Vreemd maar ik had vandaag het gevoel naar het eind van de wereld te lopen. Uiteindelijk kun je op deze plek niet over land zuidelijker. De foto van deze rechte weg lijkt echt naar het einde van de wereld te gaan. Ik was er nog lang niet hoor.

 

 

Ik kom uiteindelijk bij de laatste plaats voor Santa Maria di leuca, ook wel afgekort met Leuca. Het is de plaats Gagliano del Capo. Ligt ook weer wat hoger nog even een klein klimmetje. Gaat me inmiddels wel gemakkelijk af, het went en de conditie is beter.

 

 

Al is het maandagmorgen, best een gezellig stadje, De bars voor koffie zijn allemaal druk bezocht. Bij de kerk staat een lijk auto voor de deur, op een bankje naast de kerk zitten de 4 lijkdragers in hun zwarte pak op een bankje alle vier met de telefoon in de hand. gewoon een grappig gezicht.

 

 

Hier heb ik niets meer te drinken genomen, ik had nog water genoeg bij me. De hele route loop ik al langs die prachtige bermen met al die bloemen. Toch die mooi margrieten maar een op de foto gezet. Die en veel andere bloemen markeren nagenoeg de hele route.

 

 

Het gevoel dat ik naar het einde van de wereld loop blijf mij achtervolgen. Ik zie niets hoogs meer voor mij, de cactussen volop langs de route en naar beneden lopen.

 

 

Ik  kom weer bij de zee en een stukje naar links, nog best hoog gelegen ligt het klooster Santa Maria De Finibus di  Leuca.

Ik kom aan op een groot plein met een Cirkel van bogen, het klooster en de kerk.

 

 

Het basiliekheiligdom van Santa Maria de Finibus Terrae is een kleine basiliek en heiligdom in Castrignano del Capo, gelegen in het gehucht Santa Maria di Leuca: het wordt zo genoemd omdat het zich aan de zuidoostkant van het Italiaanse schiereiland bevindt.

 

Op het voorgebergte, waar de huidige kerk van Santa Maria de Finibus Terrae staat, stond oorspronkelijk een heidense tempel gewijd aan Minerva, zoals blijkt uit de ontdekking van een altaar, bewaard in de kerk, waarop als volgt geschreven stond:

 

"Hier waar offers en geschenken aan Minerva worden aangeboden, wordt het heilige offer aan Maria Cristiano geplaatst"

 

De basiliek, gewijd aan de Madonna de Finibus Terrae, een naam die is afgeleid van de uitdrukking de finibus terrae [2] die de oude Romeinen voor dit gebied gebruikten als het laatste gebied dat door cives werd bewoond, vergeleken met dat buiten de zee dat werd bewoond door provinciales [1], komt het uit op een plein dat uitkijkt op het uiterste Apulische puntje van het Italiaanse schiereiland: op het plein staat het Petrine-kruis, de Mariazuil uit 1694 met daarboven een standbeeld van de Madonna, het werk van Filiberto Aierbo uit Aragon , en de vuurtoren[6]. De gevel van de kerk is in tweeën gedeeld door een hoofdgestel; het onderste gedeelte, verrijkt met opschriften en wapenschilden, is door vier pilasters in vijf compartimenten verdeeld, waarvan er twee, de centrale, eindigen met twee beelden: het toegangsportaal opent in het centrale deel, terwijl twee andere, kleinere, zijn aan de twee uiteinden geplaatst. De bronzen portalen,, werden in 2000 geïnstalleerd ter nagedachtenis aan het jubileumjaar: de centrale is gewijd aan de Madonna Ianua Coeli en presenteert het symbool van het maagdelijke en spirituele moederschap van de Madonna.

 

Het aantal bezoekers en pelgrims dat naar de basiliek van "Santa Maria di Leuca" gaat, neemt van jaar tot jaar voortdurend toe, dankzij de suggestieve schoonheid van dit juweel in de landen van Salento, de finibus terrae.

 

Het klaagster is nog steeds als klooster in gebruik. Ik heb de meest aardige non ontmoet, dara straks meer over. Eerst een samenvatting van wat je daar allemaal ziet.

 

 

En dan wil ik graag het Testimoium hebben van deze reis van Rome naar Leuca. Die heb ik ook van de Sint Piter in Rome en twee stuks van Santiago de Compostella. In de kerk staan alle deuren staan open, ik zie de sacristie het secretariaat en nog veel meer. Ik duik het secretariaat in en dat is gelijk de juiste plek. Een non komt op me af en ik vraag waar ik het Testimonium kan krijgen. Bij haar dus. Ze zet een stempel in mijn paspoort en ik moet me inschrijven in het register.

 

 

Ze loopt even een ander kantoortje in en komt terug met het Testimonium. In de Sint Pieterse moet ik zelf mijn naam erop zetten, maar in dit geval dat zij dat met een rode en zwarte pen., ze schrijft de route op die ik heb gelopen en vult mijn naam in, de hoofdletters in rood en de rest in zwart. Ze vraagt nog of ik een koker wil hebben om het te vervoeren. Ze blijft vriendelijk lachen en Engels tegen me spreken. Ik mocht haar zelfs op de foto zetten.

 

 

En ja hoor ik heb het Testimonium. Als mijn zonden zijn vergeven.

 

 

Ik ben niet zo goed in Latijn maar ik heb een vertaling gemaakt (google)

 

Uit zijn immense liefde stelt God het hart van de Allerheiligste Moeder zo in dat zij vol barmhartigheid jegens de pelgrims is, zodat zij altijd trouw mogen zijn aan Christus en overal smeekten ze de gouverneur van Qam, zelfs buitenlanders van over de hele wereld aan de uiteinden van deze landen van de Salentijn, de poort van het Oosten en het geluid van de zeebakens, de luchtige lucht van de ether en de dichtbevolkte pelgrim, de zekere bron en de zonneslaapzalen, zoals de ster van de Middellandse Zee. De arme man verandert het licht in een touw, en soms trekt hij het eraf

De vooraanstaande gids van Rasilica Vontificine

In het licht van de kleine God

De aria van de Heilige Maagd Maria

van de grenzen van de toegewijde aarde

Diorresis Usentense - Sametee Maria Leuradem, als bezoekplaats voor alle pelgrims vanwege de gehechtheid aan toewijding of de oplossing van de gelofte aan deze Sanetisaima Moeder van God op de drempels

Hij maakt het aan iedere onwetende bekend

Christiaan Kreijns

Dat hij de heiligste tempel had bezocht om vrede af te smeken, en daar smeekte hij de hulp van de gezegende Deipara. Op voorspraak van de helderheid van het ongeschapen licht heeft de Almachtige Heer u door het Woord ontvangen en laat de plechtige geloften hem in staat stellen zijn leven te veranderen en voorgoed geweldige broeders te worden. Om gerapporteerd te worden door Gods woord en werk.

Gegeven vanaf de zetels van de Basiliek van de Heilige Maagd Maria vanaf de uiteinden van de aarde,

In het jaar 2024

Rector van het Pauselijk Pontificaat

 

 Na in het café naast de kerk een colaatje en een broodje te hebben genomen, in de souveniersshop nog even een magneet te hebben gekocht met de afbeelding van dit heiligdom ben ik verder gegaan. De korset route naar de stad die tegenover ligt is via een trap. Eerst het uitzicht op de stad vanaf het plein.

 

 

Vanaf de hoogte van de stad lopen er immense trappen naar het heiligdom. Ik ben de trap afgedaald omdat de kortste route naar de stad is en het ook wel bijzonder is. De trap vanaf boven en vanaf onderen.

 

 

Als ik in de stad ben en ik kijk terug dan zie jet het Heilgdom liggen en de trap daar naar toe. De trap die rechts langs de bomenrij loopt heb ik genomen.

 

 

Eigenlijk al best veel gedaan naar aankomst. Het is dan ook wel even genoeg vandaag omdat ik morgen hier ook nog de hele dag ben.

 

Mijn slaaplek opgezocht, gedoucht en dit verslag gemaakt. Inmiddels is het net half zes geweest.