Tweede deel, Dag 18; Camaoire naar Lucca,
7 oktober 2021.
Vanmorgen lekker vroeg op pad, om 8 uur al op weg naar de route. Gisteren nog even lekker pizza gegeten op 4 minuten loopafstand, en vanmorgen bij een super klein winkeltje croissants gehaald, en al lopend opgegeten. Koffie kon ik zelf zetten en had ik al op. Op voor de laatste wandeldag van deze serie. Het was een mooie route op het laatste stuk voor Lucca na. Het eerste stuk was langs een wat drukkere weg. Maar telkens wijkt de route van die weg af om weer een stuk over een landweggetje of pad te lopen. Bijzonder zijn toch al die propvol gestopte winkel, hier een die niet alles binnen meer kwijt kon.
Weer door een bamboe bos.
Het was vandaag heerlijk wandelweer, niet te heet en niet teveel zon maar vooral droog, dat is toch wel lekker. Rustplaatsen en waterkranen hier te over. Met een muurschildering tegenover dat zitje met Sigeric te paard, maar dat klopt niet want hij was ook lopend. Misschien is het een andere bisschop.
Daarna begon toch weer een stevige klim, ongeveer 250 meter omhoog naar het plaatsje Montemagno, het begon mooi met een geplaveid stukje maar dat was maar een meter of twintig. Boven aangekomen dan toch weer een mooi uitzicht. In Montemagno tijd voor een kop koffie.
Daarna over asfaltwegen naar beneden door naar het dorpje Valpromaro. In dat dorp ziet een Ostello voor pelgrims, de deur wagenwijd open, naar binnen en zeer gastvrij ontvangen. Een wat oudere vrouw runt het maar er is altijd wel een vrijwilliger aanwezig. Ook in dit geval, een jonger iemand en ze sprak perfect Engels. Welkom, ga zitten zei ze. Wil je koffie? Ja natuurlijk zei ik. Dat werd gezet en gisteren hadden ze net lekkere taart gebakken. De vrijwilliger doet dat af en toe een periode, dat zag je ook veel op de Camino Santiago. Zij heeft ook de Camino Frances gelopen net als ik. Was ook laaiend enthousiast daarover. Zo hebben we heerlijk een tijd met elkaar gekeuveld, de oudere vrouw kwam ook steeds erbij maar spreekt alleen Italiaans. Ik kreeg een stempel in mijn paspoort en heb me ingeschreven in het register. Ik gaf aan dat er vandaag meer langs komen, eerder had ik een jonge vrouw ontmoet en het Deense paar komt ook vandaag hier langs.
Daarna gaat de route weer omhoog, weer met een stevig klimmetje maar niet zo lang. Uiteindelijk kom ik in Piazzano uit, een dorpje waar je zigzaggend door smalle straatjes loopt.
Via asfaltweggetjes weer omlaag, in de verte een kerkhof waar net iemand begraven was, de familie en de pastoor kwam ik tegen toen ik daar was, van iedereen de beste wensen voor mijn tocht naar Rome. Maar net op dat punt had ik voorbij het kerkhof naar rechts gemoeten. In alle drukte de aanwijzing niet gezien. Ik liep rechtdoor maar had wel redelijk snel door dat dat niet klopte. Weer terug naar het kerkhof, iedereen stond daar nog te praten. Iedereen tot en met de pastoor aan toe wilde mij de weg wijzen. Gelukkig riep een man de groep tot bedaren omdat ik het in het Engels wilde horen. Hij gaf aan dat ik langs het kerkhof naar benden moet. Een vrouw bleef maar wijzen naar die weg die ik eerst was gegaan. Maar ik ben de originele route gaan volgen. Had ik maar naar die vrouw geluisterd want het was een verschrikkelijk gevaarlijk pad over gladde rotsen, met moeite heb ik alles heen gehouden. Voor de begrafenis gasten gaf het in ieder geval wat afleiding. Ik heb de groep maar niet op de foto gezet dan vond ik niet kies.
Uiteindelijk lijk ik in Lucca aan te komen als Petrus met zijn sleutel in de hand mij over de Serchio heen laat.
Daarna mag ik kilometers lang langs de rivier lopen, waarom begrijp ik wel, omdat de weg naar Lucca beredruk is. Maar een erg saai stuk.met een verzetje, een waterstroom in de rivier.
Maar dan sta ik voor een van de stadspoorten van Lucca, een stad met een 4 km lange vestingsmuur. Lucca was al een Romeinse kolonie.
Eerst ben ik naar mijn overnachtingsplek gegaan om me even op te frissen, een douche na de wandeldag is altijd erg lekker. Morgen ben ik nog de hele dag in Lucca. Vandaag heb ik alleen de kathedraal San Marino bezocht. Een stempel in mijn paspoort en de entree is voor een pelgrim gratis. Marmer, marmer en nog eens marmer, daarmee is de kathedraal van binnen en buiten bekleed, niet zo gek voor deze streek. De kerk is a symmetrisch omdat de toren, de campanile, er eerder stond en de kerk niet naar links kon. Er wordt beweerd dat ze verkeerd gemeten hebben. Het rechter deel van de kerk is smaller bij de toren.
Binnenin zijn de vele beelden en gebrandschilderde ramen de eerste blikvangers. Er zijn werken te vinden van Guido Bigarelli, Tintoretto en Fra Bartolomeo. Een kleine rechthoekige kapel bevat een van de belangrijkste relikwie van de stad, de `Volto Santo di Lucca.´ Het is een houten kruis, voorzien van houtsnijwerk met de afbeelding van een Jesus. Het kruis, gemaakt tussen 1170 en 1220, heeft een indrukwekkende omvang van ruim vier meter, waarbij het Christusfiguur 2,5 meter hoog is. De legende van dit beeld is dat Nicodemus een beeld van Christus heeft gesneden uit een ceder van Libanon. Het zou dus een echte afbeelding van Jezus zijn, gemaakt door een tijdgenoot. Het beeld bleef verborgen tot 782. In dat jaar zou een schip zonder bemanning de kust van Toscane (bij Luni) hebben bereikt. De bisschop van Lucca was in dat jaar op Goede Vrijdag naar Luna gegaan omdat hij in een visioen hiertoe opgedragen was. In een ossenwagen werd het beeld naar Lucca gebracht. Ieder jaar is er een processie in Lucca waarin het kruis wordt meegedragen. Nu staat het goed afgeschermd in een kapel in de kerk.
Nog een blik in de mooie kerk vol met schilderingen op het plafond.
Langs de zijkant bij 10 altaartjes hanger bijzonder mooie schilderijen van de eerder genoemde schilders. Hier het laatste avondmaal op een heel andere wijze uitgebeeld dan we meestal zien.
Weer terug naar mijn overnachtingsplek om dit blog te maken. Op een punt staat op een Ionische zuil een aartsengel. Het is zo mooi omdat het beeld in de zon staat met op de achtergrond donkere wolken.
Morgen een dagje Lucca en mijn laatste blog van deze serie. Om kwart over zes neem ik de trein naar de luchthaven van Pisa. In Lucca is morgen nog veel te bekijken. Mijn rugzak kan hier blijven en kan ik ophalen als ik naar het station ga.