Dag 12, Gallina naar Radicofani
24 april 2022
Toch maar even in de keuken het haardvuurtje aangestoken, door een harde wind buiten werd het killer. Om 7 uur gisteravond bij het restaurant het bestelde eten opgehaald en het lekker in de warme keuken opgegeten. Vanmorgen stonden in de keuken spullen klaar voor een eenvoudig ontbijt. Petra was al weg.
De dag begint met mooi weer, de jas hoeft niet aan. Eerst even weer op de route komen. Deze dag kenmerkt zich door water en omhoog lopen. Afgelopen nacht heeft het weer geregend en zijn de graspaden van vandaag best nat. Je moet ook regelmatig over een klein waterstroompje heen war simpel gaat.
Op dit pad kom ik een volledig vervallen kerkje tegen de San Pellegrino, ik wist eigenlijk niet dat pelgrims heilig zijn, want pellegrino is het Italiaanse woord voor pelgrim. Maar het stond echt op het bord. Achter de kerk was een opvang voor pelgrims, bisschop Sigeric heeft deze plek aangedaan. Althans dat staat op het bord. Ik heb ook door een spleet van de met een ketting op slot zittende deur de binnenkant gefotografeerd.
Na deze graspaden komt de route op een oude vervallen brede asfaltweg waar geen verkeer rijdt, niets gezien alleen maar lopende pelgrims. Dit is de oude doorgaande weg naar Rome. De weg gaat fiks omhoog en is niet het leukste stukje om te lopen. Uiteindelijk gaat de weg weer omlaag en kruis je de nieuwe weg die wel druk bereden wordt. De route ging heel war kilometers over deze weg.
Eerder had ik aangegeven dat een van de kenmerken van deze dag water is. Dat klopt, ik kom aan bij de rivier de Orcia. Vaak staat deze droog maar nu na de nachtelijke regens even niet. Ik stond net te kijken hoe de komende obstakel te nemen, komt er net een pelgrim mij langs gelopen met een goed volgepakte rugzak. Hij stampte gewoon door en ik ben gevolgd.
Hier valt het nog mee maar er stroomt echt water door de Orcia. Even verder was het teveel water en zou je niet met droge schoenen overkomen. Mijn voorganger had zijn schoenen inmiddels al uit om met blote voeten over te steken, ik ben hem weer gevolgd. Maar ik heb mijn kunststof Birkenstocks bij me.
Aanwijzing tekens zijn er ook weer op de route, soms van iemand die een mooie tegel met een Jacobsschelp heeft gevonden en soms met een bemoedigende aanwijzing nog 8 km.
Voor ik op de hoofdweg naar Radicofani, kwam ik Luigi tegen, een Italiaanse man die in Rome woont en onderweg is naar Lourdes. Hij nam er even helemaal de tijd voor met bekende vragen, waar woon je, waar kom je vandaan, waar ga je naar toe, etc..Een erg vrolijke man met plezier in het leven. Hij maakte een filmpje van ons gesprek en ik heb hem natuurlijk ook vastgelegd.
Daarna kwam ik aan op de hoofdweg naar Radicofani dat ik in de verte al kon zien liggen. Ik moet nog iets meer dan 200 meter omhoog om uit te komen op het puntje van de Domtoren maar dan zeven dommen op elkaar gezet, ca. 800 meter. Het wordt ook steeds frisser door een harde frisse wind die is gaan waaien. Ik heb mijn jas toch maar aangedaan. Ik moet naar die toren op de berg toe.
Bij iedere berg is het zo dat je uiteindelijk boven komt, en dat is nu ook weer gelukt, bergop tegen de wind in. Vandaag overigens geen enkele stop voor koffie gezien. De toren die je ziet is van het fort Fortezza, het was een kasteel uit 978, dus Sigeric is hier geweest. Het stadje is geen vesting zoals ik die eerder heb gezien maar meer een schuilplaats voor bijzondere atmosferische voorvallen, er zijn schuilplaatsen voor de pelgrims en gelukkig slaap ik ook comfortabel in een van die. Hieronder de forttoren van dichterbij.
In het stadje aangekomen weer de mooie smalle straatjes met aan beide zijden huizen.
In het stadje zijn maar liefst drie kerken. De belangrijkste, de San Pietro Apostolo, daar tegenaan gebouwd de Santa Maria Assunte en daar tegenover de San Agata. Alle drie zijn ze open in in gebruik. Hieronder een foto van de San Pietro en Santa Maria die links zit.
Vanuit Albergo di Torre waar ik vannacht slaap heb ik een prachtig zicht op de vlakte waar ik morgen heen ga. Er is nu geen mooie foto te nemen die bewaar ik voor morgen. (De ramen van enkel glas zijn ook beslagen omdat ik de was heb gedaan). Net toen ik ingecheckt was stond Petra aan de deur te rammelen, ook zij slaapt hier. Vanaf morgen zie ik haar niet meer want zij maakt op de route een tussenstop en loopt dan een dag achter mij. Ik maak die tussenstop niet en ga morgen voor mijn Nijmeegse Vierdaagse afstand, 30 km. Vandaag mijn laatste dag in de provincie Toscane, een prachtige streek. Ik ben zeker van plan om om acht uur morgen te vertrekken.