Via Francigena del Sud

Dag 18, Foggia naar Cerignola,

14 april 2024

 

Foggia is een grote stad. Om 7 uur dacht ik even op pad te gaan om wat te eten te zoeken voor vanavond. Ik kom de gang op naar de voordeur en hoor buiten een hels kabaal. Het lijkt wel een demonstratie. Maa dat is het niet dan zijn weer honderden flanerende Italianen op deze zomerse avond op zaterdag. Italianen praten altijd erg hard, ze laten iedereen weten wat ze te vertellen hebben. En dat is wat je hoort. Ergens eten was geen probleem, de Italianen flaneren alleen maar. Op straat staan allerlei snoep kramen, er zijn volop ballonnen verkopers en daarnaast worden er van allerlei andere zaken aangeboden. Het is geen kermis maar daar lijkt het wel op. De brede strata eindigt op ene rotonde waarachter een kolommen galerij, daarachter zag ik in een park ook nog kermis achtige zaken maar die heb ik niet bezocht.

 

 

Over het algemeen ben ik wel tevreden over mijn slaapplekken maar deze was minder, geen enkel contact en zicht met buitenlucht en een doorgezakt bed. Ik had gevraagd om 7:45 uur het ontbijt te brengen, dat was hun systeem, dat kon niet want dat kan pas vanaf 8:00 uur. In de kamer stond vanaf 7:00 uur. Ik heb om 9:30 uur de trein naar Orta Nova, het was nog een kwartier lopen en ik wilde er op tijd zijn. Om 8:00 uur waren ze er nog niet en ben ik maar weggegaan. En op het station had ik nog tijd voor een cappuccino, croissant en een jus d’orange. Het is niet anders maar ik ging met wat in mijn maag op stap.

Het was weer druk in de hoofdstraat. Vandaag is er een hardloopwedstrijd, veel lopers en kijkers, ik verwacht dat de man in de zwarte jas niet meeloopt.

 

 

Dan met de trein naar Orta Nova, eerste stop is de halte van het Klloster wat dicht is en de volgende is Orta Nova. Vanaf het station naar de route lopen in Orta Nova. Dat viel mij wat tegen want dat was toch bijna 5 km. Maar het totaal van vandaag is 23 km en dat is te doen. Maar het wordt vandaag wel 30 graden, en het koele windje van gisteren was er niet. Genoeg water bij me en ik probeer dat regelmatig aan te vullen.

Bij het verlaten van Orta Nova wordt ik gezegend door Christus, dan zal mijn dag wel goed komen.

 

 

Een stuk verder staan veel auto’s, wat is daar te doen? Een kerkhof die druk bezocht wordt. En een eerste vulplekje voor water want dat is er altijd op een kerkhof.

Ook weer een bijzonder kerkhof met allemaal “bungalows” vol met overledenen. Allemaal familiegraven, je kan er vaak ook gewoon inlopen en zie je wie er begraven zijn en hoeveel plekken nog beschikbaar zijn. Begraven is ook niet het juiste woord het is bijzetten, je blijft boven de grond.

 

 

De eerst volgende plaats waar ik heenloop is Stornara. Eerst een stuk langs een weg en dan een heel lang stuk over een onverhard pad tussen de landbouwgebieden door.

Wat vind ik daar allemaal, natuurlijk olijven, hazelnoten, druiven voor de wijnbouw, Broccoli, venkel en artisjokken. Overal wordt op deze zondag druk gewerkt. ook zie je dat voor alles een heel irrigatiesysteem is aangelegd. Zelf door de olijfbomen lopen slangen die water kunnen afgeven. Het is nu ook kurkdroog.

Maar de Broccoli, artisjokken en venkel staan er geweldig bij. Ik verwacht dat hier eerder wel veel water is gevallen.

De broccoli werd net geoogst, een witte man op de tractor en allemaal zwarte mensen die de broccoli afsnijden en in kratten doen die op de aanhanger staan. Ik verwacht dat hier ook veel arbeidsmigranten aan het werk zijn.

 

 

En dan nog een verzameling van alle ander producten die hier gekweekt worden.

 

 

Lekker onder het stof van het stoffige onverharde pad kom ik aan in de volgende plaats Stornara. Het oogt daar heel gezellig, anders dan in de grote stad Foggia. En weer een plek om even koel water te pakken.

 

 

Bijna Stornara uitlopend zie ik lekker fruit buiten staan, neem een appel en wil die afrekenen. Nee niks er van die is voor jou en gratis. Mooi is dat, dat heb ik al vaker meegemaakt.

Ik stap met mijn appel de winkel uit en wordt door een man aangehouden die vraagt waar ik vandaan kom. Oh uit Holland, dan spreek je ook wel Duits, dat kon hij ook goed. Hij heeft ooit 4 weken in Berg en Dal gewerkt en moest daar alles over kwijt. Hij had ook veel in Zwitserland gewerkt. Natuurlijk nieuwsgierig waar ik mee bezig ben. Hij wilde mij ook overal mee helpen maar vond het wel erg warm vandaag om te lopen.

 

Weer wat verder kom ik een priester tegen die mij begroet en succes wenst. Net waar ik hem tegenkwam begint er op een vreemde plek langs de weg een kruisweg statie.  Die zal op Goede Vrijdag voor Pasen gebruikt zijn. Deze kruisweg komt trouwens uit bij weer zo’n bijzonder kerkhof.

 

 

Daarna gaat mijn route naar Gerignola, mijn eindbestemming van vandaag. De hele route ging over een smalle asfaltweg en is ruim 11 km lang, een beetje saai op deze warme dag.

 

Maar wat een bak vuil weer hier langs de wegen. Het ergste deel heb ik niet op de foto gezet. Maar net voor een bruggetje een foto van het vuil en ene foto over de reling van de brug in de diepte. Het is in en in triest dat dat zo wordt gedaan. Overal waar ik kom moet je afval apart inzamelen, rest, plastic en blik, papier en karton en organisch afval. Je zou denken dat is ook niet goed geregeld. Schijnbaar niet want waaron droppen mensen dan overal hun afval.

 

 Een stuk verder stopt er ineens een auto met daarin een man en vrouw. Zij zien mij daar blijkbaar in de warmte lopen en hebben wat medelijden met mij. Terwijl ik ook al is het war best lekker doorloop.

Zij wilden mij een passage (lift) aanbieden naar Cerignola. Ja, heel vriendelijk maar ik loop toch liever. Ik heb het aanbod dan ook afgewezen. Ze zullen wel gedacht hebben, die vent is ook gek.

 

Uiteindelijk liep ik ook net over tweeen Cerignola in. Bij de eerste bar eerst afkoelen met een ijsje en koud water.

 

Daarna mijn slaaplek opzoeken. Die is vlak bij de Dom van Cerignola.

 

 

Het ontstaan van Cerignola is niet geheel duidelijk. Waarschijnlijk hebben de Normandiërs het gesticht op een al veel langer bewoonde plaats. Na een verwoestende aardbeving in 1734 is de stad herbouwd. Tegenwoordig is Cerignola een welvarende stad en een van de belangrijkste agrarische centra van Noord-Apulië. De stad heeft twee musea met de landbouw als thema: het Museo del Grano en Museo Etnografisco di Civiltà Contadina. Net buiten het centrum ligt de Piano delle Fosse, een vlakte voor onderaardse graanopslag. Een deel ervan is nog steeds in gebruik.

Op het hoogste punt van Cerignola staat de grote Duomo die tussen 1873 en 1934 gebouwd is

 

Na de opfrisbeurt even de stad in. Maar weer het tijdstip dat het doodstil is en nagenoeg alles is gesloten. Tegenover de Dom nog een mooi huis.

 

 

Ja en dit bord staat in de zon want zo heet is het niet, 30 graden is het en dat is ook genoeg. Ik heb vandaag voor het eerst een airco aangezet.

 

 

Vanavond nog even ergens wat eten. Morgen weer verder richting Bari, er zijn geen klimmen meer het is redelijk vlak lopen.

De bestemming morgen is Canosa. Het wordt net zo warm maar het is half bewolkt.