Via Francigena del Sud
Dag 3, Rome naar Marino,
30 maart 2024
Gisterenavond naar de Kruisweg geweest bij het Colosseum, ik niet allleen maar met mij tien duizenden mensen, Veiligheid voorop, bij iedereen tassencontrole en detectie en het wemelt van politie militairen een soort Boa’s, Rode Kruis en wat niet meer. Waarom, ten eerste omdat de Paus komt en ten tweede omdat we met zoveel mensen bij elkaar zijn. In de middag is eerst de hele omgeving veilig gesteld. Dat dat zo allemaal moet tegenwoordig maar zeer begrijpelijk.
Ik stond op een mooie plek vooraan, Kreeg een kaars en een boekje met alle gebeden van de kruisweg en het wachten op de Paus kon beginnen. Zijn zetel staat al hoog gereed aan de zijde van het Forum Romanum, bloemen erbij, fakkels aan, alles voor elkaar. Maar om tien over negen wordt de stoel van de Paus weggehaald en wordt bekend dat hij niet komt. Op die plek komt ook niemand anders, de plek onder de baldakijn blijft leeg. Natuurlijk begint dan wel de kruisweg. Voor iedere statie wordt er gebeden en wordt dat afgesloten met het Pater Noster (Onze Vader). Ik had al twee uur gestaan en dacht aan de dag van vandaag dat ook nog effe wilde lopen. Ben na 3 staties weggegaan. Dan merk je hoeveel mensen er zijn er was geen doorkomen aan, ik vond het zelfs wat onbeleefd omdat nagenoeg mee bid.
Desondanks was het wel een beleving en daarom toch wat foto’s.
Vanmorgen mijn rugzak weer ingepakt voor het wandelen, net even anders dan voor in het vliegtuig. Om 8:15 uur gaan ontbijten weer samen met de Engelsen en Italianen. De host had voor vanmorgen een soort tosti’s gemaakt, en morgen heeft hij een speciaal Paasontbijt, dat ga ik missen bij hem.
Dan op pad, het weer is lekker, met start 17 graden en een flauwe zon. Dat bloijft tot de middag zo, daarna kwam er een harde warme wind maar waar je altijd wel moe van wordt. Ik had de wind continu in mijn gezucht. Dat was even afzien.
Dit wordt de dag van de Via Appia.
Via Appia Antica
Gebouwd in 312 voor Christus. Om Rome met Capua te verbinden en een snelle verbinding met de slagvelden tijdens de Tweede Samnitische Oorlog mogelijk te maken, bereikte de Via Appia vervolgens Benevento, Venosa en uiteindelijk Brindisi. Toen zijn militaire doel eenmaal was uitgeput, kreeg de weg een commerciële waarde en werd hij een bruggenhoofd met de oostelijke provincies. Langs het pad van wat de dichter Statius in de 1e eeuw na Christus definieerde. "koningin van de straten", werden aristocratische villa's geopend en prestigieuze graven opgesteld. Het stuk binnen het Archeologisch Park is een echt openluchtmuseum dankzij Luigi Canina die tussen 1850 en 1853 een indrukwekkende opgravings-, restauratie- en installatieactiviteit plande en coördineerde.
En het echt een Open Lucht museum. In Nederland zijn we blij als we resten vinden maar hier liggen ze gewoon naast de Appia bijna voor het oprapen.. en dat vandaag over een lengte van ca. 17 km. Kaarsrecht, in die tijd had je waarschijnlijk geen bestemmingsplannen en was aankoop grond niet nodig.
Het eerste stuk rijden ook auto's, een groot kabaal. De organisatie heeft dan ook bedacht om dat stuk over te slaan met een ander route door het bos, dat was aangenaam.
Maar eerst verlaat je Rome door de poort door te gaan en dan kom ik even verder bij het straatnaambord Via Appia Antica, dat is bij het drukke stuk.
VDS’s omleiding leidde mij langs het nymphaeum van Egeria.
Het nymphaeum van Egeria (Ægeria) maakte waarschijnlijk deel uit van de waterwerken van een nabijgelegen villa van Herodes Atticus, wiens beroemde triopion, een agrarisch landgoed gewijd aan de nagedachtenis van zijn vrouw Annia Regilla, zich uitstrekte van de Via Appia tot aan de oevers van de Almo-rivier (momenteel Almone genoemd).
De foutieve identificatie met de Grot van de Nimf Egeria, genoemd in de oude bronnen, dateert uit de periode van het humanisme uit de Renaissance, toen een aantal geleerden gingen geloven dat het nymphaeum de locatie was van de bron en het heilige bos waar volgens de traditie Numa Pompilius (tweede koning van Rome) ontmoette nimf
In het Rijksmuseum hangt hiervan een prachtig schilderij in zwart wit van Giovanni Battista Piranesi, het dateert uit halverwege 1700 en maakt deel uit van 32 stukken van Rome.
Na deze uitstap kom ik weer bij de Via Appia, waar de drukte met auto,s weg is en waar een punt is voor koffie.
Dar is die dan echt de Via Appia Antica. Hoe oud deze weg is staat al eerder in het blog van vandaag. Maar zo zag de weg er werkelijk uit. Vaak zijn steen verdwene omdat die als bouwmateriaal zijn gebruikt in de tijd dat historie nog niet zo belangrijk was. De weg is dan bestraat met natuursteen keien een soort basaltblokje.
Lekker lopen doet dit ook niet maar gelukkig is er vaak een smal paadje naast waar het beter loopt.
Het is over de hele lengte een waar museum, onvoorspelbaar wat hier allemaal gestaan heeft.Voor mij vaak niet te achterhalen wat het was.
Hieronder een heel klein overzicht van wat je onderweg ziet. Het is vaak op een foto moeilijk voor te stellen wat het is, hoe groot en hoe het erbij staat.
Op het laatste deel wordt de weg is minder, het lijkt dan meer op een boerenpad, met soms een stuk mer originele stenen. Wat wel blijft zijn de bouwsels langs de weg/pad.
Bijna aan het eind van dit deel van de Via Appia, die loopt nog even iets verder door en kom ik nog vaak tegen.
Maar dat was een infopunt voor de Via en Appia en voor de Via Francigena, de tocht die ik verder loop. Mijn water was op, dus mooi, eerst de watervoorraad aangevuld en toen even naar binnen. De ontvangst was niet bij soort punten wat ik gewend ben. Een man op de bank onderuit gezakt wilde wel later even voor mij opstaan. Over het algemeen wordt je hier met open armen ontvangen. Maar het kwam goed, ik kreeg nog een stempel van hem in mijn Pelgrims paspoort.
Vanaf hier nog een stukje rechtdoor en dan richting Marino. Een natuurlijk lig die plaats weer op een berg, dat heb ik meestal meegemaakt met de Via Francigena. Hiervoor al een eerste klimmetje gehad en nu nog even naar de stad.
Aan de andere kant van het hoge deel zie ik een woning gebouwd op de rand van een rots, gewoon een mooi gezicht.
De eerste wandeldag zit er weer op, er weer even inkomen en graag geen harde wind. Heel veel mensen tegenkomen maar allemaal groepjes die met elkaar bezig zijn. Helaas vandaag weinig ontmoetingen.
Vanmiddag even wat boodschappen gedaan. Ik kan hier koken en gat wat maken. Ook spullen meegenomen voor mijn paas ontbijt, een ei zal niet ontbreken.
Morgen de tweede dag best een pittige dag, vandaag 24 km gelopen morgen iets meer.