Tweede deel, Dag 5; Pavia naar Miraldolo Terme,

24 september 2021.

Vandaag zou een zware dag worden gaf Ik gisteren al aan. Nou dat is het geworden, saaie route, veel asfalt het was net de Nijmeegse Vierdaagse maar zonder feest.. Daarnaast was het ook hartstikke zonnig 27° en veel in de zon lopen. Hierboven staat dat de route naar Miraldolo Terrme zou gaan. Maar mijn slaapplek was in de buurt van San Colombano al Lambro, een stukje verder. Dit is geen toeristisch gebied, dat merk je met zoeken naar overnachtingen.Toen ik in Santa Christina aankwam had ik al bijna 28 km gelopen. Ik moest dan nog ruim 10 km verder naar mijn overnachting's plek. Dat werd me wat te gortig in deze hitte. Op het eerste terrasje direct neergestreken een grote fles water besteld en bedacht dat ik misschien wel met een taxi naar mijn overnachting's plek zou kunnen. Nou dat was niet makkelijk ik bestelde een taxi die zou binnen een half uur komen maar na een uur was die er nog niet en ik kreeg alleen maar onduidelijke berichten van het taxibedrijf. Ik ben verder gaan kijken had ik dat maar eerder gedaan want ik kon ook met de trein. Vanuit Santa Cristina twee stations verder was ik op 20 minuten lopen van mijn overnachting's plek. Dat heb ik uiteindelijk gedaan en kostte maar €1,80. Maar dan nu de dag van vandaag ik heb niet veel foto's gemaakt dat was de route gewoon niet naar.

Gisteren nog wel even een terrasje gepakt een biertje en een lekkere snack. Het moest een lichte maaltijd worden en dat was of zo. Het was hartstikke druk op het terras net of je in Utrecht of Groningen bent.



Ook kwam ik nog even langs de kathedraal, Ik heb een foto gemaakt van het metselwerk zoals je kan zien ziet er niet uit en is dat niet afgewerkt dat is wat ik gisteren al aangaf.


Vandaag krijg ik nog een berichtje van Laetitia de eigenaresse van de bed en breakvest wat ik geslapen heb. Zij ontdekt dat ik gisteren jarig was en zij feliciteerde mij alsnog, erg leuk.

Vanmorgen dan op pad Pavia uit. Een lange rechte weg kilometerslang langs razende auto's niet echt bijzonder. Maar daarna bleef het asfalt alleen maar asfalt. Dat was ik de laatste dagen niet gewend. Zoals ik al eerder aangaf het is net de Nijmeegse vierdaagse maar ik mis het publiek.


Na 20 km gelopen te hebben stopte het asfalt. Er kwamen grind en zandwegen. De laatste 8 km was dat zo.Naar links is het grindpad.


Net voor deze splitsing toch iets bijzonders. Wat kan je met je huis doen door het op te leuken en dat is hier gebeurd. Zo dat in Nederland ook mogen?



In de brandende zon loop ik verder, verderop is een grote zand afgraving waar de route helemaal omheen loopt, een lekker warme plek. Het lijkt wel de groeve van de Sint-Pietersberg. Maar hier wordt alleen zand gewonnen.



Santa Cristina leek veel verder lopen dan ik had verwacht en dat was ook zo. 28 km, mooi geweest. Nou, het verhaal van de taxi en de trein heb ik al verteld. Dat is wel een gedoe in Italië te zijn maar weinig Italianen die een beetje Engels spreken. Maar met Google Translate kom je een heel eind.

De stations hier zien erbarmelijk slecht uit. Niet vlak, onkruid hoog, echt een bende. Maar er rijdt een trein, de machinist is tevens de conducteur. En de trein rijdt op tijd, uiteindelijk was ik binnen 7 minuten van Santa Cristina naar mijn bestemming's plek.


Toen nog 20 minuten lopen naar mijn overnachting's plek een Agriturismo, overnachten bij de boer.het ziet er geweldig uit. Ik werd met open armen ontvangen omdat ik laat was. De dame die mij inschreef heeft mij erg goed geholpen. Morgen ga ik met een bootje over de rivier de Po met Danialo. Zijn boot is vorig jaar in corona tijd volledig verwoest door vandalen. Er is een Crowd funding opgezet door wandelaars van de Via Francigena . Daarmee heeft hij een andere boot kunnen aanschaffen en kan die weer iedere dag pelgrims over de Po zetten. Het is niet echt overzetten het is bijna 3,5 km varen over de Po en daarna gaat hij jou inschrijven in zijn pelgrimsregister. Je moet wel de avond ervoor een afspraak maken, het is maar een klein bootje. De dame heeft mij geholpen met hem te bellen. Het is gelukt morgen rond 9:30 uur kan ik met hem de Po over. Maar hiervandaan is het nog wel volgens de dame twee uur lopen maar dat geloof ik niet dus ik trek er drie uur vooruit. Dat betekent dat ik morgen om 6:30 uur gelopen. Helaas restaurants zijn hier niet in de buur, maar ook hier kan je pizza bestellen via de telefoon. Ook dat samen met de dame geregeld. Om 19: 30 uur kwam de koeriermet zijn wagentje aan rijden toeterend en wel, ik kom mijn pizza afhalen en betalen en ze hadden ook nog voor mij buiten een tafeltje gedekt. Biertje erbij een mooie afsluiting van deze dag.



Morgen dan op tijd op pad met boottocht naar Piacenza. Het wordt weer warm maar zoals het uitziet met wat wolken. Nu zie ik de sterren aan de hemel staan. Ik zit nog buiten dit blog te maken, het is gewoon een zwoele zomeravond met de krekels op de achtergond.