Dag 16; Cussey sur l'Ognon - Besancon,
2 juni 2019
Vandaag top internet, de dag van gisteren, ook even mijn blog afgemaakt.
Gisteravond met François zitten eten, hij had in de middag ook hier gegeten maar we hebben elkaar afgewisseld, eerst was hij alleen daar om te eten en toen ik. Ook in de avond waten wij als de enige twee eters, lokaal volk zie je helemaal niet. Maar ze trekken alles uit de kast om ons goed te verzorgen. Nu hadden ze ook een kipschotel, met vooraf huisgemaakte paté en als dessert pistach ijs, en dat voor een vriendenprijsje. Vanmorgen hebben we ook samen ontbeten, we gaan beiden vandaag naar Besancon, maar we slapen in verschillende locaties. François wat buiten de oude stad en ik in de oude stad. De hoteleigenaar heeft ons op onze vraag even ons beide op de foto vastgelegd. Of we elkaar vaker zien is nog maar de vraag omdat ik een dag langer in Besancon blijft. We hebben voor de zekerheid wel onze telefoonnummers uitgewisseld. Mijn ervaring met de Camino is dat je elkaar toch vaak weer treft.
Gisteren nog wel even wat rondgelopen in Cussey sur L’Ognon, een mooie antieke vrachtwagen gezien, een Berliet, jammer dat hij zo staat weg te rotten. Berliet was een Frans merk, die met name vanaf de eerste Wereldoorlog produceerden. Later zijn ze overgenomen door Renault en is het merk Berliet in 1979 verdwenen. Deze auto moet net als Ellen minimaal 40 jaar zijn. Heeft niets met pelgrimmeren te maken, maar leuk om te weten.
En dan op stap naar Besancon, het beloofd vandaag een snikhete wandeldag te worden, maar de Via Francigena gaat verder. De route was vandaag een groot deel door het bos, het begint wat bergachtiger te worden en het laatste stuk loop je door meer verstedelijk gebied. Gelijk vanaf het hotel al direct een klim, het gewicht van je rugzak op dat moment met 3 liter water op zijn zwaarst, is dat even aanpoten. Maar gelukkig boven aangekomen staat Maria mij te verwelkomen.
De route is vandaag weer aangegeven met de rood/witte GR strepen. De route door het bos ging best heel slingerend over smalle paadjes, maar de routeaanduidingen bleven goed. De GPX had ik vandaag niet nodig. Hieronder kom je net weer op een breed pad uit maar het grootste gedeelte van de route waren smalle paadjes.
Af en toe mooie plaatjes van watervennen die helemaal vol met waterlelies staan, helaas bloeiden ze nog niet, en soms had je een schimp tussen de bomen door van het lager gelegen deel waar ik eerder was.
Zoals ik al aangaf was het bloedheet vandaag, om 11 uur zomertijd, was het al 30 graden. Mijn water begon er ook aardig door te raken, ik was blij het bord Besancon te zien, ondanks dat je dan nog ca 4 km moet lopen. Vandaag onderweg niet veel mensen gesproken, iedereen zegt je wel goedendag en een keer 4 mensen die op straat stonden stelden weer de bekende vragen.
Het eerste deel van Besancon, veel kantoren, universiteits gebouwen, maar dan nieuwe, en veel zon. In het boekje van Ben Teunissen staat dat je ook direct de bus kan nemen naar het centrum, maar dat is niet pelgrimmeren. Je moet blijven zwoegen en zweten. Iets verder kom je in een lelijke appartementen woonwijk terecht met hele strakke woningblokken zonder enige tierelantijn. Maar doorlopend wordt je beloond, wat een mooie oude stad is dit. Zoals het laat aanzien heeft deze stad niets onder de oorlogen te verduren gehad. Dit had ik niet verwacht zo mooi. Besancon ligt op een schiereiland, de rivier de Doube kronkelt zich om de stad heen. Hieronder twee foto’s die ik vanaf de brug over de Doube naar twee richtingen heb genomen. En zo ziet eigenlijk de hele binnenstad eruit.
Morgen komt er meer over Besancon, ik heb nu 14 dagen achter elkaar gelopen, een rustdag mag wel een keer. Wel al 350 km op stap. Het is anders dan de Camino Santiago, maar dat is de Camino ook in Frankrijk. Pas vanaf de Sint Bernard pas zal het drukker worden, net als de Camino vanaf Saint Jean Pied de Port. Mijn was is ook weer gedaan, alles was vuil het was echt even nodig. Met dit weer droogt het in iedre geval goed.