Dag 2, Lucca naar Altopascio

14 april 2022

Vandaag op pad naar Altopascio, niet 16 maar ongeveer 19 km lopen. Er zit altijd verschil tussen de afstand van de hoogte kaartjes en de afstand van de route van de Via Francigena. Over het algemeen kies ik voor de route beschreven door de Via Francigena organisatie. Het was gisterenavond weer gezellig druk in Lucca, veel toeristen en veel eten buiten op de terrasjes, niet met de warme lamp erboven zoals in Utrecht maar zonder die lampen.Ook ik heb op een terrasje buiten gegeten, maar het werd best wel een beetje fris.

Vanmorgen dan echt op stap voor het laatste stuk naar Rome. Even een keuze wat zal ik aandoen? Wel of geen jas? Gekozen voor geen jas en dat was achteraf een goede keus op het warmst van de dag was het zelfs 27°. Bij het verlaten van de poort van de oude stadskern van Lucca was ik niet de enige pelgrim, voor mij liepen twee Italiaanse dames en achter mij een stel, met vijf pelgrims tegelijk liepen we Lucca uit.

En net nadat ik door de poort was gegaan een mooi tafereeltje een oude vrouw in het wit gekleed, met schort voor, stond haar gieter te vullen bij een kraan op een brug.

De twee Italiaanse dames heb ik verschillende keren proberen aan te spreken maar helaas spreken zei alleen maar Italiaans en dat is niet mijn sterkste taal. Maar ik ben er wel achtergekomen dat ook zij de Via Francigena lopen maar niet naar Rome lopen maar naar Siena. Ik hoor dat vaak dat veel mensen van Lucca naar Siena lopen, dat schijnt een geliefd stuk te zijn.

De route gaan vandaag veel door stedelijk gebied, wel kleine plaatsjes maar langs wegen over de stoep, soms een boerenweggetje en soms een stukje onverhard.Het eerste plaatsje wat je echt tegen komt is Capannori, en hier is het tijd dan voor een kopje koffie. De twee pelgrims die in Lucca achter mij liepen ben ik kwijt geraakt maar die kom er ongetwijfeld nog wel een andere dag tegen. Capanarori, I n 745 stichtte een monnik een kapel gewijd aan de martelaar San Quirico. Rond deze kapel bouwde plaatselijke bewoners huisjes, ook wel "capanna" genoemd.

Hierboven de huidige Romaanse kerk Santi Quirico e Giulitta met de 33 meter hoge toren. Giulitta is de moeder van Quirico.

De routeaanduiding van de Via Francigena is grotendeels wel het zelfde, de rood witte stickers op de lantaarnpalen maar ook heel regelmatig staat een grote palen met een hele duidelijke aanwijzing, dat is weer voor deze streek. Op de achtergrond, de bergen die je ziet dat zijn nog steeds de Apennijnen,die lopen helemaal door naar Rome. Maar de route van vandaag was helemaal vlak.

Even verderop liep ik langs een woning waar een man bezig was met zijn citroenen bomen. Ik ben even naar hem toe gelopen maar helaas ook alleen maar Italiaans, hij is wel heel trots op zijn citroenen bomen, Ik heb ook natuurlijk aangegeven dat ze erg mooi zijn. Ik heb wel begrepen dat hij zijn hele leven al daar in dat huis woont hij is daar geboren en heet Antonio. Je ziet wat liefde voor de natuur doet.

Ik loop in Toscana het gebied met de cipressen, daarom heb ik ook nog maar twee mooie kiekjes genomen waar je op beiden dat kan zien.

Overal bloeit hier de blauwe regen, zoals die in Nederland genoemd wordt, als je daar langs loopt is het een groot geur palet. Van veraf ruik je de plant al. Bij het binnenlopen van de eindbestemming van vandaag, Altopascio, staat de blauwe regen ook op de foto.

Altopascio heeft een historisch centrum het is een echte pelgrims pelgrimsstad. Er was hier een christelijke instelling, de Ordine die Frati Ospitalieri di San Jacopo, die reizigers beschermde en bijstond. Deze orde richtte zich vooral op de pelgrims die van Rome naar Santiago de Compostella gingen en weer terug trokken. Ook het Griekse Tau teken werd hier gebruikt, dat hoort bij de kruisridders. Ik verwacht dat deze orde een verwantschap had met die kruisridders die de route bewaakten. De route heette hier vroeger tijdens de Lombardische overheersing de Via di Monta Bardonne in plaats van de Via Francigena, nu de weg uit Frankrijk van de Franken. Aan het klooster en later hospitaal is de kerk San Jacobo Magiore gebouwd. In de absis is het Tau teken geschilderd. Het Tau teken kom je ook vaak tegen op de weg naar Santiago de Compostella, dus dat klopt wel met elkaar. San Jacobo, Sint Jacob....de Heilge in Santiago de Compostella. Hieronder de toegang tot het binnenplein van het voormalig klooster.

Ik ben nog even teruggegaan naar de kerk om te kijken naar de absis boven het altaar, waar een voorstelling moet staan met het Tau teken. Dat klopt het Tau teken staat er met allemaal kruisridders er omheen. Er zit toch veel geschiedenis achter de Via Francigena blijkt maar weer. Ondanks dat bisschop Sigeric de tocht liep tussen 990 en 994, en al zijn stop plaatsen heeft beschreven, en dat pas halverwege de tachtiger jaren van de vorige eeuw bekend werd. Maar ook de tocht naar Jacobus in Santiago de Compostella loopt hier.

Morgen gaat de tocht naar San Miniato, wel of geen toevoeging Basso erbij, daar verschillen de verschillende routes over, het verschil in afstand ligt tussen de 19 en 29 km, een gemiddelde daarvan zou mooi zijn. Het wordt morgen net zo warm als vandaag, maar op tijd vertrekken. Morgen meer daarover.