Via Francigena del Sud
Dag 16, Celle di San Vito naar ,
12 april 2024
Een makkelijke dag vandaag, heeft ook weer een nadeel de route is wat saaier. Het is weer blauwe hemel maar niet echt heet omdat er zo hoog wel ene windje waait.
Gisteravond samen met de Italianen gegeten. Eeen vast menu met rode wijn of bier. Maakt niet uit wat je drinkt de totaalprijs blijft gelijk.
Helaas lopen de Italianen morgen ook naar Troia, maar gaan vanaf daar naar huis. Na 43 dagen lopen stoppen ze er even mee, jammer. Ze gaan met de trein naar Veneto, noord Italië. Ze hebben in één stuk door van Aosta naar hier gelopen. Ze zijn beiden ook gepensioneerd. Het eten was erg ouderwets gezellig zo samen en belevenissen uitwisselen. We hebben beiden foto’s laten zien van de boottocht van Danilo over de Po. Met alle rituelen die er bij hem bij horen.
Het begin van de route is even weer wat terug lopen richting dat mooie plein waar ik gisteren over schreef. Langs de kerk weer omhoog en aan het eind van deze weg niet naar rechts waar ik gisteren vandaan kwam maar nu naar links. Even toch weer stevig omhoog lopen over een paar kilometer.
En gelijk het dorp uitlopend weer een fontein. Wat ook apart is dat dit dorp tweetalig is, te vergelijken met het Fries en Nederlands. Een beetje geschiedenis; Lang geleden was hier ene klooster met cellen, waar monniken pelgrims onderdak konden bieden op hun weg naar Jeruzalem. Door een besmettelijke ziekte werden de kloosterlingen genoodzaakt het klooster te verplaatsen naar een ander hoger gelegen dorp. Uiteindelijk maakten huursoldaten van kolonisten uit de Provence, Frankrijk er hun intrek. Hier kwam dan het Francoprovençaalse dialect. Het dialect wordt door de bewoners in ere gehouden, een kleine 2000 mensen spreken het. Maar ook op borden in het dorp zijn teksten in twee talen geschreven. Het dialect heet “faetar”
Als ik het hhoste punt hebt bereikt van vandaag zie ik links van mij in de verte Celle di San Vito liggen, daar kwam ik vandaan. Het is het dorp dat je midden op de foto ziet liggen. Het was ook best nog even een stevige klim.
En dan de afdaling, niet zo steil als het bovenstaande hoogte kaartje laat zien. Het is redelijk rustig aan dalend naar beneden. De hoogte kaart van de Via Francigena geeft ook een iets ander beeld. Maar er zijn haarspeldbochten met paadjes om ze af te snijden maar dat heb ik niet gedaan om mijn knieën te sparen. En het scheelde qua afstand nauwelijks iets.
En eigenlijk zie ik constant in de verte mijn eindbestemming van vandaag liggen. Op de foto is dat niet vast te leggen dat is nog te ver weg. Maar over de koolzaad bloemen heen geeft het een prachtig gezicht.
Ik gaf eerder aan dat het best anders is vandaag, dat laat deze weg zien, recht toe recht aan zonder schaduw. Blik op oneindig en doorlopen. Halverwege staat er ineens weer zo’n hokje voor pelgrims om even bij te komen, maar dat had ik net ervoor gedaan.
Maar uiteindelijk komt Troia in het zicht en kan ik het op ene foto vastleggen. En ja hoor een dorp ligt altijd op een berg. Weer even een stuk omhoog.
En dan Troia….
Volgens de legende werd Troia (Aecae) gesticht door de Griekse held Diomedes, die het oude Troje had vernietigd.
Troia is een bisschopszetel en een plaats waar enige aandacht aan wordt besteed; het staat op een heuvel van gematigde hoogte, die uitsteekt boven de vruchtbare vlakte van Apulië, en ligt 15 kilometer ten zuiden van Lucera en 22 kilometer ten zuidwesten van Foggia.
Cattedrale di Santa Maria Assunta staat prominent in de oude hoofdstraat.
De kerk ligt in het centrum van Troia aan de Via Regina Margherita. De hoofdgevel, georiënteerd op het noordwesten, kijkt uit op een klein voorplein.
Omdat het vandaag niet zo ver is, was ik redelijk vroeg in Troia, 13 uur. En dat is net de tijd dat nagenoeg alles is gesloten en pas weer om 17 uur opengaat. De Siësta duurt hier erg lang. Je kan dan ook een kanon afschieten zonder iemand te raken. Zo zag de oude hoofdstraat er om die tijd uit. Iets verder recht zie je de kathedraal staan.
\
Moregn en overmorgen wordt het allemaal iets anders. Ik heb vandaag de officiële route vergeleken met mijn route, Daar zit best een verschil in. Ik wilde lopen naar het klooster Santuario dell’Incorionata. Ik had met hen al eens eerder mail contact gehad en toen kreeg ik te horen dat ze gesloten zijn. Ik dacht, het is winter en dat kan ik dan begrijpen. Maar at ik nu begrijp is dat het echt gesloten is. Het is een enorm complex. De officiële route komt daar dan ook niet meer. Ik had dat misschien wat beter moeten bekijken. Maar ik heb ene redelijk alternatief bedacht en kom over twee dagen weer op de officiële route. Ik loop morgen naar Foggia waar ik toch al heen zou gaan. Maar wilde na het klooster na het station lopen om een stukje met de trein te gaan omdat de afstand anders veel te lang zou worden. Maar ik heb nu een aftakking bedacht dat ik naar Foogia kan lopen. De dag erop pak ik wel de trein met twee haltes en kom dan even later weer op de officiële route. Wie weet wat ik ga zien wat anderen niet zien.
Morgen wordt het 24 gereden en zon.
Voor vandaag heb ik zelf weer wat boodschappen gedaan, kaar rauwe ham en een bak sla. Even ene keer niet in een restaurant.