Tweede deel, dag 1; Nieuwegein - Vercelli,
20 september 2021.
De kop is er weer af, ik ben inmiddels in Vercelli. Vanmorgen door Adie bij Schiphol afgezet om om 10:20 uur met het vliegtuig naar Milaan te vetrekken. Rond de klok van 12 was ik op het vliegveld Milano Malpenes, dat ligt nog 45 minuten met een trein van het centrum van Milaan. Het was bij vertrek uit Amsterdam zo mooi helder weer zodat ik Amsterdam met het IJ, het centraal station en de grachten mooi kon vastleggen.
De vlucht duurde maar 80 minuten, met iets vertraging, door wat rustig vliegen met een omweg naar de landingsbaan was ik er om 12 uur. Rugzak is weer heel uit de ruimbagage gekomen, en was er, dat laatste is wel handig voor een wandelaar. Het vliegveld af op weg naar het station, géén CoronaCheck, géén vraag naar het noodzakelijk Europese Digital Locator Passenger Form wat ik van te voren moest invullen voor Italië en geen chirurgische mondkapjes nodig. Ik ben in Italië. De trein snel gevonden en op naar Milano Centralo. Een eindstation met 24 perrons, een drukte van belang. Om 14 uur stond ik voor het station, mooi nog tijd voor een uitstapje naar de Dom van Milaan. Met de metro naar de Dom, die stopt onder het plein voor de Dom. Hier had ik twee keer eerder heen willen gaan maar dat was nog niet gelukt. ik ben er. Maar om de Dom in te komen moet meer doen dan om Italië in te komen, eerst een ticket, die had ik al, dan hier een Corona check, dan tassencontrole, wat lastig met een rugzak want ik heb ook een zakmes bij me. Dat mocht niet en de rugzak mocht ik niet bij de entree neerzetten. Ik ben naar een kranten en snoep verkoop stalletje gegaan en gevraagd of hij mijn mes even in beheer wilde nemen. Geen probleem dat deed hij wel. Ik weer opnieuw naar de Dom, weer Corona check en weer tassencontrole, ik heb even gesputterd dat ze niet mijn rugzak gingen uitpakken en dat het mes bij het stalletje was. Gelukkig accepteerden ze dat en kon ik de Dom in. Bij de krantenkiosk heb ik na afloop een flesje water van 1 euro gekocht met 1 euro fooi. Mooi opgelost en mijn mes had ik weer.
De kathedraal van Milaan (Duomo Santa Maria Nascente) is een van de grootste rooms-katholieke kathedralen in de wereld en de grootste van Italië. De Kathedraal van Sevilla en de Sint Pieter in Rome zijn groter. Het aantal beelden binnen en buiten is ontelbaar, zoveeel.
In de kathedraal werd op 26 mei 1805 Napoleon Bonaparte tot koning van Italië gekroond. De kerk heeft vijf beuken, gebruikelijk is 3. Van binnen oogt de kerk ook zo groot, de kerk is groot.
Achter het priesterkoor zitten enorm grote gotische ramen. De ramen zijn schat ik wel 8 meter breed en 20 a 25 meter hoog, bouwkundig een hoogstandje omdat de krachten van het dak toch afgevoerd moete worden. De ramen zijn heel bijzonder, zeer mooi gebrandschilderd glas.
De bouw van de Dom heeft net als de Sagrada Familia in Barcelona, vele jaren geduurd, gestart in 1386, Napoleon heeft er rond 1800 vaart achter gezet en het laatste werk is pas in 1965 uitgevoerd.
Dit was even een mooi tussendoortje, weer terug met de metro naar het station, ook dat is een inmens groot bouwwerk. Om 17:15 uur vertrekt mijn trein naar Vercelli. Hieronde de entree van het station.
De trein rit duurde ongeveer een uur, rond kwart over zes was ik in Vercelli en 10 minuten later op mijn slaapplek. Vandaag veel mensen voorbij zien komen maar weinig echte ontmoetingen.
Het station van Vercelli ziet er iets minder kolossaal uit.
Morgen begint het echte werk, van Vercelli naar Mortara op de Via Francigena, het pad van bisschop Sigeric volgen. Beetje ver lopen voor de eerste dag maar er tussenin overnachten lukte niet. Het is wel Hollands vlak en tussen de rijstvelden door.