Tweede deel, Dag 10; Fidenza naar Medesano,
29 september 2021.
Vandaag naar Medesano. Ik vraag me altijd af of een rustdag wel zinnig is, juist vandaag voel ik mijn voeten behoorlijk. De dagen daarvoor ging het hartstikke goed, ik heb verder geen echte rustdag meer tot Lucca, achteraf misschien maar goed ook. Afscheid genomen van de aardige gast vrouw op mijn overnachting's plek in Fidenza, ze bleef maar Italiaans praten tegen mij, maar ik verstond er niks van maar ze regelt alles. Ze is echt de hele dag aanwezig van 's ochtends hartstikke vroeg tot 's avonds laat. Zit tussendoor constant televisie te kijken die altijd aanstaat.
Het weer vandaag is weer goed het is weer gewoon lekker 25° wel midden op de dag. Als je naar het profiel kaartje boven deze tekst kijkt lijkt het klimmen wel mee te vallen vandaag. Maar dat was zeker niet het geval de hele route ging het op-en-neer. Dat was wel weer even wennen want vanaf Vercelli is het Hollands vlak geweest. Samen met mijn voeten die niet helemaal meewerkten was het best een pittige dag 22 km lang. Grote bijzonderheden kom ik onderweg niet tegen wat opvalt zijn weer de vergezichten.
Vanuit Fidenza loop je redelijk snel de stad uit, het beeld begint al te veranderen veel meer groen geen grote akkerbouw meer, meer bomen en heuvels.Je loopt langs kerkjes die zomaar in het niets staan.
Na het gehucht Costamezzana begint de eerste klim echt je gaat dan naar een 320 m. Eerst kom je bij een vervallen kasteel, castello Costamezzana, waar ook een Hostaria is. Een Hostaria of Osteria in Italië was oorspronkelijk een plaats waar wijn en eenvoudig eten werd geserveerd. De laatste tijd is de nadruk verschoven naar het eten, maar de menu's zijn vaak kort, met de nadruk op lokale specialiteiten zoals pasta en gegrild vlees of vis, vaak geserveerd aan gedeelde tafels.
Het pad gaat dan nog verder omhoog over een grote grasvlakte, midden in de brandende zon. Het is gewoon een graspad, het pad volgen en dan kom je vanzelf ergens uit. Daar waar je uiteindelijk uitkomt is een boerderij, voor de huizen zaten mensen maar allemaal bordjes privata, wat zou het mooi zijn als daar een plek is waar wat water wordt aangeboden. In Piacenza heb ik die vrijgevigheid meegemaakt maar onderweg leeft het niet echt dat in groot contrast met de Camino Santiago.
Na het gehucht Cello ga je rechtsaf een beekdal in. Ik had mazzel dat het water niet hoog stond, hier geen stapstenen, met droge voeten over gekomen. Maar net bij die beek was een mooie steen waar ik even lekker om kon rusten. Plots kwam er een Jeep met volle vaart aan rijden dwars door die beek en het water spetterde alle kanten op, ik bleef net droog. Een stuk verder kwam ik aan in Medesano. De plek waar voor vandaag mijn overnachting's plek is. Helaas is die plek een beetje boven Medesano. Maar ik heb er een goed bed voor vanavond en omdat de etappe morgen toch al kort is zijn die paar kilometers extra niet erg voor morgen. Onderweg zag ik bij een boerderij een waterkraan, die even gebruikt om mijn gezicht, handen en armen even op te frissen. Bij een kerkhof let ik ook altijd op een kraan.
Morgen loop ik via het centrum van Medesano, wat ik nu gemist heb, naar Fornovo di Tarro. De Tarro is de rivier die aan de voet van de Apennijnen loopt.