Dag 2, Heeswijk Dinther naar Uden, 10 augustus 2021
Vandaag lijkt het een mooie dag te worden qua weer, en dat was ook zo, veel zon en onderweg geen regen gehad. Toen ik om 5 uur bij mijn slaaplek in Uden aankwam begon het te regenen. Vanmorgen wel wat pech gehad met het openbaar vervoer, ik moets met de bus naar Veghel en daar overstappen op de bus naar Heeswijk. 2 minuten overstaptijd maar de bus uit Uden had 4 minuten vertraging. Bus naar Heeswijk net weg en een uur wachten, een verplichte vroege koffiestop. Ik was nu pas om half twaalf in Heeswijk. Maar loslaten en gewoon op pad. De eerste stop was bij de Abdij van Berne.
Verscholen in het lover van oude beuken vind je in het Brabantse Heeswijk-Dinther de oudste nog bestaande kloostergemeenschap van Nederland; Abdij van Berne. Gesticht door ridder Fulco van Berne in 1134 in het Gelderse plaatsje Berne aan de Maas. "In het jaar des heren 1132 gebeurde het, dat Fulco van Berne achtervolgd werd en niet meer kon ontsnappen. Hij was van alle kanten omsingeld en deed toen de belofte aan God, dat als hij door Gods toedoen van zijn vijanden zou ontkomen, zijn kasteel te Berne tot een klooster zou maken. Hij wierp zich gewapend en te paard in de Maas en wist weldra de overkant te bereiken."
Een plaats van rust en bezinning, maar toch met een blik op de toekomst gericht. Na eeuwen wordt er weer abdijbier gemaakt dat in smaak zijn weerga niet kent.
De Abdij van Berne telt momenteel 22 personen. De abdijgemeenschap van Berne in Heeswijk-Dinther is een relatief kleine gemeenschap van 14 norbertijnen variërend in de leeftijd van bijna 50 tot dik in de 90. Zij worden ondersteund door tal van medewerkers en vrijwilligers. Daarnaast zijn er de zgn. participanten: een kring van zeer betrokken vrouwen en mannen. Er is een toekomstplan gemaakt voor de abdij, samen met provincie en gemeente. Deze abdij blijft bestaan. Naast de brouwerij is er een grote winkel met boeken en andere kleinigheden. Zij zijn ook de uitgever van het Bindboek van het kloosterpad, en dik boek niet voor in je rugzak. En natuurlijk nog even in de kapel geweest.
En natuurlijk kun je ook terecht voor de vieringen: de weekdagen om 07.00 uur met de metten en lauden, geïntegreerd in één morgengebed. Midden op de dag, om 12.15 uur, vieren zij de eucharistie. Aan het einde van de middag, om 18.00 uur, zingen zij de vespers, het avondgebed.
De route gaat weer verder, vandaag niet één keer verkeerd gelopen, of de route is beter bewegwijzerd of ik begin eraan te wennen. In Vorstenbosch sprak im twee mensen die ook het Kloosterpad lopen en ook al vele malen verkeerd gelopen zijn. Zij gebruiken geen GPX dan is het nog moeiljker. Een stukje verder op de route loop ik lkangs een supergrote aardbeien teler. Bij de schuur een automaat waar je aan aardbeien kan komen, "kakel"vers, dat kun je verder zien waar nog volop geplukt wordt. Ik heb een zak genomen en die al lopend onderweg opgepeuzeld, heerlijk. Mooie lunch.
De volgende stop is bij de Kilsdonksemolen, een molen met wieken en een waterrad. De Kilsdonkse Molen is een unieke combinatie van een watervlucht-korenmolen en een watergedreven oliemolen. De korenmolen heeft een conisch ondergedeelte met daarboven een bijna cilindrisch gedeelte, dat bij de restauratie is hersteld met witte IJsselsteentjes. De molen heeft twee onderslag-waterraderen, die aan elkaar kunnen worden gekoppeld. De molen staat ten zuidoosten van Dinther, aan de Kilsdonkseweg aan de voormalige waterloop van de Aa.
Vanaf hier gaat de route over het privé landgoed Zwanenburg met midden op het landgoed Huize Zwanenberg, ook een mooi plekje.
Rond 1400 werd er op de plaats van het huidige huis een stenen kamer gebouwd. De zuidoostelijke bouwmassa van het huidige huis stamt uit ca. 1480-1520. Circa 1620 werd er een stuk aangebouwd; de zuidwestelijke bouwmassa. De noordwestelijke bouwmassa stamt ook van rond 1620, maar werd aan het eind van de zeventiende eeuw ingrijpend verbouwd. In 1733 was het huis vervallen, maar later werd het weer hersteld. In 1850 werd het deel met de empire boogramen gebouwd, de noordoostelijke bouwmassa. In 1865 brandde de boerderij, die los van het huis stond, af en werd herbouwd tegen het huis. Tussen 1946 en 1953 volgde er een grootscheepse restauratie van het hoofdhuis. De aangebouwde boerderij werd in 2008 geheel gerestaureerd.
Op mijn wandelingen dit jaar in de verschillende seizoenen kon ik de mais zien van aanplant tot nu. Van een boer hoorde ik dat het mais dit jaar ontzetten hoog is dankzij de vele regen. De mais is wel 2,5 tot 3 meter hoog, veel hoger dan de laatste twee jaren met de droogte. Voor mij uit was een andere boer het gras vooor mij aan het maaien.
De volgende plaats waar ik door kom is Vorstenbosch .De plaats van het voormailge klooster "Zusters van Barmhartigheid" met daarnaast de grote Sint Lambertuskerk. In 1938 kwam er naast de kerk een klooster van de Zusters van Barmhartigheid. Deze zusters gaven aanvankelijk alleen meisjesonderricht. Na het vertrek van de zusters was de kapel van het klooster nog in gebruik door de parochie tot eind 2007. Sinds 2011 is de kapel een cultureel centrum. Het klooster heeft een woonbestemming gekregen. De kerk is maar 5 jaar ouder dan het klooster. Vergane Glorie, en ja was het wel allemaal wel glorie als je de verhalen tegenwoordig hoort. Maar niet alles over een kam scheren lijkt mij. Hier op het bankje kwam ik de andere lopers van het Kloosterpad tegen voor een gesprekje. Zij hadden de eerste etappe overgeslagen, ik heb ze aangegeven dat ze daar niet verkeerd aan hebben gedaan. Hieronder het klooster en de kerk.
De volgende mooie plek zijn de BedafseBergen, een klein natuurgeboed met heide en zandverstuiving. Ik had er nog nooit van gehoord. Toen ik aan kwam lopen leekt het dat de pijl rechtdoor bedoeld was dat ik de bult op moest maar net voor het zand stond er een pijl naar links. Iets verder kwam ik een Duitse moeder met haar drie kinderen tegen, ze moest hier weg omdat het hevig zou gaan regenen had haar man doorgebeld. Ze vroeg mij de korstste weg naar de parkeerplaats. Maar ja ik was hier ook voor de eerste keer. Ik gaf haar aan dat het echt niet zou gaan regenen en laat nou mijn tocht ook naar die parkeerplaats gaan. Ze wil zo graag met haar man de Camino Santiago gaan lopen maar met de kleine kinderen zit dat er niet in, zes weken oppas is te gek vond ze.
Inmiddels kom ik in de buurt van Uden, het eerste bezoek is aan een abdij. De oorsprong van de abdij Maria Toevlucht in Uden ligt in Rosmalen, op het terrein dat bekend staat als Coudewater. Op deze plek vestigden de eerste stichting van de Orde van de Heilige Birgitta zich al in 1434. De zusters moesten daar weg toen 's-Hertogenbosch ingenomen werd door de protestanten. De toenmalige overste zocht een geschikt toevluchtsoord. Haar keuze viel op Uden, waar een oud en vervallen klooster leegstond. In 1714 werden het bakhuis en het schoolhuis gebouwd. In dit schoolhuis was het pensionaat voor jonge meisjes gevestigd dat tachtig jaar lang als onderwijsinstelling een goede faam zou genieten. Een deel van het klooster wordt nog bewoond. …
In 1973 werd er een museum gesticht. Door de terugloop onder de zusters kon het museum zich vestigen in het complex van de Birgittijnse Abdij Maria Refugie. Dit was tevens het moment dat een groot aantal beelden, die ooit uit armoede verkocht zijn, terugkeerden. Na de verbouwing in 2019 ging Museum voor Religieuze Kunst verder onder de naam Museum Krona. Krona is het Zweedse woord voor kroon en verwijst daarmee naar de Zweedse afkomst van de kloosterorde en het bijzondere kroontje dat de zusters Birgittinessen dragen. Het kroontje bestaat uit drie witte banden, die met elkaar verbonden zijn. De plekken waar de banden elkaar kruisen staan symbool voor de vijf wonden van Christus. Daarmee onderschrijft het museum het belang van het Christendom, het klooster en de Birgittinessen voor het museum. Nu is er een interessante tentoonstelling: Tussen werelden. Chagall & hedendaagse kunstenaars. Na 20 km lopen is echt een museum bezoeken niet aan de orde. Hieronder de huidige entree van het klooster en de tuin bij het museum.
Morgen gaat de tocht naar Megen, ik loop vanaf Uden naar Megen en probeer dan met het openbaar vervoer terug te komen. De lucht is inmiddels om 20:00 uur helder blauw zonder wolken.