Dag 10, Buonconvento naar San Quirico d' Orcia
22 april 2022
Er werd voor vandaag regen voorspeld, dat was er ook, maar alles bij elkaar viel het heel erg mee. In het begin van de route even wat stevige druppels maar daarna is de poncho niet meer nodig geweest. Vandaag toch weer een dag van ontmoetingen, en Italiaans echtpaar die ik gisteren had ontmoet waren vandaag ook weer op de route en ik kom vandaag drie Duitse mensen tegen twee mannen en een vrouw. Ze zijn vandaag pas op de tocht begonnen maar eerder hebben ze vanuit Neurenberg naar Buonconvento gelopen. Nu maken zij de tocht af naar Rome. Ook zij zijn al in Santiago de Compostella geweest. Vandaag hebben we allemaal het zelfde einddoel voor vandaag. De Amerikanen ben ik vandaag even uit het oog verloren. De tocht kent vandaag twee aardige bergjes op. Eerst loop ik naar het landgoed Caparzo, een wijnbouw bedrijf. In deze streek zijn veel wijnhuizen.
Het eerste wijnhuis dat je tegen komt is dus Caparzo. Ze hebben voor pelgrims een mooie aanbieding, maar om 10:00 uur 's ochtends?? Een beetje te vroeg voor een wijntje. Ook de Duitsers zijn gewoon doorgelopen. Ik ben met hem wel een behoorlijk stukje meegelopen en hebben we lekker gesproken met elkaar, maar ik moest hen achterlaten want mijn tempo ligt hoger en ik heb ze daarna ook niet meer gezien behouders heel in de verte.
Even verder kom je bij het wijnhuis een behoorlijk groot bedrijf.
Na het wijnhuis ben ik nog lang niet boven de weg blijft stijgen continu over van die grindwegen. Je ziet al ver vooruit je weg slingerend door het landschap lopen. Vandaar dat ik zei dat ik de Duitsers in de verte kon zien want je kunt ook heel ver weer terug kijken.
Het eerste dorpje dat je pas na 14 km tegenkomt is Torrenieri. Behoudens de wijn bij het wijnhuis is er verder geen enkele andere stop mogelijkheid voor een kopje koffie. Allemaal aankondigingen van dat op deze plek voegen een kasteel heeft gestaan gebouwd in de Etruskische-Romeinse tijd. In 990 is bisschop Sigeric hier te slapen gegaan hij heeft deze plek als overnachtingsplek gebruikt en beschreven. In 1315 is het kasteel volledig verwoest er staat er nu nog een boerderij met herinneringsborden en stenen.
En ja hoor in het dorp, al eerder op de route aangekondigd, zit een bakker met koffie en dat soort zaken. Een fietser die ook de Via Francigena fietst en mij al twee keer voorbij was gekomen zat ook daar net aan de koffie. Ik heb me niet gehaast met de verwachting dat dan de Duitsers ook wel zouden komen maar ik heb ze niet gezien, jammer. De fietser zat buiten aan de koffie, maar ik ben binnen gaan zitten, bezweet toch wat fris ik had het even niet met buiten aan de koffie.
Weer op pad en iets verder op de route naast een kerk een vreemd beeld. Er staat onder "Igina Colabucci balla" vertaald, "Igina Colabucci danst" en dan staat eronder, monument voor de pelgrim. Ik ken Igina niet maar ze danst op haar kop, de verwijzing naar voeten van pelgrims snap ik wel.
Hierna weer een lange klim over een asfaltweg omhoog met verderop met haarspeldbochten weer naar beneden te gaan. De fietser passeerde mij, maar echt veel harder ging hij niet naar boven. Bij de afdaling zie ik mijn eindbestemming van vandaag in de verte al liggen al is het nog wel even 1 1/2 uur lopen daarnaartoe.
Na deze afdaling nog een lange pittige klim om aan te komen in San Quirico d'Orcia. In de 12e eeuw met hier en ommuurde vesting gebouwd langs de handels en pelgrimsroute, ook deze muur had oorspronkelijk 14 torens maar daar is niet veel meer van over. Desondanks kent de stad een aantal mooie poorten, en een groot stuk vestingsmuur is nog aanwezig. Als je aankomt lopen bij het dorp dan denk je eerst dat is geen muur dat is een aquaduct. Maar voor het dorp loopt de weg over bogen en dat geeft dat beeld.
En dan kom je weer aan in zo'n oud middeleeuws dorp. Als eerste loop je tegen de kerk Colegiata. Gesticht ter ere van de heilige Quirico en zijn moeder Giulitta. In een eerder blog heb ik al over hen geschreven. Querido is volgens de legende als 3-jarig jongetje dood geslagen onder de ogen van zijn moeder. Sinds het begin van de vierde eeuw sprak deze legende van moeder en zoon tot de verbeelding. Beiden zijn ook heilig verklaard. En de kerk kent ook een aantal schitterende portalen; het Romaanse hoofdportaal met de leeuwen en de geweldige zuilen zoals die gemaakt zijn met de slag erin. Het was één stuk steen en daar is dit uitgemaakt, met de vier zuilen.
Aan de zijkant van de kerk vind je een ander portaal met leeuwen en kariatiden die een spits toelopende uitbouw ondersteunen.
Nog een paar mooie doorkijkjes in de middeleeuwse straatjes.
De geplande route loopt morgen naar Radicofani. Dat is een pittige etappe van 33 km op en neer. Dat ga ik mezelf niet aan doen, ik heb dan ook besloten om een overnachting te zoeken in Galina. En dat is iets over de helft van de route. Het is een pelgrims Ostello, maar zoals het er nu naar uitziet ben ik de enige gast en moet ik zelf voor eten zorgen. In het dorpje is geen restaurant behoudens een bar die juist op zaterdag is gesloten. Inmiddels ben ik al even bij de supermarkt geweest hier in dit dorp en daar koop ik morgenochtend wat eten voor morgenavond. Een maaltijdsalade hebben ze hier ook. De gastheer en vrouw Michela en Cesare zijn zelf na vier uur niet thuis. Morgen lijkt een droge dag te worden weer met een beetje zon.