. In Zambuljal een mooi pleintje met natuurlijk een kerk.
Na Zambujal kwam ik de eerste “donativo” tegen, er staat van alles te eten en drinken klaar en je geeft wat je wilt. Tijdens mijn bezoek was er niemand, toen ik er voorbij was kwam ik een man tegen met een kruiwagen vol met gevulde waterflessen. Hij hoort hierbij. Het ik ook een echte kunstenaar, hij heeft van allerlei tafereeltjes gemaakt, Maria beelden en zelfs een kapel heeft hij vorig jaar gemaakt. Het is altijd geweldig om hier even rond te struinen. Ik heb een appel gepakt en natuurlijk gedoneerd, dit moet je in ere houden.
Verderop in Poço, een dorp met 4 huizen waarvan 2 vervallen is wel een ouderwetse wasplaats. Een vrouw op leeftijd was de wasbak met koud water aan het vullen, water wat gewoon uit de grond gepompt wordt. Ik was even nieuwsgierig en keek bij de wasbakken waar ze de was al had klaar liggen. Ze wees me er wel op dat de route die kant op is. Ik heb mij even bij de kraan opgefrist en heb de camino weer opgepakt.
Na Poço ga ik verder over een onverharde weg, althans met veel losse keien. In eerste instantie lijkt het alsof het pad door het dal slingert tussen de bergen door. Maar een vergissing, het pad ging na de bocht even stevig omhoog om na 1 km sterk te dalen naar Cominbriga, na het dal nog even omhoog naar de ruïnes van Raman en dan door naar Cominbriga.
Bij Cominbriga heb ik bij de bar even rust genomen en wat te drinken genomen met een koffie. Net toen ik aankwam zag ik twee vrouwen de route oplopen. In Cernache kwam ik hun weer tegen, het zijn moeder Ton met dochter Ellen die naar Porto lopen. Santiago naar Porto hebben ze eerder gedaan. Ook kwam ik een Duitse man tegen, Jens uit Berlijn, die gestart is in Colegá en nu door wil naar Santiago. Ton en Ellen gaven aan dat zij al veel meer Nederlanders ontmoet hebben. Voor mij waren zij de eerste. Op een bepaald moment waren we zijn vieren samen, de Duitser Jens uit Berlijn stapte door en heb ik verder niet gezien. Ton en Ellen heb ik vaker ontmoet. Ik mocht ze ook even op de foto zetten. Ze weten dat ze dan in mijn blog komen.
Het werd maar warmer en warmer, de hoogste temperatuur was 24 graden met felle zon. De camino ging nog naar Cruz de Mouroços, weer een stuk omhoog. Ik had verwacht daar een groot kruis te zien met zicht op Coimbra, dat laatste was wel het geval, maar verder…Er staat een slecht onderhouden kerk met een kruis, met alles afgesloten met een hek. Dan nog een niet aantrekkelijk uitzichtpunt maar wel met een mooi zicht op Coimbra.
Hierna sterk dalend richting Santa Clara, een voorstad van Coimbra. Knieën heel houden en rustig naar beneden over de snelweg heen. Erfgoed is hier gewoon stuk gemaakt voor de snelweg, een oud aquaduct. Rechts op de parallel weg met de witte auto loopt mijn route wel onder een boog van het aquaduct.
In Santa Clara aangekomen had ik het wel een beetje gehad met lopen voor vandaag, bij de eerste bushalte ben ik gaan uitzoeken of ik vandaar in Coimbra kon komen met de bus. Twee vrouwen stonden te wachten op de bus en zij konden mij via de vertaalapp aangeven dat bus 14 naar Coimbra gaat, daat stonden zij ook op te wachten. Toen ik zat te wachten liepen Ton en Ellen langs, die hebben het kort overwogen maar zijn te voet de laatste 2 km gaan lopen, kankers. Ik was blij met de bus want in Coimbra heb ik nog zat moeten klimmen en kom ik nog op 31,3 km uit voor vandaag.
Ik ben hier eerder geweest, ruim 30 jaar geleden maar kon mij niet goed herinneren dat Coimbra op een heuvel is gebouwd. Ja dan is mijn overnachtingplek ook nog op die heuvel.
Ik heb eerst even op een terras een biertje gepakt, daar was ik echt aan toe. Het is een lekker drukke stad, mijn overnachtingsplek zit naast de universiteit die ook op de heuvel staat.
Met de wandeling of zeg maar klim ben ik nog langs de kathedraal gekomen, daar even een stempel voor mijn pelgrimspaspoort gehaald. Al de tweede vandaag, op de Donative was er ook een.
De was moest ook nog gedaan worden, en dan het blog nog even. Inmiddels is het hier 19 uur.
Morgen loop ik maar een 23 km naar Maelhada. Het lijkt morgen bewolkt te worden maar wel met een temperatuur van 26 graden.
Hieronder nog even de kathedraal met kantelen???
