Gisteren nog even vergeten een foto te plaatsen van Vasco da Gama brug, een brug over de Taag van ruim 12 km lang. Tegenwoordig is de nieuwe Krimbrug langer dan deze. Vasco da Gama was een Portugese ontdekkingsreiziger.
Vandaag is het weer zonnig en kan ik gewoon met alleen mijn polo op stap, geen jas nodig. Genoeg water bij me en aandacht geven dat mijn nek niet verder verbrand. Ik loop naar het noorden en heb een groot gedeelte van de dag de zon op mijn rug.
De route is best erg duidelijk aangegeven met de tekens vaak op paaltjes of op muren.
En dan kan het zijn dat je op smalle paadjes terecht komt. Maar dat is niet het beeld van vandaag, een gedeelte van de route gaat langs een drukke weg met veel vrachtwagens en ander verkeer.
Op die drukke weg ontmoette ik drie andere pelgrims, een man en vrouw uit Zuid Korea en een andere vrouw die ik niet gesproken heb, buiten het Bon Camino om. Met de Zuid Koreanen heb ik even een drink pauze gehouden. Ook zij zijn gisteren gestart in Lissabon en gaan dezelfde route naar Santiago lopen als ik. Vandaag overnachten ze ook in Villa Franca de Xira en morgen lopen we ook naar dezelfde plek. De voertaal is weer zoals altijd Engels, dat spreekt bijna iedereen. Ook dat gaat goed met de Portugezen.
In Alhandra hadden we onze drinkpauze, mooi aan de Taag. In Alhandra staat de kerk boven op de berg, een mooi plaatje.
Van Alhandra naar Vila Franca de Xira liep de route voorheen verder langs die drukke weg. Dat is nu goed verbeterd, over de hele lengte is een voet-fietspad langs de Taag gemaakt, loopt zeker veel veiliger. Wat opvalt dat de 4 pelgrims niet de enige wandelaars zijn. Het is zeer druk met veel wandelaars. In de verte zie je de brug over de Taag bij Vila Franca de Xira.
Uiteindelijk kwam ik samen met de Zuid Koreanen al rond de klok van twaalf aan in Vila Franca de Xira. Eerst maar mijn eerste koffie genomen en bij de toeristinfo naar binnen. Wat is hier te beleven? Twee dames gaven mij uitgebreid uitleg over de stad. En natuurlijk een kaartje mee. Van hun heb ik ook een stempel in mijn pelgrimspaspoort gekregen, een kistje kwam te voorschijn met daarin de belangrijke stempel, hij staat in mij paspoort.
Ik ben eerst even naar de markthal geweest omdat dat soort zaken met siesta gaan. Een mooi gebouw aan de buitenzijde met natuurlijk veel tegels op de wand zoals je dat heel veel in Portugal ziet.
En natuurlijk binnen de verkoop plekken met brood, vis, groente, bloemen en veel meer. Het was om 13 uur al erg rustig.
Na langs het visvrouwtje te zijn gelopen, ben ik op zoek gegaan naar een eenvoudig plekje voor een lunch, een lekkere tosta mista, gewoon een ham kaas tosti. Daarna ben ik weer naar de Taag gelopen en heb een bankje in de schaduw gezocht om vast een groot deel van dit blog te maken, met uitzicht op de haven en de brug over de Taag.
Nadat ik eerst naar mijn overnachtingsplek ben gegaan, mij gedoucht heb en dergelijke ben ik weer even het stadje in gelopen. Leuk altijd al die kleine winkeltjes, geen grote ketens in de stad. Op veel woningen en gebouwen zitten in Portugal, net als in Wenen en Marokko veel tegels tegen de gevel. En soms met de mooiste taferelen.
Vila Franca de Franca is een stad van stieren gevechten, er is een groot stieren gevecht stadion. Voor het station staat een mooi beeld daarvan. In de hele stad is ook muziek te horen, ik hoorde het al van ver toen ik het laatste stuk liep, zelfs hier op mijn kamer hoor ik het.
Ik heb een overnachtingsplek met allemaal pelgrims, ik heb een eigen kamer en
badkamer. De pelgrims die ik vandaag ontmoet heb zitten ook hier, de Zuid Koreanen en de vrouw waarvan ik niet wist waar zij vandaan komt, inmiddels weet ik het, zij is een Portugese en loopt ook naar Santiago. Later zag ik nog meer mensen met rugzak binnen komen. Hieonder de plek met op de hoek het camino teken, de schelp.
Morgen gaat de tocht naar Azambuja, een 20 km hier vandaan. Ontbijten met andere
pelgrims mits ze niet te vroeg weggaan. Het blijft weer droog en de zon dat weet ik na afloop.