Dag 13, Haaren naar Midelbeers, 22-03-2021
Tijdens het ontbijt in B&B de Deel in Haaren-Eind scheen de zon, de koude wind van gisteren is weg, het moet vandaag een topdag worden. Een dag van 23 km lopen door prachtige natuur. Direct als je Haaren verlaat kom je op de oprijlaan van kasteel Nemerlaer. Een kasteel met een vreemde geschiedenis. Het is ooit aangekocht door baron André van den Bogaerde van Terbrugge. Het kasteel leek hem wel een passende behuizing voor zijn zoon Alberic Donatus. Alberic was een echte Bourgondiër en flirten met zijn huishoudster en gastvrouw Koosje. Op zijn sterfbed trouwde hij snel nog even met Koosje. Bij testament bepaalde hij de het kasteel naar zijn neefje zou gaan maar pas als hij 80 jaar is. Dat was pas in 1963. Koosje verwaarloosde het kasteel. Neef heeft het kasteel verkocht aan het Brabants Landschap, die het weer volledig hebben gerestaureerd. Het omliggende land was met chroom sterk vervuild door de daar aanwezige leerlooierijen. Inmiddels is dat ook gesaneerd. Het souterrain van het kasteel is nu een horeca gelegenheid, met een bierkelder.
De route gaat vandaag door een prachtig natuurgebied, Kampina. De Kampina is Brabant zoals het ooit was. Je vindt hier nog natte heide met vennen, geurende gagelstruwelen, beemden, loofbossen en blauwgraslanden. Kenmerkend voor het gebied zijn de vele grote en kleine beekjes, de Nemer, de Rosep, de grote Beerse en de kleine Beerze. En vergeet vooral niet de vele vennen. De eerste grote ven op mijn route is de Belversven, zie hieronder. De route gaat links om en naar de andere zijde van de ven.
Mijn eerste ontmoeting vandaag was met 2 vrouwen op een bankje voor hun picnic. Nieuwsgierig waarom ik met een grote rugzak loop. Uitgelegd wat ik doe en een LAW loop, het Pelgrimspad, van overnachtingsplek naar overnachtingsplek. En maar doorvragen, maar de conclusie was dat zij voor de KAW gingen, de korte afstand paden. Het Pieterpad gaat over twee grote natuurgebieden, het Balloerveld en de Sallands Heuvelrug. De Kampina doet daar echt niet onder, wat een intens natuurgebied, heidevelden met heel veel vennen. Het is een nat gebied wat niet altijdbeloopbaar is, er is een alternatieve route als de natte route te nat is. Gelukkig kon ik nu over de mooie natte route. Van elk plekje wil je wel een foto maken. Dan toch maar twee laten zien.
Net uit het heidegebied kom je in nu natuurgebied Balsvoort. Vroeger stonden daar een aantal boerderijen. De familie Schut had daar een boerderij, twee broers Hein en Theo Schut hadden in WO II contact met het verzet, zij boden onderdak aan onderduikers. Het verzet hield zeven Duitsers gevangen op de hoeve. Zonder overleg met de broers Schut liet het verzet de Duitsers vrij, niet lang daarna werd de boerderij door Duitsers omsingeld, beide broers hebben het niet overleefd. Op de plek van de hoeve staan wat fundamenten van de hoeve en borden met informatie.
De Beerze is een grillige beek, de beek kan snel stijgen en zorgen voor overstromingen. Waterschap De Dommel heeft overstrromvlaktes aangelegd die die stijging kunnen opvangen. Er is nu een moerasbos en het dal van de Beerze. De Beerze overstroomd gemiddeld één keer per jaar. Ik kan me nog herinneren dat de Dommel fors overstroomde. De snelweg A2 tussen Den Bosch en Vught stond toen 1 meter onder water. Dat is opgelost door langs de A2 op die plek aan beide zijden van de weg dijken te maken, let er maar een op als je daar rijdt. Hieronder het dal van de Beerze.
Iets verder op de route kom ik langs de Spoordonkse molen. Als je aan komt lopen zie je een huis. Het huis is over de beek de Beerze gebouwd, de twee waterraderen zitten onder het huis. Toen ik voor het huis stond zie je alleen dat er water heen stroomt. Ik ben even door de tuin van de buren gestruind om een fot van de andere zijde te maken, je ziet dan de twee raderen. De molen wordt nog gebruikt en is met het ook gesloten restaurant een toeristische trekpleister.
Iets verder even de herrie trotseren van de snelweg A58 van Eindhoven naar Tilburg, maar nog iets verder een mooie kapel. Ik wist niet dat bomen heilig konden worden maar deze kapel heet de "Kapel De Heilge Eik". De kapel is toegewijd aan de Onze Lieve Vrouw van de Heilge Eik. Het bijzondere Mariabeeld wat hier stond, nu staat er een replica, werd in de 15e eeuw door herders gevonden. Zij plaatsten het in een eik, al gauw werden er wonderen in verband gebracht, waardoor het een plaats van devotie werd. De huidige koele dateert van 1854 en is een vervanging van een eerdere houten kapel. Er branden heel veel kaarsen, ik heb er ook twee aangestoken.
Vlak bij de kapel is in het bos een Kruisweg met staties. De kunstwerken komen uit de kerk Sint Paulus uit Oirschot. De kerk werd gesloten maar de staties werden in het bos bij de Kapel De Heilige Eik geplaatst, een mooie herbestemming op deze plek, dit sinds 2002.
Ik slaap vannacht in Oostelbeers, Middelbeers ligt 1,5 km verder. Maar daar is een supermarkt heb ik gezien en niet in Oostelbeers. Even bij de Jumbo aan voor mijn avondeten. In iddelbeers zag ik nog wel even welke route ik loop, van Amsterdam naar Visé in België. Volgens de wegwijzer ben ik alweer over de helft. Santiago is nog ver weg maar daar was ik al eerder.
Morgen heb ik de langste route van deze dagen, ik verwacht ca. 25 km. Ik ga naar Riethoven een dorp voorbij Steensel. De eigenaresse wilde zelfs boodschappen voor mij doen, maar ze gaf ook aan dat er in Riethoven een supermarkt is.