Dag 13, van Aqueda naar Albergaria a Nova
30 maart 2023
Gisterenavond nog even lekker gegeten in het gezellige Águeda. Volgens mij is dit in het hoogseizoen een behoorlijke toeristische plaats. Maar de prijzen blijven nog steeds aangenaam. Daar gisteren nog even met Lastasja over gesproken, zij heeft familie wonen hier in de buurt. Het uurloon ligt hier ook veel lager dan in Nederland, als je iemand nodig heb voor een klus in huis betaal je ongeveer € 7,50 per uur volgens haar.
Vanmorgen ontbeten in een Pandaria, een bakker die zijn brood zelf bakt. Dit was het meest verse broodje wat ik tot nu toe heb gegeten. Bakje koffie erbij en ik kan weer op stap.
Net aan de rand van de stad zit een wijn coöperatie, of die nog in gebruik is kon ik niet zien. Erachter stonden ook van de gemetselde voorraad tanks zoals ik die eerder had gezien. Op de gevel een mooie afbeelding van een vogel.
Vandaag onderweg eens aandacht gegeven aan de vele mooie tegel tableaus op de huizen en vandaag de vele werkende fonteinen. Ik gebruik een ander programma voor mijn website en af en toe probeer ik wat uit, hieronder een overzicht van de tegels en fonteinen.
Het begin van de route was wel afwisselend, even stevig omhoog en dan kom je weer door een industrie gebied. Dat is toch het nadeel van deze route, dat er vaak stukken tussen zitten waarbij je denkt, wat doe ik hier. De route zal wel niet anders kunnen anders was dat zeker gedaan.
Een ander kenmerk van de route van vandaag is heel veel door bebouwd gebied lopen, zeer lang gerekte plaatsjes, bijna aansluitend aan elkaar. Dat is wel leuk lopen.
Verder slingert de drukke verkeersweg IC 2, zoals die hier heet, door hetzelfde gebied. Ik geloof dat ik die wel vijf keer ben overgestoken en één keer er een stuk langs gelopen omdat de route over een dal met de Rio Vouga liep en ik over die brug moest, wel op een apart deel.
Die weg, de IC 2 , brengt ook iets mee dat ik nog nooit op een camino heb meegemaakt, prostitutie. Er zitten op afslagen schaars geklede opgemaakte vrouwen op een laag plastic krukje te wachten op hun klanten. Vriendelijk lachend naar die zeulende pelgrim, maar op die zitten ze niet te wachten lijkt mij. Ik heb er geen foto van durven maken.
Op een punt gaat de route over een smalspoor rail. Volledig onbewaakt, niet echt een overgang, maar mijn pijl staat echt die kant op, op een andere manier kon ik ook niet verder. Ik verwachtte geen trein op dit spoortje. Net een stuk verder hoor ik achter me een trein, en ja hoor er gaat wel een trein over. Waarschuwingen nul komma nul.
Dit was die overgang.
Ik heb al vaker geschreven over de vele bouwvallen, maar vandaag kwam ik verschillende grote huizen tegen die in het dorp staan en leeg staan en vaak slecht onderhouden. Wat is dat toch in Portugal?
Ik steek weer die drukke weg de IC 2 over, langs een van de prostitués , sla ik links af langs de weg met zicht op een Romaanse brug met op de berg een wit kerkje met kerkhof in de zon, met daarachter donkere wolken. Een prachtig plaatje. Het water zit vol met kikkers die hun kwakend geluid maken.
Na Serém gaat de route over in een bospad, eindelijk geen asfalt. Natuurlijk weer eucalyptus bomen, keuring aangeplant in rijtjes. Dit bospad loopt door tot Albergaria-a-Velha, een wat grotere plaats zeer lang uitgerekt. Eigenlijk mag ik niet plaats zeggen want het is een stad, nog niet heel lang. Op 6 april 2011 heeft Albergaria-a-Velha stadsrechten gekregen. Dat dat nog wordt gedaan, in Nederland heb ik nimmer gehoord dat dat nog wordt toegekend, waarom eigenlijk niet?
De kinderen zitten gezellig buiten te lunchen bij de school.
Na Albergaria-a-Velha dook de route gelukkig weer het bos in tot het eindpunt van vandaag Albegaria-a-Nova. Uiteindelijk overnacht ik hier en niet in Branca wat ik van plan was. Mijn overnachtingsplek lag daat veel te ver van de route ontdekte ik gisteren en heb ik geannuleerd. Ik zit nu in een hostel en heb daar een eigen kamer. Achter mij kwam een Spaanse pelgrim binnen die geen woord Engels spreekt, en later kwam ik ook Stasja uit Nederland tegen waarvan ik gisteren telkens haar naam verkeerd schreef, daar was ik al bang voor.
Onderweg in het bos al aankondigingen van dit hostel, en dan merk ik dat ik al over de helft van het aantal kilometers ben. Hiervandaan 328 naar Lissabon en 300 naar Santiago.
Die smalspoor spoorlijn blijf ik tegenkomen, in Albergaria-a-Velha en nu ook weer in Albergaria-a-Nova. Of hier ook een trein rijdt ben ik niet achter gekomen, de rails ziet er hier wat roestig uit.
De eerste twee foto’s zijn naar links en rechts gefotografeerd in Albergaria-a-Velha en de laatste foto is de overgang bij Albergaria-a-Nova.
Vandaag onderweg slecht een ontmoeting met pelgrims, maar dan alleen met bon camino. Verder niemand gezien of gesproken.
Morgen weer verder richting Porto waar ik zondag aankom. De tocht morgen gaat naar de plaats met de mooie naam: São João da Madeira, volgens het boekje weinig bos, 97 % asfalt en 3 % onverharde weg.