Via Francigena del Sud
Dag 6, Anagni naar Veroli,
2 april 2024
Toch een beetje internet, kijken of het lukt.
Vandaag van de ene stad op een heuvel, Agnagni, naar een andere stad op een heuvel, Veroli.
Het weer is goed, soms erg bewolkt en dan weer blauwe lucht, maar droog. Vanaf het weekend lijken het dagen van + 25 graden te worden.
Het was een moooie wandeldag maar niet echt bijzonderheden tot aan Veroli.
Na het verlaten van Agnagni door de poort, Porta Santa Maria, loopt de route lang naar beneden. In de verte wat donkere wolken.
Het ia nagenoeg vandaag allemaal asfalt lopen, behalve de berg op bij Veroli. De bewegwijzering is grotendeels met het Ichus teken maar soms duikt er ook een bord Via Francigena op, dan een paar achter elkaar en stopt het weer.
Dan zie ik zo mooie toren net als in San Gaminigo op mijn reis naar Rome. Hier stond er ,aar 1. Je ziet de donkere wolken maar die kunnen ook zo weer weg zijn.
Ik loop langs de flanken van de Apennijnen, maar wat mooi die paars gekleurde berg, en ja,ja blauwe lucht.
Ik kom ook weer op de Via Latina terecht waar ik gisteren lang over heb gelopen. Maar iets Roemeens is niet te ontdekken,
En dan komt Veroli in het zicht, daar boven op de berg moet ik zijn, op een korte afstand even 400 meter klimmen.
Ik had verwacht dat ik via de weg naar boven moest, maar voor pelgrims is er een speciale route, eerst een stuk asfaltweg en dan kom je bij een paar huizen uit. Blaffende hondjes. Een vrouw staat vanuit het raam te wijzen dat ik om de huizen heen moet lopen. Bij het hoekhuis staat een man in de tuin die nogmaals mij het paadje laat zien, een geitenpaadje naar de top.
Mijn gedachte al direct gaat dit goedkomen want zoveel mensen hebben hier niet gelopen. Maar het kwam goed, geen schrammen en als maar het paadje slingerend volgen.
Het was een hele klim dan kan ik iedereen verzekeren, ik was blij voor de poort van Veroli te staan, ik zit echt helemaal boven in Veroli zie het uitzicht vanuit mijn raam.
Vanavond even een lekker dunne Italiaanse pizza gegeten. Opeens komt er een processie langs. Er wordt constant Benedetto genoemd. In Nederland reist een botje van Bernadette van Lourdes door het land. Dit leek er ook wel op. Allemaal vrome biddende mensen. Later kwam ik ze weer tegen en stopten ze net voor mijn slaapplek. Ik kon er niet door en moest even mee luisteren.
Morgen gaat de tocht naar Ceprano, wel een lange tocht maar geen grote klimmen erin.