Dag 25, Redondela naar Pontevreda

11 april 2023

De pelgrims komen weer uit alle hoeken en gaten en soms kan ik er ook op de foto zetten.

De route gaat aardig omhoog naar Cesantes en verder naar Arcade. Beide plaatsen liggen aan het meer van Vigo, Cesantes heel hoog en Arcade weer op de hoogte van het meer. Het is wat bewolkt vandaag en vannacht heeft het wat geregend, er hangt een beetje mist en/of dauw.

Omdat hier veel meer pelgrims lopen zijn er veel zaken die je tegenkomt en met de pelgrims te maken hebben. Plekken waar iemand wat achterlaat, een schelp met je naam erop of iets anders. Ook kom je veel verkopers tegen. Heel anders dan op de Camino Frances, hier is het erg commercieel en heeft het niets met donaties te maken. Voor een banaan vragen ze één Euro. En er worden veel souveniers verkocht die meestal uit een massa productie komen. Ik heb die plekken maar in een collage gezet.

Bij Arcade stroomt de rivier Rio Verdaga in de meer van Vigo. Daar aan het water heb ik even op een bankje een pauze gehouden. Even gebeld met kleindochter Nina die vandaag bij oma Adie is. hele verhalen over het paasweekend in de caravan met heel veel familie voor de paasbrunch op tweede paasdag. 
Vanaf dit plekje heb ik ook een mooi zicht op de Romaanse brug, de Ponte Sampaio, over de Rio Verdage. Links daarvan een heuvel met woningen met zicht op het meer. Toen ik over de brug was bij die woningen op de heuvel heb ik nog een foto terugkijkend gemaakt. De brug dateert van 1614. (Wel Romaanse stijl maar niet Romaanse tijd)

Voorbij Arcade op 10 km op de route komt klim twee. Eerst wat asfalt maar veel door het bos, soms over grote keien en dan weer over een mooi bospad. Gisteren gaf ik al aan dat dit een graniet streek is wat in de regio Vigo wordt gewonnen. Dan loop je in het bos en opeens ligt daar zomaar langs het pad een partij graniet. Ligt er nog niet lang.

Ondanks de 20 km vandaag en twee klimmen in het pad en drie keer een pauze kom ik om half twee al aan in Pontevedra, de provinciehoofdstad van de provincie Pontevedra waar ik al vanaf Tui in loop. Dat is dan ook gelijk een wat grotere stad, met veel hoogbouw, terrasjes en winkelstraten.

Door de stad de route volgend kom ik langs het Heiligdom van de Maagd van de pelgrims. De Pelgrina.

Gebouwd vanaf 1778 volgens plannen van Antonio de Souto met medewerking van Bernardo José de Mier.  Het combineert typische formules van de late barok met neoklassieke suggesties.  De platte grond is geïnspireerd op een sint-jakobsschelp, het symbool bij uitstek van pelgrims, met in de limoen een kruis gegraveerd.  Het hoofdaltaarstuk, neoklassiek, werd in 1789 ontworpen door Melchor de Prado, met variaties uitgevoerd door zijn broer Manuel en Juan Pernas Gambino.  Vreemd genoeg is de wijwatervat, niets minder dan een weekdierschelp dat door Méndez Núñez uit de Stille Oceaan is meegebracht.  Je kan omhoog in de rechter toren met een trap en kom je uit in de kerk die daar omgeven is door een balustrade.

De voorkant sluit boven met de afbeelding van een pelgrims meisje  (19e eeuw), patroonheilige van de provincie Pontevedra. En dan de stenen fontein aan de voet van de trap van het hoofdportaal.

ik ben de toren toch maar even opgeklommen ik had nog spirit over.

De Virgin de Pergrina waar deze kerk aan is toebedeeld, verwijst naar een meisje die pelgrims begeleid heeft vanuit Baiona. De legende is niet echt goed terug te halen, jammer.

Achter deze kerk staat een groot klooster van de Dominicanen. Het klooster werd gesticht in 1281 en behoorde toe aan de Dominicaner orde. Nog in gebruik, ik verwacht van niet gezien de staat van onderhoud van het klooster.

Echt Spaans zijn altijd die arcades, sinds ik in Spanje ben zie ik die overal. Een aparte bouwstijl met de winkelplint terugleggend onder de arcade.

Vandaag weinig mensen echt gesproken, ik heb de 4 eerdere vrouwen wel zien zitten op een rustplek maar vandaag niet gesproken.

Morgen gaar de camino naar Caldas de Reis. Ik ga een stukje omlopen naar het Barosa Natuurpark met de schitterende watervallen. De Barosa waterval. Morgen meer