Dag 8, van Tomar naar Alvaiázere

25 maart 2023

 


Vanmorgen om 7 uur al klaar voor vertrek, ik wist dat ik rond de 33 km moest lopen, je mag het ook als mogen lezen, daarnaast is de hele route veel omhoog lopen en soms over een steil stuk. Eerst  even ontbijten in de eerste bar die ik tegenkom, koffie met een warme croissant.

 

Dan op pad, eerst nog langs een monument wat ik gisteren wel gezien had maar me niet realiseerde wat het is. Op de foto gisteren met het verval van de rivier is eigenlijk al de basis gelegd. Het water wordt hoog gehouden zodat het naar een monumentale papierfabriek loopt, het water loopt door de fabriek heen en komt dan weer in het lagere gedeelte van de rivier uit. De overlevering laat weten dat het een servetten fabriek was. Deze fabriek is ook een nationaal monument.

De eerste foto is met het water aan de hoge zijde waar het de fabriek in loopt, en de andere zijde zie je de wateruitlaten.

 


Bij het verlaten van Tomar kom ik een keuze tegen, de regenroute en de zonroute. Maar vandaag zou de zon weer schijnen en was mijn keus duidelijk, de zonroute. De fiets moest gewoon de andere route nemen.

 


De zon route keuze was dan ook de moeite waard, de route ging over in een smal paadje en liep langs de Rio Nabão, met een groot verval en damp op het water. Het pad was denk ik 2 km lang dus de moeite waard.

 


Aan het eind van de route liep ik nog over een oud bruggetje. Iets verder kwam de regenroute er weer bij. Daar vandaan zag ik een vrouw aankomen met rugzak op, kan niet missen, wil ook naar Santiago. Klopt natuurlijk, ze komt oorspronkelijk uit Brazilië, heeft een tijd in Amerika gewoond maar gaat nu voor Europa. Ze heeft wel oren naar een appartement in Amsterdam. Wij zijn elkaar telkens vandaag weer tegengekomen, soms loopt zij voor en soms ik

 


Inmiddels ben ik in een heuvelachtig deel van Portugal aangekomen, geen grote landbouwgrond gebieden en geen wijnbouw. De streek lijkt mij ook geen streek van rijke mensen, natuurlijk op die enkele uitgezonderd. De huizen zijn wel groter dan de eerdere minihuisjes, maar waar men van leeft kan ik nog niet echt achterhalen. Het kunnen "arbeiders" zijn. Van veraf ziet het er allemaal erg mooi uit, maar ik heb lang door een deel gelopen waar het erg verwaarloosd er uit ziet.

 


Wat nagenoeg iedereen wel heeft is een eigen groentetuin en een sinaasappel en citroen boom. Ze hangen overvol. Ik heb er toch een geplukt, ik wilde wel een sinaasappel proeven. Er zit een hele dikke schil om, maar verder is het gewoon lekker, en echte sinaasappel.

 


De route ging vandaag veel door de eucalyptus bossen en over smalle asfaltweggetjes. Met de klim was de Braziliaanse vrouw iets sneller dan ik maar op het vlakkere deel ging ik veel sneller. Pet op want de zon bleef weer branden vandaag.
Er waren in het begin twee bars waar je even wat kon drinken, maar daarna over 20 km geen bars meer, er stond er nog wel een aangegeven maar die was al lang gesloten. Op een km of 10 voor Alvaiázere, zag ik een stukje van de route een benzinestation, daar kon ik gelukkig mijn water bij tanken en wat eten. De Braziliaanse vrouw heeft dat gemist. Zij is mij daar voorbij gelopen en klaagde later toen ik haar 6 km voor Alvaiázere zag dat ze zo honger had. Ik heb nog gevraagd of ze voldoende water had, anders had ze zeker wat van mij gekregen.

 


Wat is in de Zuid Europese landen de natuur mooi in deze tijd van het jaar, van alles groeit en bloeit in deze tijd, hier hoef je geen ijsheiligen af te wachten.

 


Ik was bang dat na mijn stop bij de benzinepomp de laatste 10 km van vandaag over een brede asfaltweg ging, recht toe recht aan, maar dat stopte gelukkig na 4 km. Niet dat de laatste 6 km comfortabel liep, dat ging grotendeels over kinderkopjes, wat niet geweldig loopt. Maar als  pelgrim horen die ontberingen erbij. De laatste 6 km liep de Brazilieaanse vrouw weer achter mij, dat was op het punt dat ze honger had. Eerst de asfaltweg en dan de kinderkopjes.

 


Rond de klok van drie uur was ik 33,7 km, 49.436 stappen en 48 verdiepingen klimmen in Alvaiázere. Gelijk even mijn boodschappen gedaan, en op naar mijn overnachtingsplek, een complete hotelkamer weer voor € 17,50. Het voordeel is dat hieronder een restaurant zit en ik heb mij al als gast aankondigd voor vanavond.

De Braziliaanse vrouw kwam ik weer tegen op zoek naar haar overnachtingsplek, we hebben niet hetzelfde adres.

 

Morgen weer een nieuwe dag, ik loop morgen maar een 22 km naar Alvorge. Ik heb daar een prachtige overnachtingsplek in een echte Spaanse molen. Morgen daar meer over. In het begin even van 250 meter naar 450 meter en dan hoofdzakelijk afdalen naar 175 meter.