Dag 5, Velp naar Sint Agatha, 13 augustus 2021

Dag 5 op het Kloosterpad, van Grave naar Sint Agatha. Weer een warme dag maar met wat minder zon. Vandaag helemaal geen kloosterpad lopers ontmoet. Wat ik wel gedaan heb is een vierdaagse shirt aan. Dat werkt, iedereen vraagt daarna, zelfs een man in in auto stopte bij mij, dee zijn raam open om te vragen hoe vaak ik al gelopen had en wat jammer dat het al twee keer niet is doorgegaan, grappig. Het leeft heel erg in het land van Cuijk. Vanmorgen nog een bericht gehad van de man die ik gisteren vele malen tegengekomen ben. Ik weet nu dat hij Gerard heet. Hij reageerde op mijn website. Grave ben ik een paar weken geleden ook geweest met de Walk of Wisdom, toen heb ik veel bekeken en foto's gemaakt. Dat hoef ik nu niet allemaal opnieuw te doen. Wat ik wel gezien had maar niet over heb geschreven is het voormalig klooster Wijnberg.

In 1859 werd door de Fraters van Tilburg in Grave het Blindeninstituut Sint Henricus opgezet. De blinden kregen les en maakten manden, vegers en borstels. Door de grote toestroom aan blinden moest het instituut voortdurend worden uitgebreid en was er permanent geldtekort. Voor blinde meisjes werd aan de Oliestraat in 1882 De Wijnberg opgericht, door de Zusters van Liefde uit Tilburg. In 1966 verhuisde De Wijnberg naar de St. Elisabethstraat. De zusters verlieten in 1980 het klooster, het onderwijs was toen al overgenomen door een stichting. In 1982 werd ook de blindenzorg volledig overgenomen. Het klooster wordt totaal verbouwd naar een wooncomplex, in het oude gedeelte en met nieuwbouw. Qua architectuur een heel mooi plan waarvan de begin contouren al duidelijk worden. Om de toren verschijnen nieuwbouw woningen. En achter die woningen worden woningen gebouwd met daken gelijk wat beterft hoogte en stijl als de oude bebouwing.


Vanuit Grave ga ik de Maas even verlaten om tre lopen langs de Graafsche Raam die naar Escharen stroomt en verder. Het is een prachtig geboed en het is er doodstil, geen geluid van mensen, snelwegen etc. Alleen wat vissers langs de waterkant.


In een uithoek van de provincie, ver van steden en verkeerswegen vandaan, is het on-Nederlands stil. Daar staat een kasteelburcht, omringd door prachtige boerderijen. Je waant je er zo op het Franse platteland. Kasteel Tongelaar en Boerderij de Benedenhof liggen op het prachtige Landgoed Tongelaar. Dit kasteel lag een behoorlijk stuk lopen verder, onderweg geen plek voor koffie. Dat moet hier kunnen, maar niet als er net die dag een bruiloft is. De voorbereidingen door net geklede mensen was in volle gang.


In het bos hier naar toe is er een kunstroute. "Kunstroute 2021 - Vrijheid Blijheid". Ik was niet de enige die dit aan het bekijken was. Ik had bijna het gevoel dat dit een opname van We Zijn er Bijna was. De begeleider was echter niet Martine van Os. Allemaal echt ouderen op hun E-Bike, een prachtig gezicht met een associatie met dat programma.

De stoeltjes op de Kazemat staat voor dat je keuze hebt uit ingedienten van over de hele wereld voor dagelijkse maaltiojden. Voedsel maken kost werk en enrgie, en water en grond. Daar moeten we zuinig op zijn. Het tweede object is een mammoet van autobanden.Landbouwgrond werd bewerkt door tractors. Omdat het hier te nat is hebben de tractotbanden hier ook sporen achter gelaten.. Maar dit was vroeger.



Ik zit ook weer wat meer in de streek van de kapelletjes op hoeken van de straat. Wat mij weer opvalt is dat sommige kapellen van zeer recente datum zijn, en gefinacierd zijn door de buurt. Het Christendom met actieve Christenen loopt hard terug maar je ziet dat er toch iets speelt wat mensen samen brengt. De eerste met het kruis op het dak dateert van 2013. De ander is ouder en staat in Cuijk.


Als je Cuijk inloopot kan je de grote kerk niet missen. De Martinuskerk in Cuijk is een neogotische kerk gebouwd in 1913. De twee hoge torens zijn van verre te zien. Aan de achterzijde van de kerk staat nog de laatmiddeleeuwse kerktoren van zijn voorganger. De kerk ligt op een bijzondere plek; aan de Maas waar in de 4e eeuw na Christus een romeinse brug is gebouwd. Ik heb een foto gemaakt vanaf de stad en vanaf de Maas. Het Priesterkoor en de oude Romeinse toren staat met de rug tegen en op de dijk van de Maas.



Vanaf hier aan de Maas waar met de Vierdaagse de Pontonbrug wordt gebouwd gaat de route langs de Maas naar Sint Agatha. De tocht gaat voor een groot deel door de uiterwaarden over een smal pad met links en rechts hoge brandnetels. Af en toe moet je met je armen omhgoog lopen. Maar je moet er wat voor over hebben om deze prachtige plek te bezoeken.

Wie het dorp Sint Agatha (gemeente Cuijk) nadert, ziet het klooster van verre liggen. Het wordt sinds 1371 onafgebroken bewoond door Kruisheren. Vanaf november 2020 wonen er ook niet-religieuzen in het klooster. Sinds 2006 biedt het klooster ruimte aan het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven dat tentoonstellingen samenstelt uit haar collectie. Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven en het erfgoedcentrum brengen ruim 100 orden en congregaties uit heel Nederland hun erfgoed bijeen: archieven, publicaties, historische voorwerpen en audiovisueel materiaal.

1Het klooster is in 1371 gesticht en het is nu 2021, dat is precies 650 jaar geleden. Hert museum en de kapel zijn vrij toegangkelijk, enthousiate vrijwilligers willen je alles vertellen. In de kapel was vroeger een raam geschonken door Prins Maurits. Dat raam is lang in het bezit geweesst van het Rijksmuseum. De prinsen van Oranje fungeren vanaf 1559 als heren van Cuijk. In 1580 was het klooster na de reformatie behoorlijk verwoest. Tijdens het twaalf jarig bestand van 1609 tot 1621 hebben de Kruisheren, de bewoners van het klooster, het klooster hersteld. Prins Maurits schenkt een glasraam. Het raam wasal lang in het bezit van het Rijksmuseum. Het rjiksmuseum heeft het raam dit jaar weer teruggegeven aan het klooster. Prins Maurits staat zelf op het raam afgebeeld. Het raam bestaat uit drie lichten van vijf rechthoekige panelen, met bovenin een halfhoog, afgerond zesde paneel. De voorstelling toont de prins met gevouwen handen, hij is geknield op een bidstoel, met voor hem een lessenaar met een boek. De prins is blootshoofds en draagt een verguld harnas, met hermelijnen mantel en plooikraag. Naast de lessenaar staat zijn helm en liggen de handschoenen. De prins zit onder een baldakijn met lauwerkrans, onder een open constructie gedragen door vier Korinthische zuilen. Links van het baldakijn is in Hebreeuwse letters de naam van God (JHWH) te lezen. Boven op het bouwwerk is tussen twee schildhouders het wapen van de prins geplaatst, omhangen met de Orde van de Kousenband. Er bij vermeld staat het devies van de orde: 'Honi soit qui mal y pense' (Schande over hem die er kwaad van denkt). Koning Willem Alexander heeft in februari van dit jaar het terug geplaatste raam onthuld.


In de ontvangts kamer werd ik ontvangen met een video over het klooster.Die ruimte kom je in via een aparte gang. De meubels en snuisterijen die daar staan zijn geschonken door burgers. De Kruisheren wilden die liever niet in hun woongedeelte. Er wonen nog 5 Kruisheren in het klooster in een niet toegangkelijk gedeelte. Het is het best onderhouden klooster wat ik tot nu toe heb gezien. Alles wordt gerund door een grote groep vrijwilligers. Ik heb op de beste stoel naar de video zitten kijken.


Nog even een zicht op het klooster en de kapel. Het Mauritsraam zit niet meer in het priesterkoor maar links.



De kloostertuin van Sint Agatha – met een oppervlakte van ca. 2,5 ha – begroet jaarlijks duizenden wandelaars. De tuin is aangelegd vanaf de 18e eeuw en heeft als typische kloostertuin een nutsfunctie, een recreatieve functie en religieuze kenmerken. Ook deze wordt bijgehouden door een grote groep vrijwilligers.

Morgen gaat de tocht van Sint Agatha naar Boxmeer.