Dag 19, Sutri naar Campagnano di Roma
1 mei 2022
Hé, wolken vandaag. Op zich ook wel weer een keer lekker, ik hoef geen pet op en het is niet zo heet. Het is droog gebleven en heb ik niks te klagen.
Gisterenavond in een eenvoudig restaurant onder mijn slaapplek gegeten. Was simpel maar lekker. Na afloop nog even een foto gemaakt van het plein in het donker, de lucht is nog steeds blauw.
Sutri vanmorgen uitlopend brengt mij bij een soort grotwoningen en een amfitheater. Voor de bewoning is bekend dat er al in de bronstijd hier geleefd werd.
Het Romaanse amfitheater stamt uit het jaar 384 n.Chr. Het heeft een doorsnede binnen de tribunes van circa 50 m. Het ziet er nog heel herkenbaar uit, ik heb zelf een foto gemaakt en heb een foto gemaakt van het bord dat naar is het amfitheater staat, je kijkt van bovenaf en hebt goed zicht op het theater.
Na deze mooie opgravingen gaat de route verder. Ik maakte hier alleen een klein foutje, ik volgde de borden maar keek niet op mijn GPX. Later ontdekte ik dat ik op een alternatieve route zat, een route door natuurgebied, landerijen en weer tussen de hazelnoten door. Op zich niet verkeerd maar dat gaf wel een extra aantal kilometers. Gelukkig kwam ik 1 1/2 uur later op de originele route terecht waar iedereen loopt. Het kan best zijn dat anderen dit ook gedaan hebben want het stond zo raar aangegeven. Het was ook niet een bijzonder bezienswaardig stuk om foto's te maken, die zouden alleen maar lijken op datgene wat ik al eerder had gefotografeerd.
Gelukkig weer op de hoofdroute en een aantal zaken gezien. Het eerste wat mij opviel is dat hier verscheidene golfbanen zijn. Dat zal ook te maken hebben met de nabijheid van grote steden.
Nu gewoon even doorstappen om aan te komen in het stadje Monterosi. Ik heb overwogen om te stoppen voor koffie, maar dat heb ik niet gedaan, dat kan nog wel ergens anders. Het stadje doorgelopen en dan kom ik aan bij de verkeersdrukte richting Rome. De zogenaamde Via Cassia, dat is de weg naar Rome waar ik al heel lang langs of in de buurt loop, de Via Cassia is hier inmiddels een brede snelweg geworden. De Via Francigena moet er wel langs, dat kan op dit punt niet anders dan langs de weg. Daar heeft men een mooie oplossing voor bedacht, een smal paadje achter de vangrails, daar kun je veilig lopen. Hier de snelweg met een opritbaan.
Nog steeds niemand ontmoet op de route, de wegen zijn lang, als je iemand ziet dan moet dit nu wel het moment zijn, je kan zo ver in de verte kijken.
Na deze weg kom ik op een asfaltweg en zie in de verte zowaar een schim van de Engelse vrouw. Op de asfaltweg staan allerlei borden dat er een picknick plaats komt. Bij de eerste picknick plaats zie ik de Italiaanse vrouwen van de taxi omhoog schuiven. Ik ben daar niet heen gegaan want ik wist dat verderop een veel mooiere plek is. Ik kom aan bij het park Del Treja. Bij dit park zijn ook mooie watervallen. Het is er vandaag een drukte van belang, iedereen uit de regio is aan het picknicken wel of niet met de barbecue. Er lopen op de weg volop van een soort handhavers rond om het parkeren in goede banen te leiden, zoals het er uitziet is het een geliefde plek voor veel Italianen.
Ik heb hier wat rondgekeken maar niet echt gestopt bij dit gekkenhuis. Ik ben doorgelopen en ontdekte dat drie engeltjes over mij waken.
En zowaar opeens loop ik de Catalaanse pelgrims voorbij. Dat had ik eigenlijk niet meer verwacht omdat ik voor mijn gevoel door de omleiding wat achterliep. Het komt er op neer had dat iedereen die ik al meerdere dagen ontmoet ik die ook weer vandaag heb gezien. Inmiddels loop ik als eerste in de rij en kom ook als eerste aan bij bij Campagnano di Roma. Het stadje ligt hoog op de berg, het is vaak zo dat als je naar een stadje loopt je een klim moet maken maar dit was wel de stevigste, het gaat er extreem stijgend omhoog. Ik heb een foto gemaakt van beneden naar boven en toen ik boven stond heb ik een foto naar beneden gemaakt en hier zie je nog net een stukje van het pad waar ik gelopen heb. Vanaf dit punt ben ik nog helemaal niet boven, het stijgen gaat nog een heel stuk verder.
Door wederom nauwe straatjes kom ik aan op het centrale plein waar ik dan eindelijk tijd neem voor koffie, water en een sandwich. Daar zittend zie ik iedereen langskomen, als eerste de Engelse vrouw en als tweede de groep Catalanen. De Italiaanse dames heb ik nog niet gezien.
Net voor de poort Porta Romana is mijn overnachting's plek. Ik had aangegeven dat ik een uurtje van tevoren aan zou geven hoe laat ik ongeveer kom, maar dat was ik vergeten. Ik heb de host Linda even gebeld en na een kwartiertje stond ze voor de deur, aan de overkant van de weg stond een heerlijk bankje. Linda heeft ook de Camino Santiago gelopen en geeft aan dat de sfeer daar wel heel anders is dan op de Via Francigena.
Van de 1 mei festiviteiten heb ik weinig gemerkt behoudens dat volgens Linda heel veel gesloten is, nu is het vandaag ook nog zondag. Hierboven de poort naar Rome.
Inmiddels heb ik 18 dagen aan een stuk gelopen (nog nooit eerder gedaan) en dat begin ik toch wel een beetje te voelen, ik voel mijn kuiten en mijn knieën, maar verder valt het eigenlijk best erg mee. Ik kan goed vooruit komen en het blijkt iedere keer maar weer ook redelijk snel.
Morgen alweer de één na laatste wandeldag. Morgen lopen Ik naar La Storta. Daar heb ik een lekker luxe hotel geboekt om heerlijk te ontspannen voor de laatste dag naar Rome (ondanks waar ik nu zit lukt ontspannen ook goed). Het wordt morgen desondanks nog best wel een pittige tocht, ongeveer 24 km met wat hoogteverschillen.Ik denk dat ik lekker op tijd vertrek.