Dag 3, Milsbeek naar Malden, 19 juli 2021
Gisteravond gegeten in Plasmolen, het lijkt of Plasmolen alleen maar uit restaurants bestaat. Een hele grote parkeerplaats met daarvoor zes restaurants, en dat buiten de restaurants in andere straten daarom heen. En alle restaurants vol, gelukkig 1 met een plekje voor mij. Overal personeels problemen, ook hier, een zeer beperkte kaart omdat er te weinig keukenpersoneel is. Maar al goed, wat ik kreeg was lekker, en dat samen met een beetje geduld kwam het goed.
Inmiddels begint in deze streek het Vierdaagse gevoel te komen, campings staan vol met de bekende Vierdaagse vlaggen en in de B&B zat ook een stel die met vrienden gaan lopen. Het kan alleen met de Alternatieve Vierdaagse, individueel lopen, maar dat gaan er veel doen in deze streek, of mensen gewoon de Vierdaagse routes gaan lopen weet ik niet, maar het kan. Ik ga verder met de Walk of Wisdom maar pak wel gelijk de alternatieve Vierdaagse erbij, dat is WIJS.
Vanuit Plasmolen gaat de vandaag tocht weer naar de Sint Jansberg, dat schitterende gebied waar ik gisteren ook over schreef. Al snel toch weer klimmen en kom je bij een meertje dat door een pad is gescheiden van het dal. Een bijzonder gezicht dat het water achter dat pad blijft.
Na de Sint Jansberg afgelopen te hebben kom ik op de Mookerheide, en behoorlijk hoog gelegen heidegebied. Vanaf een plek kijk je naar de laaggelegen Maas die met de gevulde uiterwaarden heel breed is. Vandaag stond hier het Maaswater op zijn hoogst. Hier heb ik in ieder geval geen last van natte voeten. Net boven de eerste bomenrij loopt de Maas.
Zoals je ziet bloeit de heide nog niet, dat is meestal in augustus, op één struik na die in bloei stond, die struik heeft constant een zonnestraal gehad.
Onderweg wemelt het van Scouts, allemaal aanhet hiken. Sommige moeten hun telefoon inleveren en krijgen voor nood een oude Nokia mee waar je alleen maar mee kan bellen, anderen hebben een strippenroute kaart mee waar ze niet echt uitkomen. Maar met wat hulp van mijn telefoon gaat het lukken. Op een bankje zat een jongen doodmoe, ik vroeg aan hem of hij moe was en ja dat was zo. Deze groep kwam uit Zoetermeer. Ik kwam ook 4 hikende Scouts uit Zeist tegen met dezelfde das als mijn oude groep uit Utrecht waar ik een poos voorzitter ben geweest. Ik gaf aan dat een groene effen das alleen groepen hebben die al langer bestaan dan 100 jaar. Dit jaar waren ze 110 jaar, toevallig ook mijn oude groep. Door Corona vieren ze het pas met 111 jaar, ook net als mijn oude groep, waar inmiddels Peter materiaalmeester is en Ellen in het bestuur zit. Hieronder hikende Scouts. Ook een foto van een van de vele kampementen die ik in de buurt van Mook tegen kwam.
Vandaag ben ikregelmatig 2 vrouwen tegengekomen die ook de WoW lopen. Een van de vrouwen loopt ook heel veel in het buitenland, zij heeft de Camino vanaf haar huis in Noord Holland tot Santiago gelopen in 5,5 maanden, daar kan ik niet tegen op. Leuk weer om gevoellens en ervaringen van die tocht uit te wisselen. Bij een pluktuin van Natuurmonumenten zou volgens onze gegeven koffie zijn, maar helaas niet op maandag. Dan maar even de tuin bekijken.
Eindelijk bij het zweefvliegveld van Nijmegen was het mogelijk koffie te bestellen en direct maar de lunch erbij, inmiddels was het twee uur. Een half uur later kwamen de twee dames er ook aan lopen, ook hun eertste koffietent . Na deze pauze verder het bekende bos Heumensoord in.
Heumensoord is een onderdeel van de keten van bossen tussen Nijmegen en Mook. Heumensoord zelf wordt beheerd als een productiebos met uitheemse soorten. In het centrum van Heumensoord lagen lange tijd enkele heideterreinen, die begin 20e eeuw ongeveer een derde van het gebied bedekten. Later werden de meeste van deze heidegebieden omgevormd tot een enkele tientallen hectare grote grasvlakte ter accommodatie van de militairen tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. Vanaf 1962 wordt voor de militairen die deelnamen aan de Nijmeegse Vierdaagse het tijdelijke Kamp Heumensoord ingericht, dat plek bied aan zo'n zesduizend personen. Het verving het Molenveld, wat tussen de kazernes lag en te klein geworden was. Het is een bos met kaarsrechte paden haaks op elkaar en helemaal vlak. Ik loop er ca. 4 km door. Een opzienbarends iets heb ik daar gezien, een oude dode boom rondom behangen met allerlei zaken waaronder medailles. Waarvoor kon ik niet achterhalen.
Eigenlijk loop ik helemaal om Malden heen om toch in Malden uit te komen. Malden de slaapplaats van vandaag. Avondeten is lastig op maandag, nagenoeg alle restaurants zijn gesloten, maar gelukkig een wokrestaurant op 10 minuten lopen was open. Ik heb daar heerlijk gegeten, veel vis, was zeker niet verkeerd. Aan de tafel naast mij zaten toevallig ook twee Walk of Wisdom lopers. Zij en ik lopen morgen naar Grave, de Maas is inmiddels weer aan het zakken. Het kan zijn dat ik in de buurt van Grave een stuk niet over de dijk kan maar daar is vast wel een alternatief voor.