Dag 12, Mealhada naar Aqueda

29 maart 2023

 

Gisterenavond nog even bij het hotel gegeten. Wat mij al opviel is dat alle restaurant reclame maken met een big aan het spit. Dat was hier ook het geval, de kokkin kwam mij de geroosterde big even laten zien, specialiteit van het huis. Daar ben ik dan maar op ingegaan, ik kreeg een plateau met stukken big, met een koude salade en gebakken aardappels. Er zat een speciale saus bij de big die ik er zelf over moet doen. De kokkin waarschuwde me in het Portugees dat die pittig was, begreep ik natuurlijk geen donder van, maar de jonge hulp kon het even in het Engels uitleggen. Smaakte niet verkeerd.

 

Vanmorgen om 8 uur vertrokken uit Mealhada. Veel pelgrims hebben geslapen in Sernaldo, 10 minuten verder lopen. Ik heb begrepen dat de Berlijner Jens inmiddels zijn vrouw bij zich heeft, die heeft zich in Coimbra aangesloten. Ook zij waren naar Sernaldo gelopen om in de hostel te slapen, maar de vrouw van Jens zag die gemeenschappelijk slaapplekken niet zitten en zijn terug gelopen naar het hotel waar ik ook zat, voor € 25 een kamer is ook niet verkeerd.

 

Zowaar was er vandaag bewolking, het was vandaag maar 22 graden. Maar later op de dag moest ik weer mijn hoed op want de zon kwam er weer door.

 

Het lopen van de eerste 10 km liep vandaag niet helemaal lekker, ik voelde overal wat, misschien miste ik toch de zon. Na die 10 km ging het weer als vanouds.

 

Hieronder een foto van de wolken en het enige stuk vandaag door het bos.

 

De tocht van vandaag was niet de mooiste, twee keer lang over een industrieterrein en vaak lang rechtdoor over asfaltwegen met soms langsrazend verkeer. Ook niet een fotogenieke dag, asfaltwegen fotograferen doet niet zoveel, hetzelfde geldt voor de industrie.

Dan maar een andersoortige foto.

 

Laatst met het lopen van het Marskramerpad ben ik bij Hertme aangevallen door een hond, in mijn jas 4 bijtgaatjes, gelukkig zelf geen schade. Iedereen gaf aan de schade te claimen bij mijn reisverzekering. Heb ik gedaan, en vanmorgen had ik een mail dat gezien de leeftijd van de jas ze € 98 vergoeden minus € 50 eigen risico. Ik mailde aan Adie dat dit was binnengekomen. Inmiddels heeft zij de jas gemaakt zegt ze, en of ik haar dan wil uitbetalen. Ik weer wat beters, ik laat een plaats naar haar eerste geboortenaam vernoemen. Kon ik direct regelen en de verwijsborden zijn direct geplaatst, Grada.

 

Ik kom aan, na een saaie weg, in de plaats Anadia. Een opgepoetste plaats wat ik niet herken in wat ik eerder in Portugal heb gezien. Ik loop eerst langs een groot sportcomplex, sporthallen, speelvelden en zelfs een bioscoop. Er staat hier geen gras sprietje verkeerd, alles mooi kort gemaaid, gen dor takje aan de bomen, geen onkruid echt prachtig mooi. Ook verderop in deze plaats blijft dat zo, geen vervallen huizen, nee zelfs grote bungalows. Het is zelfs zo dat de aanwijzer van de camino een prominente plek in een perkje krijgt alsof het een kunstwerk is. Let ook eens op de tegel tableau’s op de woning en fontein daarachter 

 

Als je Anadia voorbij bent is het beeld weer als vanouds, veel ingestorte huizen, mindere wegen, en armoede. Onderweg tussen die slechte huizen nog een hostel gezien, die helemaal opgeknapt is. Met Jacobus en de schelp in de muur.

 

Vandaag leek het was rustig met ander pelgrims. Net voor Avelas de Caminho ontmoette ik een Deens stel. Zij zijn pas twee dagen terug in Coimbra gestart. Hij heeft een korte Camino Frances ervaring en zij niets in Zuid Europa, heeft wel veel in Scandinavië gewandeld maar daar is het niet zo heet.
Ze waren benieuwd naar de verschillen van de Frances en deze camino. Dat is toch wel het aantal pelgrims en de gezelligheid om met elkaar te eten met mensen van over de hele wereld. Ik verwacht dat dat beeld er wel is vanaf Porto.

 

Ik loop door een straat met aan beide zijden twee wijnhuizen. Bij een van de twee zit in de gevel de Jacobsschelp. Ik op zoek naar de wijntap zoals je dat net voorbij Pamplona hebt. Maar nee, hier kan je niet je waterfles met wijn vullen, jammer een gemiste kans voor het wijnhuis.

 

Verderop kom ik Lastasja tegen (ik hoop dat ik het goed schrijf) een Nederlandse vrouw uit Wolfheze. Zij loopt voor het eerst een camino, en dat gaat haar goed af. De laatste 7 km naar Águeda zijn we redelijk samen opgelopen. We lopen beide ongeveer hetzelfde tempo, en hier ging het lopen bij mij weer goed. We hebben veel zaken met elkaar uitgewisseld, werk, ervaringen camino, waarom loop je de camino? En meer van dat soort zaken. We wilden beiden ook wel even doorstappen over weer een industrieterrein en rechte asfaltwegen.

 

Ik hoorde ook van haar dat moeder en dochter Ton en Ellen een dag langer in Coimbra zijn gebleven, vandaar dat ik ze niet meer gezien heb.

 

Rond de klok van twee uur waren we al in Águeda en hebben samen een biertje gedronken op een terrasje, gezellig. We slapen niet in het zelfde hostel. Ik zit wel in een hostel maar met een privé kamer en zelfs eigen badkamer, precies aan de route.

 

Het allerlaatste stuk van de route gaat eindelijk over een mooi weggetje, links loopt Lastasja, ik bergreep dat het een Poolse naam is.

 

 

Águeda ligt aan de Rio Águeda, het is weer apart om te zien dat de rivier eind maart nagenoeg droog staat. Ik hoorde ook al weer geluiden dat in Italië de Po al weer laag staat en dat Danilo al bijna geen pelgrims kan overzetten.

 

Águeda staat bekend om zijn winkelstraatjes met een grote kleurenschare met paraplu’s. Helaas is dat nu maar op een heel klein gedeelte zo, het is denk ik nog te vroeg in het jaar. Ik hen begrepen dat het zeker weer zo wordt gemaakt. De eerste foto heb ik vandaag gemaakt en de tweede foto heb ik van internet geplukt, zo gaat het weer worden.

 

Morgen loop ik naar Branca, ook weer ca. 23 km. Weersverwachting is bewolkt en iets koeler, 21 graden. Vejo você amanhã, tot morgen.