Vandaag de 15e wandeldag aansluitend gelopen vanaf Lissabon en nu in Porto. En dat gaat best goed. Uiteindelijk 405 km gelopen. Nu nog even naar Santiago de Compostela. Maar niet morgen want ik blijf een dag langer in Porto.

Vanmorgen een heerlijk ontbijt gehad, zelfs met scramble eggs erbij, wat een vriendelijke mensen. Gisteren boden ze al aan mij naar de supermarkt te rijden en vandaag wilde ze mij wel op de route zetten. Van beide heb ik geen gebruik gemaakt, was ook niet echt nodig.

Ja, en de zon was er weer, bij het verlaten van Grijó weer een prachtige blauwe lucht.

Vandaag is het Palmpasen, de zondag voor Pasen. In de kerk worden de palmtakjes gewijd. Iedereen neemt vanuit de kerk een paar van die takjes mee naar huis. Gisteren kreeg ik al een app dat voor mij vandaag de palmtakken neergelegd worden richting Porto. Nou helaas of gelukkig heb ik dat niet meegemaakt maar dat is wel de reden waarom de palmtakken worden uitgedeeld. Je doet die thuis achter een kruis tot volgend jaar aswoensdag dan worden de takjes verbrand. Het begin van de vasten. Je ziet ook iedereen op straat met wat van die palmtakjes lopen.

Wat ik ook vaker langs de weg tegenkom zijn van die kaarsjes die bij graven worden gebruikt. Om de 25 tot 30 m staan van die kaarsjes, sommige brandden nog. Wat hier helemaal het doel van is is mij niet duidelijk.

En 5 km verder in het dorpje Pedro Chino was de bewegwijzering erg slecht aangegeven. Ik heb aardig lopen dolen door dit dorpje, niet dat ik te veel heb gelopen dat valt op zich wel mee.

Weer goed op de route kom ik op een heel lange Romaanse weg. Grote keien en telkens omhoog lopen. Maar dit zijn wel de mooie stukjes van de route.

Soms ook mooie doorkijkjes onderweg.

De route is vandaag over de laatste 8 km recht toe recht aan in de richting van Porto. Dat begint eerst in de voorstad Vila Nova de Gaia en gaat door tot Porto. Tot aan de rivier de Douro, en de laatste 3,5 km loopt ook de metro. In mijn boekje staat ook dat als je het zat bent je de metro kan pakken. Maar dat heb ik niet gedaan ik wilde het beleven om Porto in te lopen. Hieronder het begin van de laatste 3,5 km.

Net voor de beroemde brug heb ik even een pauze genomen om wat te eten en te drinken. Zit ik daarnet komt Wilma ineens aangelopen. Bij mij aan tafel geschoven en even bijgepraat over de dingen van gisteren. Zij heeft geslapen in een pelgrims hostel waar het niet erg schoon was.

Samen zijn we Porto ingelopen. Als eerste kom je over die beroemde brug in Porto. De Maria Pia-brug (Portugees: Ponte de D. Maria Pia) is de brug over de Douro tussen Porto en Vila Nova de Gaia. Het spoor is nu buiten gebruik, maar de metro gaat over het bovendeel. 
 

Voor de aanleg een spoorlijn was de bouw van een brug over de Douro nodig. Al sinds de spoorlijn vanuit Lissabon in aanleg was, werd er gediscussieerd over het tracé en de locatie van de te bouwen brug. Nadat in 1872 hierover was besloten kwamen er voorstellen voor het ontwerp en de bouw van een vijftal firma's: Eiffel et Cie., Fives-Lille, Le Creusot, Gouin en Bergas et Cie. Het voorstel van Eiffel et Cie met het ontwerp van Théophile Seyrig, de compagnon van Eiffel, werd verkozen. Met de bouw werd nog in 1875 begonnen en de brug werd op 4 november 1877 geopend.
De totale lengte van de stalen brug bedraagt 352 m. De boog overspant een lengte van 160 m en was ten tijde van de opening in 1877 de grootste ter wereld. De hoogte van het brugdek boven het water van de rivier is ongeveer 60 m.

Bij een hotel ben ik eigenwijs het terras opgelopen en kon deze mooie foto maken.

Op het bovenste deel loopt de metro en lopen de voetgangers. De metro moet hier echt stapvoets rijden want iedereen loopt overal, maar het gaat goed.

Het deel direct daaronder was de spoorbrug en het deel helemaal beneden is nu ook voor alleen voetgangers.

En als je naar beneden op de Douro kijkt dan liggen daar de Port boten en zijn daar de Port kelders, het krioelt daar van de mensen.

Porto is vooral bekend als herkomstplaats van port(o)wijn, die in Vila Nova de Gaia (gelegen tegenover Porto op de zuidoever van de rivier de Douro) wordt gelagerd, en van daaruit over de gehele wereld wordt geëxporteerd. Vroeger heette de stad Cale en later Portucale, waar de landsnaam Portugal van is afgeleid.

De camino gaat over de brug richting de kathedraal van Porto, die ligt vlak voorbij de brug. 
 

Sé (Kathedraal)

De bouw van de kathedraal begon halverwege de twaalfde eeuw en werd afgerond aan het begin van de dertiende eeuw. Later werd het gebouw nog uitgebreid en werden er diverse wijzigingen/aanvullingen aangebracht, onder andere door Niccolò Nasoni in de achttiende eeuw. De kathedraal is sinds 1910 een nationaal monument.

De kathedraal is een Romaans gebouw, zware constructie met ronde bogen.

Hier konden we ook een stempel halen voor ons pelgrimspaspoort, gaat allemaal een beetje koeltjes, die ervaringen had ik al gelezen op Facebook.

Wilma en ik zijn samen de kathedraal gaan bezoeken.

Voor het plein is het een drukte van belang, erg gezellig, muzikanten en heel veel pelgrims, omdat wij de rugzak nog bij ons hebben worden we weet ik niet door wie aangesproken. En wat nog leuker is, is dat ook net het Deense stel dat ik een keer eerder bij een rust ontmoette aanlopen, ze zaten toen op een bank met de schoenen uit. Ik heb ons toch even vereeuwigd.

Hierna scheiden onze wegen weer even en gaan we op in het gedruis van deze grote stad, waarvan het centrum ook Unesco werelderfgoed is.

De Denen gingen eerst nog naar de kerk, Wilma ging haar slaapplek zoeken ten noorden van de stad, en ik in het oude centrum van de stad.

Na Porto zijn er meer keuzes van routes om naar Santiago te lopen.

Na een doopceremonie van, denk ik, studenten te hebben gezien, ga ik me vandaag en morgen vermaken in Porto.