Het Marskramerpad

Dag 2, Oldenzaal naar Hertme, 23-02-2023

Ondanks alle malaise van gisteren heb ik uitstekend geslapen. Marjan kwam met haar man Henk het ontbijt brengen. Lekker met een gekookt eitje erbij.na uitvoerig afscheid te hebben genomen ben ik de tweede dag van het Marskramerpad begonnen.

 

De weg was nat maar regen heb ik niet gehad. Al snel nadat ik Oldenzaal uit ben kom ik bij het grote recreatieterrein “Het Holsbeek”. Een zeer uitgestrekt recreatiegebied aangelegd in de jaren zeventig van de vorige eeuw.je kan hier wandelen, zwemmen, karten, MTB fietsen, mountainbiken, voetgolven, klootschieten, paardrijden en fietsen op een wielerbaan van 4,2 km. De wielerbaan is aangelegd voor grote nationale en internationale wedstrijden, maar die zijn er nooit gekomen.

 

 

 

De volgende bezienswaardigheid is het kerkdorp (katholiek) Deurningen. Maar voordat ik daar kom halverwege een stop bij een particulier. Heerlijke koffie, koeken, fris etc te koop en een mooie zitplek, betalen met geld in een kistje is inmiddels achterhaalt, nu de QR code scannen en betalen met je telefoon.

 

 

 

In Deurningen natuurlijk een grote kerk die ik naar Plechelmus is vernoemd net als in Oldenzaal. Met de carnavalslied was de kerk stampvol en met de viering van Aswoensdag, waren er 10 mensen om het askruisje te halen, dit volgens de eigenaar van het café Pelle’s. Hij was net bijgekomen van carnaval, iedere dag 1500 mensen in de zaal en 800 mensen in de tent voor de kerk. Hij was zeer tevreden. Gisteren de grote schoonmaakdag van café en buiten, sinds vandaag is alles weer normaal gaf hij aan. Het is onbegrijpbaar zo een groot café in een klein kerkdorp. Ze hebben al vaker de prijs voor beste terras van Twente gehad en maken zelf chocolade bonbons e.d.

 

 

 

 

De route naar Hertme gaat over een drassig en glad pad langs de Deurningerbeek. Oppassen voor het uitglijden. Niet ver voor mijn slaapplek bij een boerenerf, een wilde hond die op mijn rug sprong en trachtte te bijten. Nu ik naar mijn jas kijk zie ik ook kleine gaatjes in mijn jas van die hond. Vreemd dat je dat soort wilde beesten los laat rond lopen. Verder ging het goed, hij bleef mij wel volgen maar geen springerig meer.

 

 

 

 

Nu zit ik het hotel, een keurig hotel met heerlijk eten. Morgen gaat de tocht naar Rijssen, de eerste plaats die ik aandoe is Zenderen. Neef Loek belde nog even dat hij Lisa ten huwelijk heeft gevraagd en volgend jaar gaat trouwen, daar heb ik nog maar even een biertje op genomen.