Dag 20, Grevenbicht naar Spaubeek, 14-04-2021.

De laatste dag van deze serie van 5 dagen op het Pelgrimspad. Vanmorgen ontbijt gehad bij mijn VodF adres, vergelijkbaar met een ontbijt bij een B&B. Je betaalt voor het slapen en het ontbijt € 22,50 en voor de warme maaltijd € 10,00. Dat is gewoon vastgelegd en is nooit anders, soms moet je nog wel een toeslag voor toeristenbelasting betalen. De zon scheen en het belooft een mooie dag te worden. Even gezocht naar een route om weer op het pelgrimspad te komen. Het eerste bijzondere is het sluizen complex van Born in het Julianekanaal. Totaal moesten de 4 sluizen in het Julianakanaal 23 meter verval overbruggen, dat wordt nu gedaan door deze sluis en de sluis van Maasbracht. De sluis van Born heeft een verval van 11,35 meter, de rest wordt door de sluis bij Maasbracht opgevangen, daar nog iets meer verval. Wel een apart gezicht als je de brug op loopt bij het Julianakanaal, je ziet dan in de sluis een schip liggen ver boven de weg uit. Het schip moet nadat het geschut is onder de brug doorvaren.

Dit schip ligt in de oude kolk, later zijn er nog twee kolken bijgemaakt waarbij je het verschil goed kan zien.

Na de sluis loop je direct Born in, Grevenbicht ligt dicht bij Born. Vaak heb ik over de snelweg A2 gereden en zie je de fabriek van NedCar die ik altijd wilde associëren met Born. Born ligt echter aan de andere zijde van de snelweg dan NedCar, dat is het voordeel van wandelen, je ontdekt alles. Denk maar aan de spreuk van Goethe, waar je gewandeld hebt ben je echt geweest. In Born is wat levendigheid op de markt. Met al die dichte winkels brengt een markt gelukkig wat roering.

Uiteindelijk loop ik weer de snelweg A2 over en ga richting het plaatsje Limbricht. Nooit eerder gezien liep ik langs kasteel Limbricht, het lijkt aan de buitenzijde op een grote herenboer boerderij, ga je onder de poort door kom je op de binnenplaats en dan zie je pas echt het kasteel. Prachtig op een heuvel gebouwd. De bouw dateert van 1100. Een kasteel als dit schijnt een "Mottekasteel" te heten.

Limbricht gaat bijna geruisloos over in Sittard, vanaf de rand van de stad loop ik het centrum in. Het Pieterpad loopt ook door Sittard en ken ík Sittard in betere niet coronatijden. Natuurlijk winkels dicht en alle terrassen opgeruimd. Ik weet, dit zie je overal maar de sfeer is echt weg. Gelukkig wel een koffie to go, waar ik ook een lunchbrooodje kon kopen. Buiten in de zon stonden 3 bankjes chaotisch opgesteld maar goed om op te zitten. Nog even twee kiekjes van Sittard, waarbij mij wel is opgevallen dat bijna bij alle restaurants en kroegen op de markt druk wordt geklust.

Vanaf de markt in Sittard gaat de route naar Spaubeek over hetzelfde pad als het Pieterpad, die route loop ik nu voor de derde keer, maar blijft altijd mooi. De route is best heuvelachtig, echt Zuid Limburg. Sittard uitlopend ga je de bekende Kollenberg op, het eerste deel met kruiswegstaties en bovenaan de Rosa kapel ter ere van de beschermheilige Rosa van Sittard. Op Facebook zie ik vaak een stukje van Peter Theunissen uit Sittard die heel vaak over de Kollenberg wandelt onder alle weeromstandigheden. Ik heb erop gelet of ik hem zou tegenkomen, maar helaas. Van één statie heb ik een foto genomen, Jezus beklimt de Calvarieberg, toen dacht ik, Chris beklimt de Kollenberg maar wel in andere omstandigheden.

Bovenop de Kollenberg kom je op een soort hoogvlakte, prachtige vergezichten, in de verte zie je de chemiefabriek van Geleen liggen en heel ver al Maastricht. En op een zonnige dag is het daar op die hoogvlakte perfect lopen.

Voor Windraak kom je langs een oud Franziskanen klooster, nu huize Westerley geheten en gebruikt door een of andere sportorganisatie. Een prachtig gezicht ierdere keer als ik het weer zie.

Ik loop van voormalig klooster naar een echt in gebruik zijnde Klooster "Liefdezusters van het Kostbaar Bloed", gehuisvest in een voormalige boerderij. Bij windraak staat ook een Mariakapel waarnaast op een bankje een echtpaar zit. Zoals vaak zijn zij benieuwd naar wat ik aan het doen ben. Gaf aan dat ik het Pelgrimspad loop. En toen begon het, de vrouw , Anneke, wilde weten waarom ik het pelgrimspad loop. Of ik gelovig was etc. Toen begon ze over de Camino de Santiago de Compostella. Ik gaf aan dat ik die al gelopen heb en mijn aflaat al verdient en gekregen heb. Anneke vroeg of ik dan nu zonder zonden was, ik gaf aan zeker niet, ik zondig ierdere dag. Het verhaal ging lang door, Anneke is erg gelovig en geloofd in de kracht van Jezus. Ik gaf aan dat mijn belijdend katholiek zijn over is gegaan na mijn rol in het kerkbestuur in Nieuwegein, dat had ze al van meer mensen gehoord. Al met al adviseerde ze mij in God te vertrouwen. Haar hand ging in haar handtas want ze vond het een fijn gesprek en haalde een mini Nieuw Testament uit haar handtas, dat wilde ze mij als cadeau meegeven. Ik moet zeggen het was een aangenaam gesprek waarin haar man geen rol speelde.

Op de website van City Bible heb ik even hun doelstelling bekeken:

De Stichting City Bible Foundation is gebaseerd op het onfeilbaar Woord van God zoals dat in de Bijbel staat. Het doel van de stichting is het evangelie te brengen en het Woord van God wereldwijd te verspreiden ongeacht ras, politiek of nationaliteit. Verder alles wat direct of indirect te maken heeft met het vervullen van dit doel, zal ondernomen worden. De Stichting is een onafhankelijke stichting terwijl zij nauwe contacten zal onderhouden met gelijkgestemde organisaties en personen. De Stichting beoogt haar doelen na te streven door zowel evangelisatie en het ondersteunen daarvan als de verspreiding van Gods Woord wereldwijd.

Desondanks was het een leuk gesprek.

Iets verder kom je langs het bekende Pieterbankje, dat door iedere pieterpatter op de foto wordt gezet, ernaast zit een bakje met heilig water, in 2017 was dat bakje stuk ook in 2020 en nu nog steeds, jammer dat men die kraan niet weer eens aansluit.

Via Puth gaat de route naar kasteel Terborgh en een klein stuk verder kom ik aan bij station Spaubeek, mijn einddoel van vandaag. Dit station ligt in de middle of nowhere, de plaats Spaubeek ligt aan de andere kant van de snelweg A78. Hier heb ik de trein genomen naar huis die om vijf voor drie richting Sittard ging, daar kon ik direct overstappen in de intercity naar Utrecht, helaas tussen Weert en Eindhoven stond er een defecte trein, na drie kwartier konden we met een stoptrein vanuit Weert via Heeze naar Eindhoven om daar weer op een intercity te stappen, ik was om half zeven thuis, ahum....

Lopen op het Pelgrimspad in 5 dagen van Heeze naar Spaubeek was geweldig, mooie routes, mooie natuur, veel interessante zaken gezien. In 5 dagen totaal 114 km. Één dag regen, één sneeuwbui van één uur en verder droog en veel zon. Daarnaast veel ontmoetingen. Het Pelgrimspad naar Maastricht is nog 70 km als ik door wil naar Visé in België is het nog 25 km extra. Naar Maastricht ca 3 dagen nog te lopen vanaf Spaubeek, het pelgrimspad neemt een heel andere route die veel langer is dan het Pieterpad naar Maastricht.

Het was weer top.