Het Marskramerpad
Dag 17, Wassenaar naar Scheveningen
Weer een pad voltooid, het Marskramerpad, een tocht van Bad Bentheim naar Scheveningen, door een stukje Duitsland, de provincies Overijssel, Gelderland, Utrecht, Noord- Holland en Zuid-Holland. Van Oost naar West, Weer veel in Nederland gezien. Deze vijf dagen van alles meegemaakt, een hele dag regen, blubber en ook lenteachtig weer.
Vanmorgen eerst goed ontbeten bij Anette, ze had zelfs een gebakken eitje met spek voor mij gemaakt. Met een gevulde maag kon ik op stap gaan naar Scheveningen.
Ondanks dat ik door Den Haag loop gaat de tocht vandaag zeker voor 80 % door bos. Ik loop aan de westkant van de N44, aan de oostkant ligt het landgoed de Horsten. Wassenaar staat bekend dat inwoners gemiddeld het meest verdienen in Nederland. Dat is goed te zien, ik loop door Wassenaar alleen maar langs grote villa's. Als ik het bos in duik zie ik nog twee villa's vanaf de achterzijde. Dat geeft een beeld wat je hier ziet.
Het gemeente huis van Wassenaar is niet anders, een groot landhuis of paleis hoe je het ook wil noemen. Wassenaar telt ook meer dan 320 rijksmonumenten en ruim 100 gemeentelijke monumenten. Hieronder het gemeentehuis. Gezien vanaf de achterzijde.
Ja, dan kom ik in dat bos mooie plekken tegen. De vele heuvels volledig begroeid met mos, weer een mooie koepel op een berg die nu niet te bezoeken was. Ik slinger als het ware door de bossen heen, geen lange rechte lanen maar echt slingerend het pad vervolgen.
Halverwege in het Wasenaarse bos kom ik op het landgoed Rust en Vreugd.Dit was een buitenplaats met eerst alleen een boerderij. Door het landgoed liep de doorlopende weg van Den Haag naar Wassenaar. daarnaast liep de onverharde rijksstraatweg, nu de N44. Die werd verhard en mocht de eigenaar, Jacob Jan Cambier, zijn weg afluiten met hekken. Die staan er nog steeds en het landgoed is alleen toegankelijk voor wandelaars en fietsers, en dat alleen als het licht is. Ik mocht er doorheen lopen.
Na dit landgoed loop ik nog tussen villa's van Wassenaar langs mooi aangelegde parken met mooie beelden. Vooral het beeld met het meisje met wolven of vossen. Het is maar een heel klein beeld.
Dan loop ik nog even langs het Louman museum, het automuseum. Ik heb eigenlijk nooit geweten dat dat zo groot museum is. Misschien op het lijstje om daar eens heen te gaan.
Inmiddels ben Ik Wassenaar voorbij en kom in het Haagse Bos. Al snel kom ik bij een bord waarop staat verboden voor auto's behalve voor bewoners en bezoekers Huis ten Bosch, het woonverblijf van onze koninklijke familie. Als wandelaar mag je gewoon verder en kom ik aan bij de poort van het paleis.
Daar een hele tijd met een marechausse staan te praten, een jonge vent die dit werk wel voor even leuk vindt. Ik mocht helaas niet even door het hek heen.
Paleis Huis ten Bosch
Omstreeks 1230 bouwen de graven van Holland hun jachtslot op een strategische plek tussen Delft en Leiden én op een plek waar ze goed kunnen jagen: in het Haagse Wil Bos. Dit jachtslot is uitgegroeid tot wat nu het Binnenhof is. De graven regeren het bosrijke gebied vanuit dit slot. Rond het slot groeit de stad Den Haag. Het Haagse Bos blijft bestaan en geniet grafelijke bescherming omdat de graven er door de eeuwen heen graag jagen. De invloed van stadhouder Frederik Hendrik, de jongste zoon Willem van Oranje, groeit en op initiatief van zijn vrouw, de Duitse gravin Amalia van Solms, laat hij in 1645 hun buitenverblijf bouwen in het Haagse Bos. Tussen 1733 en 1743 worden aan dit 'Huis in het Bos' twee vleugels bijgebouwd en Prins Willem IV noemt het vanaf dan Paleis Huis ten Bosch.
Na de Franse bezetting keert de oudste zoon van Willem V, Willem Frederik, in 1813 terug naar Nederland
Meteen wordt begonnen met het herstel van Paleis Huis ten Bosch. In 1815 wordt Willem Frederik de eerste Oranjekoning van het Koninkrijk der Nederlanden: Koning Willem I. Om de problemen met waterstand in het Haagse Bos te verbeteren laat hij de twee grote vijvers graven. Het bos wordt tevens deels door architect J.D. Zocher sr in Engelse landschapsstijl aangelegd. Uit die periode stamt de structuur van slingerende paden in het bos.
Prinses Beatrix woonde vanaf 1981 met haar gezin op Paleis Huis ten Bosch. Zij gebruikt Paleis Noordeinde als haar werkpaleis. Na haar vertrek in 2014 worden de renovatie en het groot onderhoud van het paleis uitgevoerd. Op 13 januari 2019 nemen Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima met de prinsessen er hun intrek.
En het klopt dat het Haagse Bos voor iedereen toegankelijk is, het voelt nu wat lenteachtig aan, de zon schijnt een beetje, er wordt gewandeld, gespeeld en lekker op bankjes gezeten, De Buitenschoolse opvang is met grote getale aanwezig.
En dan pas kom ik echt in stedelijk gebied, ik steek de Utrechtse Baan over en kom eerst langs het huidige lelijke tijdelijke tweede kamer gebouw. Ik loop nog steeds wat door een bos en rechts van mij ligt het Malieveld.
Net op de hoek van het Malieveld zit een soort poffertjes en pannenkoeken paviljoen. Leek mij wel een plek om even te stoppen. Hier koffie en spa gedronken en een pannenkoek genomen. Maar die was echt niet lekker, die was gewoon te snel uit de pan en niet gaar, beetje jammer. Maar goed ik had gezeten en loop verder langs het Lange Voorhout naar de hofvijver met het Binnenhof, dit was vroeger de kopzijde van het Haagse Bos. Je ziet het werd een beetje duister weer. Ik heb de foto dan ook wat aangepast.
Na de Hofvijver sla ik rechts af de Kneuterdijk op. Hier was vroeger in de tijd van de ridders het middelpunt van steekspelen en toernooien. Edelen, hoge ambtenaren en ambassadeurs lieten hier hun voorname woonhuizen en stadskastelen bouwen. Hier woonden onder andere Johan de Wit, Jacob Cats, componist Unico Wilhelm van Wassenaar en Johan van Oldenbernevelt op nummer 24. Dan loop ik weer naar rechts en kom in het andere deel van het Lange Voorhout met op de hoek het bekende hotel Des Indes.
Ik slinger wat verder door de stad en kom bij het Vredespaleis aan. Er was net een zitting geweest over Gaza en er werd gedemonstreerd door Palestijnen.
Vredesconferenties
In 1899 kwamen, op initiatief van de Russische Tsaar Nicolaas II, 26 landen bijeen om te spreken over ontwapening, internationale rechtspraak en arbitrage. Een resultaat van deze ‘Eerste Haagse Vredesconferentie’ was de oprichting van het Permanente Hof van Arbitrage en het Vredespaleis. In 1907 werd de ‘Tweede Haagse Vredesconferentie’ georganiseerd waaraan 44 landen deelnamen.
Let op wie de innitiatiefnemer was, een Rus??? En nu Poetin???? Ik ben hier in onze Haagse/Zoetermeerse tijd vaak langs gekomen, het was er altijd doodstil, dat is nu even anders.
Direct na het Vredespaleis duik ik weer het bos in, het Scheveningse Bos, dat loop door tot Scheveningen.
Even verderop kom ik langs het Nederland-Indië monument. Er liggen volop bloemen voor.
Na de Japanse overval op Pearl Harbor werd Nederland op 8 december 1941 betrokken in de oorlog in Zuid-Oost Azië. Die eindigde met de Japanse capatulatie op 15 augustus 1945.
Het laatste stuk voor de bebouwing van Scheveningen loop ik door het Westbroekpark. Daar ligt een grote vijver die wel 10 meter dieper ligt dan de bebouwing van Scheveningen.
Nog maar een klein stuk verder en zie ik voor mij het Kurhaus.
Ik ben in Scheveningen.
Dan nog even de zee bekijken dan ben ik echt op mijn eindpunt, Maar dat viel even tegen. De boulevard wordt compleet venieuwd aan de zeezijde, er staan hekken met daarop platen gemonteerd die het zicht op zee ontnemen. Gelukkig vond ik een plekje waar een plaat weg was en kon ik toch de zee op de foto zetten.
Nog even een plaatje van één van mijn eerste grote projecten uit mijn Bredero tijd, het grote appartementengebouw naast het Kurhaus. De bouwkeet stond aan de boulevard. Ik hield een gafiek bij met bezoekers van het kantoor in Utrecht in relatie met de temperatuur, en ja hoor steeg de temperatuur dan waren er ook veel bezoekers.
Het project ziet en nog steed goed en strak uit.
Het zit erop, het Marskramerpad is gelopen. Het pad was ca. 420 km lang.
Dit waren mooi 5 trainingsdagen, een dag slecht weer is dan niet erg want dat kan ook in Italië.
28 maart 2024 vlieg ik in de vroege ochtend vanaf luchthaven Rotterdam naar Rome. Ik blijf dan nog een dag in Rome en wil 30 maart vetrekken voor de eerste etappe van Rome naar Marino. Ik hoop 22 april aan te komen in Santa Maria di Leuca in de hak van de laars.
Bedankt weer voor het meelezen en reageren op de een of andere wijze.