Dag 4 Megen naar Velp, 12 augustus 2021

Al weer de vierde dag op het Kloosterpad, vandaag weer verder in Megen naar Velp/Grave. Met de bus eerst naar Oss en vandaar verder met de buurtbus naar Megen, vandaag 3 passagiers waaronder een wandelaar van het Kloosterpad die vandaag dezelfde route gaat lopen. Ik was om half tien al in Megen. Eerst ben ik nog even naar het klooster Sint Josephberg gewest het klooster waar de Clarissen leven en wonen. De deuren zitten echt allemaal dicht. Deze zusters leven in afzondering en armoede. Normaal is de kapel met vieringen wel te bezoeken maar sinds Corona heerst, is alles potdicht. Hieronder de poort naar het klooster en alle gesloten deuren. Weer langs het klooster Sint Antonius van Padua en De Broeder Everarduskapel verlaat ik Megen.


De route gaat verder door de uiterwaarden van de Maas. Er is geen hoog water meer, het wandelen geeft geen enkel probleem.De weg is geasfalteerd en op deze fel zonnige dag staat er een poort aan bomen die heerlijk schaduw geven. Het is erg lekker lopen zo. Een foto tegen de zon in om een mooie doorschijn van de zon te krijgen.


De wandeling gaat vandaag veel over de dijk van de Maas, Langs Dieden en Demen naar Ravenstein.In Diemen staat een van de oudste kerken van Brabant, de Sint Laurentiuskerk. De toren van tufsteen dateert van ca 1500 het schip van de kerk is nog ca 200 jaar ouder, ca. 1300. De kerk is tijdens het twaaljarig bestand toegewezen aan de gereformeerden. Het Mariabeeld werd verplaatst naar Demen. De inwoners vann Dieden wilden Maria terug naar Dieden.De strijd werd gestreden met bloemen, hoe meer bloemen bij Maria hoe groter de aanbidders zijn van het beeld. De pastoor moest dagelijks met een kruiwagen de bloemen verwijderen. De Laurentiuskerk is geen kerk meer, ik verwacht dat de inwoners van Demen hebben gewonnen. De inwoners van Dieden moesten ook daar naar de kerk.

In Demen staat de Willibrorduskerk. De neogotische St. Willibrorduskerk is gebouwd in de 19e eeuw naar een ontwerp van Pierre Cuypers, architect van onder meer het Rijksmuseum in Amsterdam. En er staat een Mariabeeld dat vereerd wordt met veel kaarsen en wensen. Dat zal wel het beeld van Dieden zijn.


Al redelijk snel zie je de contouren van Ravenstein In Ravenstein waren twee klooster, Klooster Soeterbeeck, hier waren tot 1997 de zusters Augustinessen aanwezig. Na hun vertrek hebben zij het klooster geschonken aan de Radbout Universiteit. Het is nu een studie en onderzoekscentrum. Hieronder twwe foto's van internet gehaald.



Met de Walk of Wisdom ben ik niet echt Ravenstein in geweest. cultuurhistorisch erfgoed vind je hier volop terug, ooit een rooms-katholieke vrijstaat aan de Maas, inmiddels één van de pareltjes van de gemeente Oss. De hoogste molen van Noord-Brabant, kerken, kloosters stadstuin en vesting. Op het Kloosterpad let je op de kloosters, het klooster Nazareth. Huize Nazareth (1845) was een dependance van Soeterbeeck. In 1922 namen de zusters de onderwijstaak over. Ze bouwden een school, een bejaardenhuis en een ziekenhuis. In 2006 zijn de zusters vertrokken. Het voormalige klooster is net helemaal gerenoveerd. Wat de bestemming nu wordt is mij niet duidelijk.


Net bij het klooster staat de Kasteelseport, hieronder door ben je in het oude centrum van Ravenstein. Het huis is het oudste bouwwerk van Ravenstein, daterend uit de 14e eeuw. Het functioneerde als eerste huis voor de heer van Ravenstein toen het kasteel werd gebouwd. De poort was onderdeel van de eerste vestingwerken uit het begin van de 16e eeuw. De poort en het huis zijn in de 18e eeuw vergroot.


En dan kom ik weer op de dijk en loop in tegengestelde richting dezelfde route als de Walk of Wisdom maar toen met hoog water. De temperatuur is hetzelfde als die dag, warm en zonnig. De pont van Ravenstein naar Niftrik die ik toen niet kon nemen is weer in de vaart. Mijn route was over het viaduct naast de snelweg. Op de route kom ik veel wandelaars van de Walk of Wisdom tegen, je herkent ze aan de vogelringetjes van de 11 doorkomst gemeenten. Hieronder het viaduct waar ik over moest.


Er volgt nu een lange wandeling over de dijk naar de brug van de polder Keent. Onderweg een afleiding dat is het plaatsje Neerloon met de kerk Sint Viktor en een theetuin die nu wel open was maar waar ik niet gezeten heb. De foto van de kerk is nog van mijn vorige trip.


De vorige keer kon ik net door de polder Keent omdat het hoge water net voldoende gezakt was. Nu was alles droog en bijna stoffig, geen blubber meer op de weg. Ook hier is een soort theetuin waar ik de vorige keer ook gezellig gezeten had. Nu ook maar een flesje Spa besteld (1 € ). Het was er weer gezillig druk. Er zijn wat mensen die met die stinkende benzine scootertjes komen. Er vertrokken er twee, ik zei tegen twee mensen naast mij dat ze die millieu vervuilende dingen moeten verbieden. Dat was mis want zij waren ook met twee van die scooters en ze hadden mij op de dijk zien lopen. Ik heb er maar een draai aan gegeven dat in grote steden die scooters al vaak verboden zijn. Nu op weg naar het laatste klooster van vandaag, Het Emausklooster in Velp, het oudste Kapucijnenklooster van Nederland (1645) . Gelegen op het stilste plekje van ons land, vind je er de mooiste kloostertuin van Nederland. Dit klooster heb ik ook beschreven met de walk of Wisdom. Ik kom nu vanaf de ander kant aanlopen en zie het klooster aan de horizon verschijnen. De spits helemaal rechts is van het klooster dat in gebruik is met overnachtringsmogelijkheden voor pelgrims.


Om ongeveer 3 uur was ik al in Grave om daar de bus te nemen naar Uden. Met een klein half uurtje was ik in mijn hotel. Inmiddels was Adie in haar auto gesprongen om naar Uden te rijden. We hebben daar vanavond gezellig samen gedronken en gegeten (Adie geen alcohol) zij moest en wilde weer terug naar huis. Maar dit was een leuke verrassing.

Morgen weer met de bus naar Grave en lopen naar Sint Aghata, ben benieuwd wat dat gaat worden. Vandaar weer een buurtbus pakken om of naar Grave of naar Boxmeer te gaan.

De Kloosterpad loper die samen met mij in de bus zat naar Megen heb ik verschillende keren ontmoet. Uiteindelijk stonden we samen bij de bushalte, hij moest een ander bus hebben. Hij heeft onderweg veel film gemakat enj gaat die monteren. Zijn vrouw kan dan meegenieten van de tocht en een aantal plekken gaat hij dan met haar per auto bekijken.