Via Francigena del Sud
Dag 14, Benevento naar Casalbore,
10 april 2024
Heerlijk weer op pad. Ik steek nu de Apennijnen over van West naar Oost, twee dagen met forse stijgingen en dan weer aflopend.
Het lopen ging goed vandaag, er zaten af en toe behoorlijke steile klimmetjes in, en ook soms wel een pad dat slecht te belopen was. Ik loop nu wel de officiële route van de Via Francigena. En zowaar vandaag kwam ik een man en vrouw tegen die dezelfde route lopen.
Benevento vanmorgen voor achten verlaten onder een bewolkte hemel. Door de poort van Triana.
In het begin was ik nog niet enthousiast over de bewegwijzering, maar eenmaal Benevento echt uit wordt het beter. Het is een wirwar van alles, het rood/witte LAW teken, gele Camino pijlen, blauwe stickers met de tekst erop, maar uiteindelijk komt er eenheid, Op elke weg wijziging staat een boordje met Via Francigena, richting Brindisi en richting Rome. Zelfs de roodwitte stickers komen weer te voorschijn. En dat beeld zo tot Casalbore aan toe.. Dat is een goed teken.
Vaak gaat het pad over van die karrenspoor paden, maar een smalle asfaltweg komt ook vaak voor. Vandaag totaal niet gelopen langs een drukke weg. En het lopen gaat goed. Ik merk wel dat het klimmen, vooral die steile stukken, wat moeilijker gaat, maar ik kom altijd weer boven.
Ik heb grotere uitdagingen gehad in de Pyreneeën en in de Alpen, de Sint Bernardpas ging naar 2500 meter hoogte, daar stellen de Apennijnen eigenlijk niets bij voor, maar toch…..
Op een van de foto’s heeft de boer ene stuk van het pad mee geploegd, niet zo handig.
En op een van de hellingen kwamen de Italiaanse pelgrims mij achterop. Iets verder hebben we elkaar natuurlijk even gesproken. Ze zijn oorspronkelijk in Aosta begonnen, hebben alleen dan in Italië gelopen. Ik zal ze nog weleens tegenkomen.
Ik loop steeds hoger en de panorama’s worden ook steeds mooier. Net een flinke klimming gehad en nog ene stuk over het karrensporen pad kom ik bij wat bebouwing. Rechts staat een huisje voor pelgrims met bankje en zelfs stroom om je telefoon bij te laden.
Links zit in een boerenschuur een soort werkplaats. Daar ben ik eens even naar toe gegaan en gevraagd wat ze daar doen. Ze maken er keramiek, maar niet met de raaitafel maar met giet mallen. Ik heb nog gevraagd of het gips of klei is omdat hij aangaf dat de mal er al na 20 minuten afkon. Maar het is echt klei. Er werken twee jonge mannen en twee jonge vrouwen. Ik heb me binnen alles laten uitleggen. Ook gevraagd of ik foto’s van hen mocht maken. Ze maken potjes, vazen, sierstukken en wat niet meer. Ik ben vergeten te vragen wie hun afnemers zijn.
Leuk zo’n onderneming. Gelukkig spraken de twee mannen redelijk Engels.
Zo tegen half drie zie ik in de verte Buonalbergo liggen. Albergo zit in de naam, een Albergo kan een cafë zijn of zelfs een overnachtingsplek. Nou hier helemaal niets te vinden, dat is de reden dat ik iets verderop in Casalbore slaap, zelfs daar was het moeilijk zoeken.
En zoals je op de foto ziet ligt de plaats weer hoog.
Ja, gewoon weer naar boeven lopen, eerst een stuk natuurlijk naar beneden en dan via de weg omhoog tot ik bij de kerk uitkom. Precies naar de kerk naar het hogere deel, eerst eerst een stuk over ene prachtig steil bestraat pad, dan een trap. Ben ik boven dacht ik, nee dan gaat het verder, eerst door een prachtig straatje en dan weer een trap.
En als je dan boven bent dan zie je dat je inmiddels hoger in de Apennijnen zit.
En dat ik hier geen slaapplek kon vinden dat begrijp ik, het ziet er allemaal heel mooi uit maar er is niets te beleven. Er zijn twee bars, maar die zijn beiden gesloten.
Dus dooor naar Casalbore, niet heel veel verder, een kleine 3 km. Wat mij dan opvalt is dat de enen route die ik eerder gebruikte naar links gaat en de officiële route naar rechts, dat staat ook met bordjes aangegeven.
En het inderdaad een mooie binnendoor route. Ernst kom ik nog langs een groet wasplaats met koud water en dan even een speciaal gemaakte nieuwe brug voor voetgangers over en door het bos een smal pad redelijk steil omhoog.
En dan kom ik een Casalbore aan. En natuurlijk weer omhoog. Ik was sneller bij mijn slaaplek dan ik dacht.
Eeen beetje overdreven luxe slaapplek, met een regendouche die overal water uit het plafond geeft, een jacuzzi, een sauna en heel veel gekleurd licht kan eraan?????? Dat hoeft voor mij allemaal ook weer niet maar als er niet anders is dan….
Het voordeel is dat ik wel bij eigenaar Valerio kan eten. Toen hij mijn kamer liet zien vroeg hij of ik nog wat wilde drinken, ja graag zij ik en heb je er ook at te eten bij. Regelt Valerio, een stuk pizza en een biertje kwam hij op mijn kamer brengen.
Morgen de tweede klim dag naar Celle Di San Vito. Eerst 250 meter naar beneden en dan ruim 600 meter naar boven, daarna weer 200 meter naar beneden en vind ik het Pizza restaurant Fontanelle van Virginia, waarmee ik mijn overnachting twee dagen terug heb geregeld.
Ik zit wat hoger en het is hier wat kouder, vannacht wordt het 7 graden en als ik start is het 11 graden, de temperatuur loopt nog op naar 18 graden. Tot nu toe heb ik geen jas aangehad, of dat morgen in het begin ook lukt???
In ieder geval ook morgen gene zon. Vanaf vrijdag is er weer zon met hogere temperaturen.