Dag 35; Aosta - Nus, 21 juni 2019

Ja gaat het weer lukken met de knie?, dat was de vraag voor vandaag. Gisteren zag ik het nog niet echt zitten, maar weer op pad ging het perfect. De nodige acties hebben gewerkt. Het was gewoon vandaag een lekkere wandeldag. Het was bewolkt, dreiging van wat regen maar niets daarvan gehad. En daarnaast was het een lekkere wandelroute, mooie paden, vanzelfsprekend omhoog en omlaag, uiteindelijk zit je nog in de Alpen. Het makkelijkst is om in de vallei van Aosta te blijven maar dan loop je naast de autosnelweg, spoorlijn en lokale wegen. Gelukkig kiest Sigeric een andere route langs de bergkam. Dat zie je ook wel aan de volgende twee foto’s, de eerste redelijk snel na vertrek uit Aosta en de tweede een eind verder, de route ligt hoog.



Vandaag voor het eerst een Nederlandse pelgrim ontmoet, een vrouw die eerst de GR 5 vanuit Maastricht heeft gelopen en bij Pontarlier op de Via Francigena is gekomen. Eigenlijk was dat oorspronkelijk ook mijn plan, maar later bedacht ik dat ik vanuit Reims de Via Francigena wilde lopen. Het was haar ook behoorlijk tegengevallen op de GR 5, weinig tot geen contact, moeilijk overnachtingsplek te vinden en ze heeft er tot Pontarlier ruim 7 weken over gedaan. Ze is nu 10 weken onderweg en gaat door naar Rome. Ben blij dat ik toen mijn plan heb aangepast. Zij liep samen met een Duitse pelgrim. Ook kwam ik een groep tegen van ca. 10 Italianen die een gedeelte van de Via Francigena lopen. Volgens mij meer als een bedevaart want ze liepen hardop het “ Wees Gegroet Maria” in het Italiaans te zingen. Niet oplettend op de aanwijzingen van de route, ze liepen de verkeerde kant uit. Ik heb gezwaaid en geroepen en de club kwam zingend achter mij aan. Maria zal ze geholpen hebben. Je merkt dus wel dat er meer mensen op de route zitten.



De route loopt langs kapelletjes (met dan direct even stevig omhoog) en langs een kasteel. Hieronder de kapel van Chaussod (inmiddels weer tussen de druiven) en het kasteel “castello di Quart”. Het kasteel is niet te bezoeken, maar er schijnt een hele mooie kapel in te zijn.



De “Valle d’Aosta” is echt een groot vlak gebied tussen de Alpen bergen in. Je kan zo ook goed beleven op welke hoogte je inmiddels loopt.


Tegen twaalf uur liep ik al bij Nus. Na een korte maar wel pittige daling (Die ik heel rustig en overwogen heb gedaan) kom je op de brug uit waar weer zo’n bergstroom onderdoor raast. Wel een prachtig gezicht hoe het rotsblok de rivier en twee stromen snijdt. Op de volgende foto zie je Nus liggen voordat je de afdaling maakt.


De naam Nus ontleent de plaats uit de Romeinse tijd. De naam is afkomstig van “ad nonen lap-idem” dat de afstand in mijlen aangeeft, namelijk negen mijlen van “Augusta Praetorie” (Aosta) tot Nus.

Morgen gaat de route via Châtillon naar Saint Vincent. Morgen is de overgangs dag naar de hete periode, er is kans op regen, dat zie ik dan wel weer. Als de loop net zo gaat als vandaag teken ik ervoor.

En hieronder nog een kort overzicht van de tocht over de Grote Sint Bernard.