Wat een mooi weer was het gisteren middag, een lente dag in febuari. Zo anders is het vandaag. Ik was niet te vroeg begonnen het was niet een erg lange afstand vandaag. Om 11 uur verliet ik het station Breukelen, het miezerde wat regen, maar 10 minuten verder echte regen, de wind voor me en de regen natuurlijk ook. Snel maar toch de regenbroek erbij aan, en de regenhoes om de rugzak. Dat was geen overbodige luxe er viel langdurig veel regen. Pas vanaf een uur of half twee bleef het droog. Hieronder de natte weg die ik ga lopen in het open veld, langs het water de Groote Heicop.
Het eerste gehucht wat ik tegenkom is Portengense Brug, ligt in het verlengde van Portengen. Bij de Portengense brug heb ik even in het brugwachters huisje droog gestaan. Na alles bekeken te hebben op mijn telefoon weer verder naar de Joostendam, waar ik met eigen kracht met het pontje de Groote Heicop over moet. Naar het pontje toe was een steil hellingtje van modder, regen erbij en glad. Ik ging in slow motion op mijn kont. Het viel allemaal wel mee omdat ik me kon vasthouden aan een hekje. En dan met de pont over.
Vanaf de Portengense brug naar de pont ging over een grasdijk met een smal paadje, loopt altijd wat lastig maar hoort er ook bij. En nog steeds regen.
Aan de andere zijde van de pont loop ik weer verder over een grasdijk. Deze dijk heet de Joostendam. Net voorbij de pont komt het water Bijleveld erbij, de verbinding tussen de Groote Heicop en de Bijleveld werd in de 17e eeuw een dam aangelegd, de Joostendam, boten moesten over die dam worden getrokken. Dat werd gedaan met een overtoom, met twee groter draaiwielen, werden de boten over een ingevette helling getrokken. Nu waren dat een soort sloepen, niet immens groot.
De dam was verder mijn route, zeiknat, blubber en oppassen dat je niet uitglijdt. En dat een kleine 2 km lang. Hieronder de Joostendam naast de Bijleveld.
Aan het eind van de dam kom ik gelukkig op een asfaltweg, loopt weer wat beter en zonder glibberen. Nog even een blik terug op de Bijleveld, links van het water heb ik gelopen. En in de verte halverwege de Spengense molen die in restauratie is.
Over de asfaltweg loop ik naar Woerdense Verlaat. Daar loop de Grecht waar in in 1747 een sluis is gebouwd en die sluis heet de Woerdense Verlaat. Tegenwoordig hoort dit dorp bij de gemeente Nieuwkoop. Eerst loop ik langs een industriegebied met een grote betonfabriek. Maar voor de industrie kwam ik nog twee verdwaasde zwanen tegen, is het nu lente, herfst of winter? Zij weten het niet meer.
Na de brug over de Grecht bij Woerdense Verlaat ga ik direct naar rechts om kilometers lang de Grecht te volgen. Je komt van alles tegen, mooie kiekjes, beton paden, drassig gras pad, asfalt en nog veel meer. Langs de Grecht staan aan de kant waar ik loop af en toe een verdwaald huis. Soms kun je er met een auto komen maar ook vaak niet. Soms een prachtig pand maar soms een bouwval met veel rommel er omheen. Bij veel huizen ligt er een bootje om de Grecht over te varen, aan de andere zijde kunnen wel auto’s komen.
ik maakte een mooi kiekje van een molen en een ophaalbrug, een vrouw stond maar naar mij te kijken vanuit haar keuken ontdekte ik. Maar even uitbundig gezwaaid naar haar op de plek waar ik de foto heb gemaakt. Natuurlijk zwaaide zij uitbundig terug en dacht waarschijnlijk, wat een gek die man in de regen.
De molen die je in de verte ziet is de Westveense molen, de molen werd tot gebruikt om overtollig water naar de boezem te brengen, na een uitgebreide restauratie in 2010 is de malen geschikt gemaakt als hulpgemaal. Staat op een mooie plek en ziet er goed uit.
Zoals ik eerder heb geschreven zijn er vaak mooie betonpaden met daarnaast woningen, hier een voorbeeld van een matig huisje met verderop een grote berg rommel.
En dan weer een stuk over het modderige gras.
Deze optie had ik nog niet benoemd, een betonpad helemaal bezaaid met schapenpoep, ik kon er gewoon niet omheen. Eén eind verder ontmoet ik de veroorzakers, ze staan me aan te kijken met een blik van “wat doe jij hier?” Maar als de ontmoeting daar is gaan ze aan de kant
.
Voordat ik de Grecht verlaat naar links richting Noorden, het eindpunt van vandaag, loop ik langs een soort Giethoorn, het is vakantiepark Zomerlust. Allemaal vrijstaande villa’s met watertjes er om heen. Het heet vakantiepark maar volgens mij zijn dit gewone woningen die altijd worden bewoond. Maar eerlijk gezegd het ziet er leuk uit.
Voor Noorden loop ik nog langs een vogelreservaat, de route gaat er een klein stukje door maar het is daar niet te lopen, zo nat. Heb een foto vanaf de weg gemaakt van het reservaat.
Noorden dan bereikt. In de 14e eeuw wordt het dorp Noorden al in documenten genoemd. Vanaf het begin van de 17e eeuw worden Noorden en Nieuwkoop in één adem genoemd. Eerst de heerlijkheid Nieuwkoop en Noorden en later de gemeente Nieuwkoop en Noorden. Noorden was, net als Nieuwkoop, een langgerekt lintdorp. Tot 1911 verdienden Noordenaren hun kost met riet snijden, turfsteken en dergelijke. Dit veranderde snel en Noorden werd een tuinbouwdorp.
Voor vannacht is het de plek om te overnachten, pal aan de route. Na de sleutel te hebben gekregen, rugzak af, bemodderde regenbroek uit en eerst even boodschappen gedaan voor het eten.
Morgen loop ik naar Woubrugge, morgen lijkt het droog te blijven.