Tweede deel, Dag 2; Vercelli - Mortarra, 21 september 2021.
Gisteren gaf ik aan dat het een lange dag zou worden. Nou dat is het geworden, 38 km op de teller, en het tweede deel van de dag onder een brandende zon. Daarnaast was het de dag van de rijst, alleen maar rijstvelden de hele route, en de paden zijn vaak lange grindpaden. De Via Francigena laat niet met zich spotten. Een positieve zaak was dat er geen klimwerk in zat.
Dinsdag is waarschijnlijk markt dag in deze regio. In Vercelli en in Robbio waren grote markten. Boodschappen doen zonder mondkapjes, dat is nog steeds zo in Italië, ook als je een bar of eetgelegenheid bezoekt, binnen mondkapjes op. Binnen in bars en restaurants de green check zoals dat in Nederland ook vanaf zaterdag moet. Hieronder de markt en een mooi straatje in Vercelli.
Ja, de basis voor de risotto wordt in deze streek gezet. Rijst groeit in water, er is een heel systeem van kleine dijkjes en watertoevoeren om de rijst in het water te laten groeien. En net voor de oogst moet het water weer weg door allerlei openingen in de dijkjes. Het water is nu net weg omdat de oogst gaat beginnen. Ik heb nu goed in beeld hoe rijst groeit, de rijstkorrels zitten als een korenvaar op de plant. Je trekt de rijstkorrels er zo af.
Ik ga er van uit dat het vliesje nog om de korrel zit. Inmiddels is dichter bij Mortara het oogsten begonnen, speciale machines snijden de rijstplant af en splitst direct het groen en de rijst. Knap hoor van de machineontwikkelaars.
Genoeg over de rijst, tijd voor de Via Francigena. In Vercelli kom ik weer op de route, je kan het niet missen met de vele tekens die ik zie. Er zijn wel heel veel verschillende aanwijzingen maar over het algemeen goed te volgen.
Zoals ik al eerder aangaf veel grindwegen, kilometers maken over het grind. Met goede wandelschoenen heb je er niet veel last van, het is gekraak en gekraak. Op de foto zie je donkere wolken, dat is nog in de ochtend en regen heb ik niet gehad.
Gelukkig ook af en toe spannender paadjes langs de rijstvelden.
Na ruim 18 km kwam ik aan in Robbio, bij de Sint Pieters kerk. Een iets andere kerk dan die van gisteren in Milaan, klein maar fijn zal ik maar zeggen. In het parkje erachter heb ik geluncht, brood en kaas gekocht met een grote fles water.
Na deze rust op naar Mortara, een wat saaie route wordt het wel, grindpaden, asfalt en graspaden en veel rechtdoor. Alles wat je ziet lijkt mooi, zelfs een heel slecht onderhouden boerderij. Ik zou er een schilderij van willen maken.
Ook nog een mooi Via Francigena momentje, een muurschildering en een beeld van bisschop Sigeric. Jammer dat het bord voor de schildering staat. Maar bij het bord zit een kastje waarin een pelgrimsboek ligt. Je kan je hier registreren, ook ik heb datum naam en land van herkomst in het boek gezet, ik was nummer 3 vandaag.
In Mortara ging het even fout, het plaatje en het adres op booking.com van mijn overnachtingsplek klopte niet. Ik had wel bericht ontvangen van de eigenaar met toegangscodes, maar die werkten niet. De eigenaar gebeld maar sprak slecht Engels. Na twee keer heen en weer bellen had ik de juiste plek gevonden. Dit gedoe heeft ruim een uur geduurd. Zeker na een dag die lang en ver was was ik wel aan ontspanning toe. Een koud biertje om de hoek maakte later veel goed. Foto's van Mortara heb ik niet eens gemaakt. Morgen naar Garlasco, slechts 20 km lopen, of er nog veel rijstvelden komen???