Via Francigena del Sud

Dag 22, Bitonto naar Bari,

18 april 2024

 

Gisteren heerlijk gegeten bij Christiaan. Hij had me uitgenodigd om juist bij hem te komen eten. Hij was blij mij te zien. Eerst een lokaal Antipasta (voorgerecht) voor mij laten maken door de kok. Dan de vraag pasta of vlees, dat antwoord is niet moeilijk, vlees. Ook dat was heerlijk genaakt, lekker mals. Nog een tiramissu toe en wijn van het huis. Echt top.

Vanaacht in mijn alternatieve B&B goed geslapen. Voor het ontbijt ging hij nog even speciaal naar de bakker om verse croissants te halen. De bakkers zijn de vader en moeder weer van Christiaan. Echt top allemaal.

 

En dan weer op pad, vandaag naar Bari. En ja de lucht is tocht weer blauw.

 

 

Even verder mijn bodywarmers al weer uit gedaan. Ik ben om halal acht al vertrokken en dacht dat het te koud zou zijn. Vandaag in mijn witte polo, goed zichtbaar in de ruit van de kerkdeur.

 

 

De route ontwijkt redelijk de drukke wegen en de industrie rond Bari, Gewoon weer smalle weggetjes, bruggen en een kapelletje.

 

 

Ik loop vlak langs het vliegveld van Bari, waar ik volgende week woensdag weer kom. En uiteindelijk krijg ik de Adriatische zee in het vizier. In de verte een vuurtoren maar Bari ligt daar nog achter, althans het oude Bari.

 

 

Lopend langs het terrein waar de vrachtwagens en personen aankomen en vertrekken naar Griekenland, Albanië en Kroatië. Het rijdt daar af en aan.

Maar net voor de oude stad kom ik eerst bij ene burcht.

Het Castello Normanno-Svevo

De naam verwijst naar de bouwheer keizer Frederik II van Hohenstaufen; hij bouwde zijn kasteel op de ruïne van een Normandisch kasteel. 

In de jaren 1068-1071 werd de stad Bari, beperkt tot de wijk San Nicola op het gelijknamige schiereiland, aangevallen door Normandiërs. De Byzantijnen moesten hun macht over Bari overdragen aan de Normandiërs in 1071. De Normandiërs vergaten nadien niet de moeite die ze zich getroost hadden om Bari in bezit te krijgen. Vandaar besliste koning Rogier II, Normandische hertog van Apulië, tot de bouw van een burcht (1132). Hij koos voor de westelijke uithoek van de stad, tegen de stadsmuren aan. Voor de inwoners van Bari was de Normandische burcht een symbool van agressie tegen hen. Rogiers zoon, Willem I, liet de binnenstad van Bari verwoesten wegens opstandigheid (1156). De inwoners van Bari reageerden door op hun beurt de Normandische burcht zwaar te beschadigen (1156). Deze werd herleid tot een ruïne.

 

Waar ken ik ook zo'n verhaal van? De burcht Vredenburg in Utrecht die ook gesloopt werd door de bevolking. Maar het volgende gebeurde daar niet.

 

In de jaren 1233-1240 liet keizer Frederik II van Hohenstaufen de burcht heropbouwen. De ruïne van het vorig kasteel vormde de basis van het bouwwerk, doch Frederik II liet de burcht groter en sterker uitbouwen. Aan de noordkant grensde de burcht aan de Adriatische Zee; aan de drie andere zijden kwam een gracht.

 

 

Iets verder het bochtje om kom ik in het oude stadsdeel Nicola. En direct stuit je op de kathedraal van Bari, toegewijd aan de heilige Sabinus. bisschop van Canosa, wiens relikwieën in de 9e eeuw hierheen werden gebracht. De kathedraal is de zetel van de aartsbisschop van Bari-Bitonto, zoals dat vroeger het geval was voor de aartsbisschoppen, vroeger bisschoppen, van Bari. Zij is ouder, maar minder beroemd dan de basiliek van Sint-Nicolaas in Bari. Maar die komt zo.

 

 

En dan zit ik gelijk in het toeristenbelasting van Bari, volop souveniers winkeltjes, bars en heel veel toeristen overal vandaan. Op de foto lijkt het rustig maar om sommige plekken is er geen doorkomen aan.

 

 

En dan kom ik aan bij de kerk van Sint Nicolaas basiliek . Hier ligt de bisschop van Myra begraven.

De benedictijner abt Elia liet de kerk bouwen kort nadat plaatselijke zeelui in mei 1087 de relieken van Sint-Nicolaas hadden overgebracht uit Myra. Paus Urbanus II wijdde in 1089 de crypte in. De kerk zelf werd ingewijd in 1197.

In de crypte van de basiliek worden de stoffelijke resten van Sint Nicolaas, de bisschop van Myra, bewaard. Ze werden in 1087 geroofd uit de Sint-Nicolaaskerk van Myra. De heilige Nicolaas is sindsdien de beschermheilige van Bari.

Men vertelt dat in de tombe zich een vloeistof vormt, het Santa Manna. Hieraan worden miraculeuze eigenschappen toegeschreven. Het Santa Manna wordt eenmaal per jaar − tijdens de feesten van 7 tot 9 mei − opgevangen door de rector van de basiliek in aanwezigheid van de plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders. Het wordt verdund met water, in kleine beschilderde flesjes, aan de gelovigen uitgedeeld.

De basiliek is een belangrijk bedevaartsoord, zowel voor de rooms-katholieken als voor de orthodoxen. De kerk krijgt veel Russische bezoekers, omdat de heilige Nicolaas de patroonheiligevan Rusland is.

 

 

Het is een echt bedevaartsoord. Velen stellen de hand door het hek om de marmeren plaat van de graftombe aan te raken. Mensen hebben briefjes bij zich met tekst die ze voorlezen geknield in de crypte en vaak voor het hek.

Weer een bijzondere plek.

 

Vanaf hier loop ik weer terug door de toeristische straatjes naar een nieuwer deel van Bari. En volledig haaks stratenpatroon net als in Lissabon. Allemaal bekende winkels in de straat die je overal aantreft maar zelfs Louis Vuitton met handtasje van € 3000,00 per stuk.

 

In die straat zit ook mijn slaapplek voor vandaag, buiten gonst het van de geluiden van mensen. Maar ik zit hier op de 7e verdieping.

 

Eerst weer even opfrissen want al die kerken heb ik met mijn rugzak op bezocht. Dan even shoppen en kom ik op de voorlaatste van het centraal station van Bari uit met een mooie fontein ervoor.

 

 

Ik blijf niet ene dag langer in Bari omdat ik hier volgende week woensdag weer terug kom. Mijn vliegtuig gaat pas ‘s avonds om 23:00 uur dus heb dan nog tijd zat voor Bari.

Ik ga nu even een fors stuk van de route overslaan. Ik wil persë naar Santa Maria di Leuca. Maar als ik daar lopend heen ga kom ik pads na de bruiloft van neef Loek en Lisa terug en dat kan 1000% zeker niet.

Ikm loop nog de laatste 3 etappes naar Santa Maria di leuca. Moregn ga ik met de trein naar Otranto.die om 10.02 uur vertrekt van Barrio centraal waar ik dus vlakbij zit. Met 2 overstappen kom ik om 14:00 uur aan in Otranto. Bij de eerste overstap moet ik 45 minuten wachten op de volgende trein. Moregn geen wandeldag maar ene treindag. Ook wel lekker want uiteindelijk heb ik nu vanaf Benevento aan een stuk gelopen, 9 dagen.

Maar het lopen gaat goed. Ik ben nog 6 dagen in Italië waarvan 3 wandeldagen.