Dag 22, Rome

4 mei 2022

Een dag in Rome, niet uitslapen want dat ziet er vandaag echt niet in. Ik heb een kaartje bemachtigd om bij de openbare audiëntie van de paus te zijn. Daarvoor moet ik om 7:15 uur al paraat staan en word ik een kwartier later naar mijn plek gebracht waar ik mag zitten. Een superplek, op de derde rij helemaal vooraan. Ik kan me herinneren dat de afsluiting in Santiago de Compostella geweldig was met de pelgrimsmis en het wierookvat wat heen en weer zwaaide. Dit leek mij ook een waardige afsluiting van mijn pelgrimstocht naar Rome, de paus van nabij ontmoeten. Het is een heel circus, strenge bewaking, scanpoortjes, je losse spullen scannen en heel heel veel politie en natuurlijk de Zwitserse garde. Daarnaast een grote security poppenkast allemaal mannetjes in het zwart die maar rondkijken.

Elke audiëntie is er een gast orkerst dit keer was het een orkerst uit Duitsland. En daarnaast was er een Israëlische groep kinderen die mooie liedje zongen.



En dan uiteindelijk pas om 9:00 uur komt de paus is zijn pausmobiel aan rijden. Op mijn plek had ik ook nog de mazzel dat hij twee keer langs kwam.



Wat een spektakel en wat een gejuich je ziet precies waar hij is met zijn auto, daar gaan alle handen omhoog, met het fototoestel in de aanslag. Daarnaast wordt ook op grote schermen getoond waar hij op dat moment is. En dat geeft toch wel een beetje een kick als je dat een keer meemaakt, je ziet het heel vaak op televisie maar bent er zelf nooit bij. En nu helemaal vooraan echt top. En die pausmobiel kan tegenwoordig wel wat aan want het laatste stukje gaat hij met de auto de trap op om achter zijn spreekstoel uit te komen. Hij hobbelt in zijn comfortabele fauteuil de trap op.


Als de paus eenmaal zit begint de hele ceremonie. In eerste instantie heeft hij iedereen hartelijk welkom, daarna worden er andere personen in verschillende talen welkom geheten en met name pelgrims uit alle landen. En na elke taal doet de paus nog een klein woordje in het Italiaans. De ceremonie eindigt met het zingen van het onze vader in het Latijns. Het lijkt allemaal snel te gaan maar de hele ceremonie met de pauze bij heeft ruim 1 1/2 uur geduurd. Dit was echt een mooie afsluiting van mijn pelgrimstocht. In gedachten heb ik de paus gevraagd onze tante Greet te bidden, het gaat niet goed met haar hoorde ik gisteren van haar man Henk.


Als het afgelopen is merk je pas hoe ontzettend druk het is geweest. Iedereen verlaat het Sint Pietersplein. Maar ook heel veel mensen willen er weer op en dat gaat nog niet want de beveiliging is nog lang niet opgeheven. Zelf ben ik even teruggaan naar mijn overnachting's plek om even bij te komen. Die plek ligt op 1 minuut lopen van het Sint Pietersplein. Ik heb van deze manifestatie natuurlijk heel veel film gemaakt die ga ik later thuis monteren, in het laatste deel van mijn film een pelgrimstocht van Reims naar Rome. Ik zit te denken om de première van deze film op een speciale datum te stellen, dat horen jullie nog.

Ja, en dan het programma van de rest van de dag wat ga ik verder doen in Rome, heel lang geleden net na het overlijden van mijn vader zijn Adie en ik met onze kinderen en mijn moeder in Rome geweest en hebben we heel veel bekeken. Ik kan me herinneren dat we het allemaal heel erg naar ons zin hebben gehad. Alles opnieuw bezoeken lijkt me ook niet wat. Ik ben daarom eerst maar eens op stap gegaan met de hop on en off bus. De bus stopt op alle bijzondere plaatsen van Rome, als je wilt kun je uitstappen en dan iets gaan bezoeken en later weer verder gaan.

Op het Sint Pietersplein staat een heel mooi en bijzonder kunstwerk. Dat staat er sinds 2019 en symboliseert vluchtende mensen, één tasje met spullen mee, en dat is het. Als je nu aan Oekraïne moet denken is het beeld weer precies het zelfde. Wat halen mensen die dit teweeg brengen toch in hun dwaze hoofd?



Op weg naar de hip on hip off bus kwam ik nog langs de Engelenburcht die we eerder ook bezocht hadden.


Het is vandaag een warme dag en de zonnepet had ik niet meegenomen, dat heb ik later wel gemerkt een beetje te veel zon op mijn kop. Bij een van de stopplaatsen van de bus was het grote trein station Termini. Vlakbij staat de basiliek San Maria de cu Angeli e do Martiri. Van buiten zou deze basiliek zo in het Forum Romanum passen het ziet er uit als een grote ruïne. Maar vreemd genoeg is het van binnen pracht en praal, dat zou je niet verwachten. Over deze kerk wordt niet veel geschreven maar ik zou die niet overslaan.



Ik heb me maar even gelijk in het station van Termini wat georiënteerd voor mijn reis naar het vliegveld aanstaande vrijdag. Dan weet ik dat alvast. Ik ben weer op de bus gestapt om naar het volgende punten gaan in dit geval ben ik uitgestapt bij het Colosseum waar het Forum Romanum naast ligt.Het Colosseum wilde ik wel opnieuw bezoeken omdat ik gehoord had dat het toch wel het een en ander veranderd is met name dat er een stuk van de vloer van de arena is gemaakt. Was alleen nog niet zo makkelijk om binnen te komen want het is zo ontzettend druk in Rome. Ik heb mijn hele reis nog niet zo van Nederlands gehoord als vandaag er zijn echt heel veel Nederlanders hier in Rome. Het lukte om een kaartje te bemachtigen en na een uurtje kon ik naar binnen.


Ik heb geen begeleidde rondleiding genomen want dat gaat me veel te lang duren ik ben er met een audio guide doorgegaan. Het blijft een ontzettend groot bouwwerk een super groot theater nee eigenlijk een stadion. Van de tribunes is nagenoeg niks meer te zien die zijn allemaal in de loop der tijd vervallen. Aan dat verval moet veel doen er wordt volop gerestaureerd binnen en buiten. Als je niets doet dan is het over 50 jaar gewoon weg. Het mooiste stadion van de gladiatoren was in de bloeitijd in alle nissen gevuld met beelden, dat is niet meer teruggekomen. Het amfitheater is al gebouwd in 80 n.Chr. Het heeft wel aardig de tand des tijds doorstaan. Het is wel een mooi gezicht om te zien hoe de vloer er eigenlijk uit zag, toen ik de vorige keer geweest ben waten het alleen maar ruïnes waarvan je nu nog wel een groot deel ziet. De naam Colosseum dankt het bouwwerk niet aan het kolossaal zijn maar aan Nero. Heel lang geleden stond er een 35 m hoog beeld van Nero en dat was kolossaal. Wat ik mooi vind om te zien aan de buitenkant is dat je in alle bouwlagen verschillende soorten zuilen ziet. Onderaan zie je een Dorische zuil, een laag hoger een Ionische zuil en daarboven een Korinthische zuil. Gelukkig heb ik nog wat overgehouden aan mijn vak bouwkunst wat nu weer even van pas kwam.



En verder heb ik nog zoveel gezien vandaag, niet allemaal echt bezocht en heb ik dat in een collages gezet. Het Forum Romanum van afstand, het monument van Victor Emanuel II, Vila Borghese, de Santa Maria Maggiore en wat nog niet meer.



Morgen heb ik al het een en ander op het programma staan, eerst ga ik naar de sacristie van de Sint Pieter voor mijn testimonium, en daarna als het kan de basiliek Sint Pieter bezoeken, 's middags heb ik een ticket voor het Vaticaan museum en de Sixtijnse kapel. Daar ben ik ook eerder geweest en daar heb ik goede herinneringen aan.