Dag 25; Lausanne - Vevey, 11 juni 2019


Vanmorgen uit het raam kijkend, leek het of de weg aan het opdrogen was, droge en natte plekken, de regen is gestopt. Na 36 uur regenen mocht dat ook wel even. Maar voor vandaag lijkt de wandeling droog te verlopen. Ik zit boven in de stad vlakbij de kathedraal, mijn tocht loopt langs het meer van Genève. Als je daar heen loopt, heb je bewondering voor de mensen die daar wonen of werken. De hele route naar het meer gaat naar beneden. Bij het station moet je er even iets omheen, om een tunnel te vinden, en dan loop je naar de plek waar ik gisteren al even in de regen ben geweest. Voor je zie je het Château d’ousy, nu een hotel. Dit is het echte startpunt van vandaag maar dan zit er al een half uur op. Foto’s maken in Lausanne is lastig, je ziet altijd de draden van de trolleybussen,, overigens apart, er rijden er als gelede bus, maar ook met een echte aanhanger, grappig om te zien. Ook nog iets aparts dat de metro’s in Lausanne rijden zondet bestuurders, het gaat volledig geautomatiseerd.


In het begin van de route, die de hele dag langs het meer van Genève gaat, kom jet het Olympisch museum tegen, ik heb er maar een foto van gemaakt. Langs het meer staan ook verschrikkelijk oude bodem als sequoia’s en plantanen die ontzetten oud en groot zijn, stammen met doorsneden van ca 2,5 meter en een plantaan uit 1798.


Het lopen lijkt ontspannend te gaan, over de boulevard en over vlakke paden langs het meer, soms mooi vlak, soms wat rotsig. Je loopt op het eerste deel alleen maar langs kapitale villa’s , en iedereen heeft een poort met een rails waarop de boot zo het meer in gereden kan worden. Poort open, in de boot en varen maar. Veel wandelaars en heel veel groepen kinderen van school die met de juffen op pad zijn.


De tweede helft van de route gaat totaal anders, de spoorlijn heeft dan beslag genomen van het pad langs het meer, en daarnaast loopt een drukke weg. Geen plek meer om te wandelen. Je gaat dan naar kleine weggetjes dwars door de druivengaarden. Ik wist niet dat hier zoveel aan druiventeelt, oftewel wijnbouw werd gedaan. Het zijn alleen maar druiven. De druiven staan op de zuidhelling met veel zon. In het begin in de Champagne streek zag je de druivenstruiken net uitlopen, 3 weken verder zie je de piepkleine druifjes er al aan zitten. Er zijn in de gaarden volop mensen bezig die de plant aan het leiden zijn, door ze tussen twee draden door te steken en soms vast te binden. Er staan echt tientallen mensen in de gaarden.


De tweede helft van de route loop je als het ware over een galerij, met links nog hoog de druiven en rechts naar beneden naar het meer toe. Vanochtend dacht ik nog een mooie vlakke etappe maar dat is het uiteindelijk niet geworden, er zaten vaak venijnige klimmetjes en afdalingen in.



Het water gonst overal naar beneden richting het meer, hoeveel watervalletjes ik vandaag niet heb gezien, het waren er heel veel. Zeker na de langdurige regen ging het behoorlijk te keer.


Op een km of 5 voor Vevey zat er nog een heel venijnig klimmetje in, gedeeltelijk op een trap, waarbij jet net niet met een stap een trede kan nemen, en met steile hellingen.



Maar uiteindelijk zie je in de verte Vevey liggen, op de voorgrond het hoofdkantoor van Nestlé dat hier zijn roots heeft. Het bedrijf is in 1866 opgericht door de Duitser Henri Nestlé, de uitvinder van een oplosbaar babyvoedsel op basis van melk en granen dat gebruikt kan worden als vervanger van moedermelk. Zijn vriend Daniel Peter heeft met het poeder van gewone melk de melkchocolade uitgevonden. Nestlé is het grootste voedingsmiddelen concern ter wereld, met 328.000 mederwrkers en een bedrijfswaarde van ca 240 miljard.


Vevey is de wijnstad van Zwitserland, het barst er van de caves. In de Romeinse tijd lag er al een nederzetting op de plaats van het huidige Vevey met de naam viviscus of vibiscus. In veel latere eeuwen werd het stadje, evenals het nabijgelegen Montreux, een belangrijk emigratiedoel van vele Engelsen. Zo vluchtte Edmund Ludlow, een van de mannen die het doodsoordeel van Koning Charles I tekenden, in de 17e eeuw naar Vevey. Nog steeds woont in Vevey een Engelse minderheid.

Maar nu de wijnen, eenmaal per 20 jaar vindt in Vevey het wijnfestifal plaats dat bijna 4 weken duurt. Bij het binnenlopen van Vevey dacht ik eerst er is net een feest geweest, er stonden allemaal immens grote tenten, twee verdiepingen hoog en zo groot als een voetbalveld. Maar als je de stad inloopt lijkt het of hier een groot popconcert gaat komen. Nee er is een arena gebouwd waar duizenden mensen in kunnen, ook dat is voor het wijnfestival. Ik heb even nagevraagd want ik begreep het echt niet. Maar de man bij de receptie wist mij haarfijn uit te leggen dat je hier deze zomer moet zijn. Als je aan een wijnfestival denkt, verwacht je waarschijnlijk dat het gehouden wordt in het beroemdste wijnland ter wereld: Frankrijk. Niets is minder waar. Vanaf 18 juli 2019 staat namelijk de stad Vevey in Zwitserland voor meer dan drie weken in het teken van wijn. Normaal een rustige stad met minder dan 20.000 inwoners, maar deze zomer stroomt het vol met meer dan 400.000 bezoekers. En nu ruim 4 weken voor aanvang staat alles er al.


Benieuwd hoe het festival eruit ziet? Kijk dan de video hieronderaan.

Morgen weer verder met de Via Francigena, het doel is dan Villeneuve, dat ligt op de oostelijke punt van het meer van Genève.