Het Marskramerpad
Dag 16, Leiden naar wassenaar
18 februari 2024
De dag naar Wassenaar, de dag naar Koninklijk landgoed de Hortsten, de dag van de REGEN. Ik vertrok vanmorgen bijtijds, de Beestenmarkt was verlaten, stil en drijfnat. Het is natuurlijk ook zondagmorgen, maar wie komt met dit weer zijn bed uit, laat staan zijn huis uit? Ik.
Na nog even langs een nat terras en een nat straatje kom ik uit bij de Pieterskerk
, die zie je op de achtergrond van het straatje..
De Pieterskerk is een laatgotische kerk in Leiden. Van oudsher is het de hoofdkerk van die stad.
Aan de patroonheilige, Sint-Pieter, tot wie Jezus in het Evangelie volgens Matteüs zegt "Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen”, heeft de stad haar wapen te danken, alsmede haar bijnaam Sleutelstad. Dus de sleutels van Leiden zijn die van Petrus.
Wat verder op mijn route in Leiden kom ik langs de sterrenwacht.
Sterrenwacht Leiden is opgericht in 1633 als observatorium bij de Leidse universiteit. De Sterrenwacht is het oudste nog bestaande universiteitsobservatorium ter wereld (alleen de Vaticaanse Sterrenwacht (1578) is ouder). Op het dak van het Academiegebouw aan het Rapenburg in Leiden werd het kwadrant van Snelliusgeplaatst.
Uiteindelijk loop ik de stad uit, langs een camping waar mensen kampeerden en verder een lange weg in de regen langs de Vliet.
Na even blik op oneindig en doorstappen door de regen kom ik in Voorschoten uit. Daar wordt het tijd om even bij te komen, vandaag maar een keer koffie met appelgebak, ik was uiteindelijk zonder ontbijt vanmorgen op stap gegaan.
De gemeente Voorschoten heeft ongeveer 250 prachtige monumentale panden. Voorschoten wordt gekenmerkt door de lintbebouwing langs de doorgaande weg van Ter Wadding tot voorbij het kasteel Duivenvoorde. Langs de weg staan maar liefst vier (voormalige) buitenplaatsen, een fraai fabrieksgebouw en het kasteel. Drie kerkgebouwen sieren de doorgaande route. Daartussen staan bouwwerken uit diverse tijden en stijlen. De eeuwenoude Voorstraat, op de foto hierboven, met Hollandse gevels, oude bomen, gaslantaarns en dorpspomp is prachtig.
Ook de nieuwbouw ziet er bijzonder uit, natuurlijk de uitzonderingen daargelaten.
Na deze koffiebreak door naar het Koninklijke landgoed De Horsten. De poort staat vandaag wagenwijd voor mij open.
Koninklijk Bezit
Het landgoed is ontstaan uit drie aankopen van prins Frederik (1797-1881), te weten Raephorst, Eikenhorst en Ter Horst.
Na de dood van prins Frederik werd dat goederencomplex met De Horsten geërfd door diens dochter prinses Marie. Na de geboorte van prinses Juliana, troonopvolgster in de eerste lijn, was er voor prinses Marie minder reden de goederen van haar vader in Nederland aan te houden. Door aankoop in 1903 werd De Horsten eigendom van koningin Wilhelmina en vervolgens ging het over op haar enig kind koningin Juliana, die het bij haar overlijden naliet aan haar oudste kind koningin Beatrix. In november 2017 schonk zij het aan haar eigen oudste kind, koning Willem-Alexander. Hierbij moet gezegd worden dat twee van zijn neven, de prinsen Floris en Pieter-Christiaan, het eeuwigdurend recht van erfpacht en opstal hebben gekregen van de boerderijen Raaphorst en Horstlaan 14. Willem Alexander heeft met zijn familie lang gewoond op de Eikenhorst. Maar dinsdag loop ik langs hun huidige woning.
Omdat ik een stukje verkeerd liep kwam ik voor het grote hek van de villa. De villa is niet te zien, de straten voor dit hek zijn genoemd naar hun drie dochters..
Maar ook met dit regenweer zijn de paden op dit landgoed niet koninklijk toegankelijk te noemen, ook hier moet je door de blubber en de plassen.
Wat verder op dit grote landgoed kom ik in het zicht van de seringenberg met daarop de uitkijkkoepel. Ik besloot die te gaan beklimmen, een smal looppad slingerd omhoog om de berg en kom je uit bij drie trappen en dan op de top. Maar ook daar regende het. De klim was weer een mooie training inclusief de afdaling.
Dan nog het laatste stuk door het landgoed, op naar de andere ingang voor mij nu de uitgang aan de Wassenaarse zijde.
Net buiten de poort is de bushalte om weer met de bus naar Leiden te komen. Was ik de enige wandelaar vandaag? Nee dat niet ik ben zeker ca. 10 andere drijfnatte wandelaars tegengekomen.
Morgen loop ik het stuk Woubrugge naar Leiden, en dan met de bus weer naar Wassenaar, om vanaf de poort van het landgoed mijn route te vervolgen naar mijn overnachting plek in Wassenaar.
Hieronder nog een foto van het “mooiste” gebouw dat ik op het landgoed heb gezien.
