De tocht van vandaag was wel wat langer dan ik verwacht had maar alles behalve vervelend, het was een mooie route met ontmoetingen onderweg. Ik mis heel veel pelgrims van de grote groep die naar Siena zou lopen. Vandaag ongeveer zes mensen ontmoet maar dat moeten er veel meer zijn. Het weer was perfect vandaag, goed wandelweer. Bij het ontwaken in Monteriggioni bleek dat alle toeristen natuurlijk weg waren het was echt doodstil daar, maar het vervelende dat je niet eens ergens kon ontbijten. Vandaag zonder ontbijt op stap.
Vandaag een afwisselende route over grind en zand wegen, door het bos heen en af en toe een asfaltweg. Ik ben gisteren aan de mooie kant van Monteriggione binnengekomen, aan de andere kant kunnen auto's in de buurt komen, is er een grote parkeerplaats en natuurlijk weer heel veel campers. Maar bij het vervolg van de tocht kijk ik even achterom en dan zie je dat allemaal niet en zie ik het mooie plaatsje Monteriggioni nog liggen. Inmiddels ben ik alweer een stukje de hoogte in gegaan.
Onderweg zie ik allemaal mooie dingen onder andere een oud kasteel dat niet veel zegt, maar gelukkig wel iets moois tegengekomen. Ik kwam op mijn route de eerste "donativo" tegen. Een plek waar je eten en drinken kan krijgen en eventueel een donatie kan doen voor je betaling, zelfs dat is niet verplicht. Dit heb ik heel vaak meegemaakt op de Camino de Santiago maar nog nooit op te Via Francigena dit was echt de eerste. Een man runt sinds 2019 deze donativo. Ik had al aangegeven dat ik nog niet had ontbeten en om 10:00 uur was dit toch een welkome ontmoeting. Tijd voor koffie, cake en een soort broodje en bijpraten.
Op richting aanwijzers heeft hij ook nog even alle afstanden aangegeven die volgens mij niet erg correct zijn.
Hij heeft natuurlijk een mooie stempel voor mijn pelgrims paspoort en wat bijzonder is is dat iedereen wat in een schrift schrijft, dat laat hij al doen sinds 2019, en daar maakt hij boeken van, waarschijnlijk niet om uit te geven maar om gewoon te hebben denk ik, hij liet ze mij met trots zien. Ik heb natuurlijk ook het een en ander geschreven.
Ik loop samen verder met twee Italiaanse mannen, niet dezelfde die ik eerder heb gezien. We blijven elkaar tegen komen tot we in Siena zijn. De route gaat door een dal eerst lang over een asfaltweg, dan duiken we weer een grindweg op en komen we op een bospad terecht. Op de kale vlakte in het bos staat ineens een obelisk. Ik heb begrepen dat die te maken heeft met een drainagesysteem dat in dit gebied ligt maar begrijpen dat lukt me niet echt. Er staat een tekeningetje naast met onderaardse kanalen met daarboven een berg getekend.
Dit was overigens de enige bezienswaardigheid in het dal er ligt ergens ook nog een kerk en een kasteel maar dan moet je behoorlijk voor omlopen daar had ik even geen zin in. Maar wat wel mooi is is de natuur, het bos staat echt helemaal vol met bloemetjes. Links en rechts overal van die bloemetjes waar ik maar kijk. Deze tijd van het jaar is toch echt een prachtige tijd om de Via Francigena te lopen zeker hier in Toscane.
Kom je het bos uit dan staat er ineens een bord Siena met rechts een steen met Siena 2 km. Het is niet dat je er bijna bent, vergeet het maar de afstand is ruim twee keer zoveel om in het centrum van Siena te komen. De route gaat hierna weer een heel stuk door het bos mooie paden.
Net uit het bos kwam ik een Italiaans stel tegen die liepen een paar dagen met een hond. Zij sprak ook nog een beetje Nederlands want ze heeft een poosje in Nederlandstalig België gewerkt. Ze had me toch veel bij zich, kampeerspullen, volle rugzak en een gitaar. Ik vroeg aan haar, heb je eigenlijk een beetje te veel bij je? Haar antwoord was, ja helaas wel. Ik vroeg ook of ze elke keer gaan kamperen, nee dat niet een beetje om en om omdat ze natuurlijk niet overal met een hond kunnen slapen. Het lijkt dat het een Nederlands gesprek was maar eigenlijk ging het allemaal in het Engels. Ze wonen net boven Rome en lopen nu een paar dagen. De route is dan even doorpakken een paar stevige klimmetjes er in, inmiddels kwamen we boven met z'n vijven en de hond, zuchtend en wel. Met de Italianen met de hond heb ik nog doorgelopen tot het centrum de andere twee ging onderweg op een bankje even picknicken.
En dan kom je Siena in, eerst de eerste poort dan de tweede en ben je binnen de vestingsmuren van de stad.
Zo rond half twee liep ik deze poorten door mooi op tijd. Ik ben toch maar even naar mijn slaapadres gegaan om daar mijn rugzak achter te kunnen laten en me even op de frissen, daarna ben ik de oude stad ingegaan. Het uitzicht vanaf mijn kamer is op de oude stad, ik zit binnen de muren van Siena. Een mooi plekje en dat voor weinig geld.
Siena een stad gesticht door de Etrusken om er een Romeinse kolonie te maken. De stad concurreerde vroeger met Florence, die stad heeft het gewonnen. Maar het is een gezellige stad, ook een universiteitsstad. In de stad natuurlijk een paar prachtige plekken ten eerste het schelpvormige plein de Piazza del Campo, waar vandaag ook weer veel mensen gezellig in de zon zaten. Elk jaar op 2 juli en 16 augustus zijn hier de fameuze paardenraces. Het plein staat ook wereld wijd bekend om zijn schoonheid een stedenbouwkundige zuiverheid en het wordt daarom beschouwd als een van Europa's mooiste middeleeuwse pleinen.
Daarna de Duomo die Siena, de kathedraall van de stad. De kathedraal is in de 12e eeuw gebouwd het is een van de voorbeelden van de Italiaanse Gotische architectuur. De façade, de voorkant van de kerk is rijk versierd, naast de dom staat een 77 m hoge campanile.
Wat in de kerk opvalt is de lijst met 172 borstbeelden van pauzen uit de periode van 1400 tot 1500, 36 borstbeelden van keizers, een heel apart gezicht. Kerken zijn vaak musea en dat is ook hier het geval. De kerk heeft een prachtige marmeren vloer bedekt met opschriften en inlegwerk. De vloer bestaat uit 57 vlakken met Bijbelse verhalen. Helaas de meeste vlakken kun je niet meer zien want die zijn afgedekt met tapijt om ze te beschermen voor de toekomst.
In de stad zie je aan muren vaak ringen zitten op verschillende plekken ik verwachtte dat het te maken heeft met de paarden, je kunt hier gemakkelijk een paard aan vast zetten. Of dat met de races te maken heeft dat weet ik niet het kan ook van een andere periode zijn.
In Siena valt natuurlijk nog veel meer te bekijken maar dat lukt me niet in een middag na een lange wandeling. Ik heb dit keer gekozen voor geen rust dagen ik wil iedere dag lopen, mijn ervaring is dat een rustdag de dag erna weer extra moeite geeeft om op gang te komen. Gelukkig zitten er veel kortere afstanden tussen gepland en dat maakt het goed, zoals vandaag al om half twee in de stad. En lukt het niet dan plan ik het anders. Morgen loop ik niet naar Buonconvento, want dat is 32 km lopen, veel routes geven aan dat de tocht morgen daar naartoe gaat. Ik loop morgen naar Monteroni d'Arbia. Dat is ongeveer 18 km een mooie afstand. Ik moet dan een klein beetje van de route af maar dat is geen probleem. En overmorgen loop ik dan naar Buonconvento.