Tweede deel, Dag 6; Miraldolo Terme naar Piacenza,
25 september 2021.
Het nadeel van gisteren dat de overnachting's plek ver weg was blijkt vandaag een voordeel te zijn. De dame van gisteren had gelijk ik had het in twee uur kunnen halen. Maar dan had ik wel een kortere route moeten nemen die niet door Orio Litta liep. Dan had ik op de dijk moeten blijven lopen dan was ik vanzelf bij de boot gekomen. Uiteindelijk ben ik toch 2 1/2 uur van tevoren weg gegaan en had ik tijd om gewoon de oorspronkelijke route te volgen. Ik was mooi op tijd bij de boot. Toen ik vertrok vanmorgen was het nog duister, Je loopt eerst een stuk langs een drukke weg, maar omdat het vroeg was viel de drukte mee. Ik zag de zon boven Orio Litta opkomen. Zoals ik gisteren al aangaf zou het bewolkt zijn, maar dat veranderde in de loop van de dag, temperatuur vandaag overdag tussen de 23 en 25 graden.
Ik was al om 8:00 uur in Orio Litta, ruimschoots tijd voor een kop koffie. Verder is Orio Litta een stil dorp. De hostel voor pelgrims is daar nog steeds gesloten ten gevolge van corona. Het gebouw staat naast een kasteelachtig gebouw maar is ook niet meer onderhouden. Het gebouw helemaal rechts.
Terugkijkend naat Orio Litta ziet het er indrukwekkender uit.
20 minuten voor tijd kwam ik aan bij de aanlegplaats van de boot van Danilo Pariso. Inmiddels stond er ook al een Italiaan te wachten. 10 minuten later kwam Danilo met zijn boot aanvaren. Deze boottocht is de enige tocht per boot op te Via Francigena. Danilo is daar erg trots op. Danilo is een gepensioneerde man die met zijn boot alleen pelgrims van de Via Francigena overzet. Dat is zijn leven en hij heeft het goed voor elkaar. Vorig jaar tijdens corona is zijn boot totaal verwoest eigenlijk vernield. De boot was niet meer bruikbaar en hij moest naar een nieuwe boot. Veel geld, maar heel veel pelgrims van de Via Francigena hebben hem financieel geholpen. Ook ik heb een donatie gedaan. Ik vertelde op de boot het verhaal van de donaties, Danilo vroeg of ik dat ook gedaan had? mijn antwoord was ja. Nou dan kun je niet meer stuk bij Danilo, dat merkte ik bij het afscheid nemen. Hij omhelsde mij en de andere pelgrims gaf hij een box. Later vroegen de Denen die erbij waren of ik hem kende want zij hadden geen omhelzing gehad. Zij hadden het schijnbaar niet helemaal begrepen.
Toch wel apart dat je ineens met zelf zes pelgrims op de boot komt. Onderweg kom je weinig pelgrims tegen maar ze zijn er dus wel. Aan boord twee Denen, twee Fransen en een Italiaan en ik natuurlijk. Danilo weet nog precies wie hij als eerste heeft overgezet. Dat was een Nederlander, Henk Kroon. In 1998 is hij begonnen. Hij houdt daar een staat van bij, de Nederlanders staan op 3 in aantal.
Van de boottocht heb ik een kleine film gemaakt. Je vaart 3,4 km maar dat gaat met een hoge snelheid. Bij de aanlegsteiger vlak bij zijn huis gaat hij als eerste van boord, dan de Pelgrims en haalt hij de rugzakken van boort. Daarna gaan we eerst naar zijn boothuis waar we een stuk geschiedenis van hem krijgen over het ontstaan van de Via Francigena. Dan moeten we naar de kaart met het aantal overgezette mensen kijken. Daarna gaan we met hem de dijk over naar zijn huis.
Zijn boothuis
Met z'n zevenen naar zijn huis. Daar wordt het tijd voor de stempel er inschrijfceremonie. Hij maakt er een heel circus van, erg leuk. Eerst gaat hij iedereen's pelgrims paspoort afstempelen. Elke gezette stempel is bij hem ritueel. De stempel is zo groot omdat zijn hond de vorige twee kleine stempeltjes had opgegeten. Hij heeft daarom deze grote stempel gemaakt waar de hond van af blijft. Op de foto is hij mijn paspoort aan het afstempelen. Ik heb ook maar een foto gemaakt van de stempel zelf. Maar voordat hij ging stempelen moest iemand een stapel kaarten pakken. Op die kaarten stond een wens, we moesten allemaal een kaart trekken dan krijgen we onze wens, maar als we de kaarten met elkaar vergelijken hadden we allemaal dezelfde kaart gekregen.
Na het stempel ritueel begint het inschrijfritueel, hij schrijft iedere pelgrim al vanaf het begin in zijn grote boek. Het geeft je een nummer je moet je naam opschrijven, uit welk land en welke stad je komt, wanneer je bent begonnen met de Via Francigena en wat je beroep is. Ik ben Pensionado, dat was hij ook gaf hij direct aan.
Na deze rituelen nemen we afscheid van elkaar iedereen geeft Danilo nog een fooi om de kosten van de overtocht te kunnen dekken. Alles bij elkaar heeft het hele ritueel met boottocht een uur geduurd maar dat was het zeker waard. Wij gaan allemaal weer op pad, in het begin komen we elkaar nog regelmatig tegen, met de Denen en een Franse vrouw heb ik nog een kop koffie gedronken en de andere Fransman ben ik drie keer tegengekomen want hij had een probleem omdat hij nog geen overnachting's plek had. Hij kon niks vinden.
De tocht ging verder toch weer over asfalt richting Piacenza. Als je bij het bord komt van Piacenza denk niet dat je al bent want je moet dan nog ruim 5 km lopen naar het centrum van de stad. Onderweg wel allemaal barretjes, winkels enzovoort. Ik ging bij een groenteboer een appel kopen komt er een vrouw binnen rennen of ik water wil, ja natuurlijk. De appel hoefde ik niet te betalen en ik ging naar buiten en daar stond ze te gebaren dat ik mee moest komen. We staken de weg over naar een meubelwinkel, daar werkte zij en had ze water, ze kwam met zes flesjes water aanlopen hoeveel ik er wilde hebben? Ik gaf aan dat één wel genoeg was. Wij weer naar buiten, winkel weer op slot en ze gaf aan dat ze vanaf morgen ook gaat lopen vanaf Piacenza naar Luca. Nou dat is mijn route ook morgen en de rest van de dagen. Verderop sprak een man mij aan op een terras ook hij vroeg of ik water wilde. Ik ben echt in een andere wereld terecht gekomen.
Op de foto de winkel van de groenteboer, de andere kant van de straat de meubelzaak van binnen en van buiten. Haar handtas heeft ze even op de kast gezet en ze achter de winkel in.
Uiteindelijk kwam ik bij mijn overnachtingsplek aan. Even telefoontje dat ik er sta en binnen de kortste keren is er iemand. Deze plek heet Casa del Profumo, huis van de geur. Een geweldige kamer met weer een cadeau. Zij ontwikkeld geurtjes en als gast krijg je er een. Ik heb 4 soorten geroken en de voor mij beste gekozen. Op dat moment stond ik nog in het zweet.
Na de lange dag van gisteren was het vandaag een top dag.
Morgen ga ik naar Fironzula d'Arda. Morgen zou er eens wat regen kunnen vallen.
hieronder nog de video van de tocht over de Po.