Dag 10, Drunen naar Vught, 7-03-2021

Dit wordt de dag van de Drunense Duinen. Het is zonnig en bewolkt en het was een dag met ontmoetingen. Maar eerst heeft Jana een lekker ontbijt gemaakt, en met een lekker warm worstenbroodje, heerlijk. Een aanrader voor bij het ontbijt. Jana zat weer op haar praatstoel en Toon was even naar buiten. Iedere dag zet ik op twee plekken op Facebook mijn bericht, mijn vrienden en op de groep van het Pelgrimspad. Het is trouwens leuk om op beide groepen wat terug te horen. Er was nu een bericht van, verwacht ik, een vriendin van de schoondochter van Jana en Toon, dat ik bij haar ouders was en genoeg reclame maakte. Tijdens het ontbijt vroeg ik of ... de naam was van haar schoondochter, ze keek me verbaast aan, ja zo werkt het de wereld is klein.

Na alles weer ingepakt te hebben weer op pad naar de route van het Pelgrimspad. Net Drunen uit kwam er een man op een paard naast mij lopen, hij was benieuwd waar ik heen liep en waarom een grote rugzak? Het Pelgrimspad kende hij wel en nadat ik aangaf 4 dagen te lopen en ook nog het eten voor vanavond in mijn rugzak had begreep hij het. Hij is afgekeurd omdat hij slechtziend is, maar ierdere dag gaat hij een stuk met zijn paard op stap, het paard kan alles zien. Op de foto zie je hem en zijn paard van achteren.

Waar hij naar rechts gaat moet ik naar links en loop de bossen in, dat zal de hele route vandaag blijven, vandaag geen dijken, tiendwegen en polders. Hieronder direct een indruk van vandaag. Ik vind het wel lekker om door de bossen heen te struinen. Ook hier zie je dat natuurbeheer tegenwoordig echt anders gaat, je wilt niet weten over hoeveel omgevallen bomen ik heb moeten stappen, als het te erg was is er een stuk stam tussenuit gezaagd.

L

Na een behoorlijk lang stuk door het bos ben ik bij de Drunense Duinen, een prachtig natuurgebied met zandverstuivingen. Ik loop maar door een punt van dat gebied heen. Even lekker door het zand, loopt wel wat zwaar. De Drunense Duinen zijn ook ontstaan door de gevolgen van de IJSTIJD. Volgens zeggen is dit het grootste levend stuifzangebied van het land. Maar ook hier groeit het dicht en moet natuurmonumenten stukken open maken. Op een bepaalde plek staat een bord met een paal ernaast met de vraag om van die positie een foto te maken en die te mailen naar natuurmonumenten. Dat heb ik natuurlijk gedaan. Zij maken op hun Facebook account een tijdlijn met alle ontvangen foto's. Maar hier het overzicht en uitzicht wat ik had. Echte Hollandse lucht zegt me dan altijd.

.

En ook nog even de foto die ik naar natuurmonumenten heb verstuurd. Het kaal gemaakte stuk om weer meer stuifzand te krijgen.

Iedereen die je spreekt heeft het over de Rustende Jager, een uitspanning. In het bos zijn honderden mountainbikers die crossen over uitgezette paden speciaal voor hen, dat gaat met grote snelheden. Je moet echt oppassen dat je niet met hen in aanraking komt. 2 fietsers liepen met twee ambulancebroeders in het bos op weg naar een plek waar het wel fout was gegaan. Dat zal wel vaker voorkomen. Maar waarom begon ik over de Rustende Jager? Dat is de plek waar honderden mountainbikers hun tocht beginnen. Het was een gekkenhuis daar, af en toe verzamelde een groep van 25 fietsers zich en gingen achter elkaar de route op.

Ik verwacht dat De Rustende Jager niet klaagt over omzet op een dag als vandaag, koffie en bier vliegen over de toonbank. Je mag niet op hun terras maar naast hun terras staan heel veel picknicktafels. De Rustende Jager is al meer dan 100 jaar een familiebedrijf, het logo van Hofleverancier prijkt dan ook op hun paviljoen. Ik heb er een koffie en een Broeder genomen, de plaatselijke lekkernij met appel, spijs en veel kaneel, erg lekker.

Na dit intermezzo gaat de tocht verder door de bossen, vandaag ben ik naast de uitgebreidere ontmoetingen veel mensen tegengekomen, wandelaars groeten elkaar altijd. Wat je hier ook veel ziet zijn paarden met wagentjes er achter waar de koetsier en gasten opzitten, ik ben er tientallen tegengekomen.

En dan de uitgebreide ontmoetingen. Een behoorlijk stuk heb ik opgelopen met een man die al naar Rome was gelopen, had problemen met zijn laatste pelgrimspaspoort stempel zodat hij bij de paus zijn aflaat niet kon halen. Met de TGV ging hij naar huis, en die kon niet wachten, geen aflaat. Hij wil zijn paspoort aan iemand meegeven die dat voor hem alsnog kan regelen of hij gaat nog een keer naar Rome om dat te regelen en verder door te lopen naar het zuiden van Italië.

iets verder op de route lang staan te praten met een echtpaar waaarvan de man ook veel tochten heeft gemaakt, ook altijd alleen. Wel een kwartier met elkaar ervaringen uitgewisseld.

De route gaat verder richting de IJzeren Man bij Vught. Weer alleen maar bos en een heel leuk bankje, op de linker foto het bankje en op de rechter foto zie je wat je ziet als je op het bankje zit. Dit is toch wel een vriendelijker en comfortabeler bankje dan de meeste.

De route loopt verder langs een moeras gebied. Rechts is iets verder al de grote plas van de IJzeren Man en dit gebied loopt er vlak langs, rechts een beekje en links echt moeras.

Je hebt hier niet het gevoel dat je vlak langs een groot druk recreatiegebied loopt. Als dit pad over is ga je een bruggetje open en kom je bij het circus van de IJzeren Man, een grote speeltuin, klim attributen en voor de zomer zwemmen. De IJzeren Man is genoemd naar de graafmachine die hier vanaf 1887 zand afgroef. Het zand was nodig om buiten de vestingsmuren van Den Bosch te kunnen bouwen, en als je daar al eens geweest bent, het station van Den Bosch ligt hoog, ook hiervoor is dit zand gebruikt. Sinds 1938 is het al een zwemplaats. Nu was het er een circus. Heel veel mensen voor de To Go drinks en hapjes en heel veel bezoekers in de speeltuin. Ik heb vanaf de kop van de plas, de Bossche kant een foto van de plas gemaakt. Best een mooi plaatje.

Een twintig minuten lopen van de plas heb ik mijn overnachtingsplek, een houten huisje in de "rimboe" waar een wat oudere vrouw Yolanda woont. Een stuk van haar huisje heeft ze met een kamer voor B&B ingericht, op de foto hieronder zie je de kamer. Ziet er allemaal weer prachtig uit. Het is maar goed dat ik gisteren al mijn avondeten had geregeld want dit is geen thuis bezorgd plek. Maar de Wifi doet het goed en er is ook een TV. Verwarming gaat met infrarood panelen aan het plafond. In de tuin een Boeddha plekje. En ik ben haar eerste gast van dit jaar.

Morgen al weer de laatste dag van deze serie. Ik ga naar Den Bosch, dat is maar een 10 km lopen, en makkie voor morgen. Dan weer met het OV naar Nieuwegein. In Den Bosch natuurlijk eerst even langs De Zoete Lieve Vrouw in de kathedraal.