Dag 18, Vetralla naar Sutri

30 april 2022

Het is weer gelukt, vandaag weer dichterbij Rome. En onderweg weer dezelfde mensen ontmoet de Catalanen, de Italiaanse vrouwen van de taxi en de Engelse vrouw die alleen loopt. De Noorse vrouw heb ik vandaag gemist. Het weer was weer prachtig, blauwe lucht met zon en niet heet. Gisteren een keer niet in een restaurant gegeten ik heb bij de supermarkt wat lekkere dingen gehaald en die heb ik gisteravond opgepeuzeld.

Vanmorgen lekker op tijd op pad gegaan, ik was om 8:00 uur onderweg. Het begin van de route loopt wat omhoog over een voetpad langs een asfaltweg. Even verderop mooi tafereel op de wand langs de weg. En wordt wat moeite voor gedaan.

Wat later duik ik de bossen in en gaat de route een lang stuk door een heel mooi bos met heerlijke schaduw. Wel een beetje naar boven lopend maar dat ging vlekkeloos.

Ik ben in het bos geen andere pelgrims tegengekomen, dat zal nog wel komen. Even later kom ik weer in het hazelnoten gebied. In Italië ben ik al door de rijstvelden gelopen, door de tomatenvelden en nu door de hazelnoot velden. Wel apart dat iedere streek zijn eigen specialiteit heeft. De boeren van de hazelnoten zijn overal bezig het gras kort te maaien onder de bomen. De route gaat echt dwars door de hazelnoot velden heen, alleen toegankelijk voor wandelaars.

Onderweg door de hazelnoot velden kom ik nog langs een oude toren. De Torro di Orlando. Mijn weg tussen de hazelnoten loopt precies tussen deze torens door. Stelt niet veel voor maar toch, ze staan er al sinds 772.

Na de hazelnoten gaat de route over een grindweg richting Capranica. Capranica Is een druk maar best mooi stadje. Natuurlijk het oude gedeelte helemaal middeleeuws. Net voor de poort van het middeleeuwse gedeelte heb ik een stop gehouden, ik had er inmiddels al 16 km opzitten en nog geen stop gehad. Koffie, broodje en water. En een mooi uitzicht voor wie gaan langskomen, dat waren de Catalianen, dat waren de Italiaanse vrouwen van de taxi en dat was de Engelse vrouw. Ik weet iedereen is weer onderweg. De Italiaanse vrouwen namen op dezelfde plek ook even rust. Ik heb de Engelse vrouw zowaar even gesproken, zij heeft geen bagage bij zich die wordt iedere dag voor haar vervoerd. Ik heb haar later ook niet meer gezien, zij overnacht in een andere stad dan waar alle andere overnachten.

Bij binnenkomst van de stad lijkt het alsof ik op een markt kom.

Na de rust door de poort het middeleeuwse gedeelte in. Ook weer een erg mooi stadje vooral het laatste deel wat naar beneden gaat. Morgen is het 1 mei, de dag van de arbeid. Die wordt in alle zuidelijke landen gevierd behalve in Nederland. Je ziet overal parkeer verboden voor 1 mei en in deze stad hangen ook alle vlaggen uit. Of dat voor 1 mei is of voor een viering in de kerk dat weet ik niet zeker. De kerk en het voorplein zijn ook bijzonder versierd met de rood witte kleuren. Hieronder eerst een foto van de poort. Eigenlijk zijn het twee poorten wat iets verder is nog een poort.

In de kerk een altaar vol met zonnebloemen en buiten de kerk een mooi perkje gemaakt met de rood witte kleuren.

Verderop wordt het stadje alleen maar mooier. Ben geleidelijk aan omhoog gelopen om in de stad te komen maar aan de andere kant gaat de stad omlaag door nauwe straatjes en met veel trappen. Echt een prachtig gezicht.

Na Capranica duik ik weer de bossen in. Dan heb ik echt het gevoel dat ik in de Ardennen loop, ik denk zo'n 5 km lang langs een beekje over een smal pad, met de bekende bruggetjes. Kleine watervalletjes en constant het gekletter van water. Het pad gaat omhoog en omlaag, langs hekjes, precies zoals in de Ardennen waar ik heel veel gelopen heb. Deze natuur verwacht je helemaal niet in de buurt van Rome, waarom niet dat weet ik eigenlijk niet.

En op dit pad haalde ik weer mijn Catalaanse vrienden in. Het wordt nog gezellig onderweg.

Ja, en dan kom ik in Sutri, Ik kom het bos uit en het eerste wat je ziet is het stadje hoog op een berg met een ommuring waar gewoon huizen opgebouwd zijn. Het stadje heeft een historisch centrum met echt de sfeer van een Italiaans stadje.

Op het centrale plein in de stad, waar ik in het oude seminarie ook mijn overnachting's plek heb, staat een hele mooie barokke poort met klok. Daarvoor een grote fontein, een heel bijzondere sfeer op dit plein. De Klok moeten ze waarschijnlijk nog eens maken want als ik die horen luiden klinkt het van geen kant. Ik denk dat er een barst in zit. Mijn overnachting's plek is het gebouw links boven de witte parasol met op het gebouw de timpaan. Een heel appartement voor € 38. Toch wel heel bijzonder, het is zelfs inclusief het ontbijt.

Inmiddels heb ik de Italiaanse vrouwen van de taxi ook het plein op zien komen. Internet is hier heel slecht maar het is toch weer gelukt het blog te maken. De foto's heb ik buiten op een bankje in mijn site geüpload.

Nu nog drie dagen lopen naar Rome. Morgen gaat de tocht naar Campagnano di Roma, dat is nog lang niet Rome. Ik kom in de voorsteden van Rome, de bewoners van Rome ontvluchten de stad om de hectiek van de stad te vermijden. Net zoiets als Nieuwegein voor Utrecht is. Leven in ruimte en rust met alle voorzieningen bij de hand.